Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش حزقیال 4 Bible Online

حزقیال 4 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

حزقیال 4

¹خداوند گفت: «ای انسان فانی، خشتی بردار و آن‌ را پیش روی خود بگذار و شهر اورشلیم را بر آن نقش نما.

²پیرامون شهر را محاصره کن و در برابرش سنگرها و خاکریزها، اردوگاه‌ها و دژکوب‌ها را ترسیم کن.

³آنگاه صفحه‌ای آهنی بردار و مانند دیواری آهنی بین خود و شهر قرار بده و روی تو به‌سوی شهر باشد. شهر در محاصره است و تو محاصره کننده هستی. این نشانه‌ای برای ملّت اسرائیل خواهد بود.

⁴«سپس بر پهلوی چپ خود دراز بکِش و من جرم قوم اسرائیل را بر تو می‌گذارم. به مدّت سی‌صد و نود روز در آنجا خواهی بود و به‌خاطر خطای ایشان، مجازات خواهی شد و به‌عوض هر سال خطای ایشان، من تو را به یک روز عذاب کشیدن محکوم می‌کنم.

⁶هنگامی‌که آن‌ را تمام کردی، به پهلوی راست خود بازگرد و چهل روز مجازات خاندان یهودا را متحمّل شو، یک روز برای یک سال مجازات ایشان.

⁷«به محاصرهٔ اورشلیم نگاه کن و با تکان دادن مُشت خود علیه آن شهر نبوّت کن.

⁸من تو را در بند خواهم کشید تا نتوانی تا پایان محاصره از پهلویی به پهلوی دیگر بچرخی.

⁹«مقداری گندم، جو، لوبیا، نخود و ارزن در ظرفی بریز و از آن‌ها نان بپز. این تنها چیزی است که تو در طول سی‌صد و نود روز که به پهلوی چپ خود خوابید‌ه‌ای، خواهی خورد.

¹⁰جیرۀ غذایت روزانه یک قرص کوچک نان است که باید در وقت معیّن خورده شود.

¹¹مقدار آبی که باید بنوشی دو لیوان است، و آب را هم باید در وقت معیّن بنوشی.

¹²تو باید با مدفوع خشک انسان آتش بیافروزی و نان خود را بر روی آن بپزی و آن‌ را در جایی بخوری که همه ببینند.»

¹³خداوند گفت: «به‌این‌ترتیب، قوم اسرائیل در میان قوم‌هایی که پراکنده‌اش کرده‌ام، نان ناپاک خواهد خورد.»

¹⁴امّا من گفتم: «ای خداوند متعال، من هرگز خود را آلوده نکرده‌ام. از کودکی تاکنون من گوشت حیوانی را که مُرده باشد یا به‌وسیلهٔ حیوانات وحشی کشته شده باشد، نخورده‌ام. من هرگز غذایی را که ناپاک شمرده می‌شد، نخورده‌ام.»

¹⁵آنگاه خداوند به من گفت: «پس من اجازه می‌دهم که برای پختن نان، به‌جای مدفوع انسان از سرگین گاو استفاده کنی.»

¹⁶آنگاه او به من گفت: «ای انسان فانی، من نان را از اورشلیم قطع می‌کنم. مردم در آنجا نان و آب را به صورت جیره‌بندی به‌دقّت اندازه گرفته با ترس‌ولرز خواهند خورد.

¹⁷آب و نان ایشان تمام خواهد شد، آن‌ها در ترس و وحشت به‌خاطر گناهانشان تلف خواهند شد.»