Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش حزقیال 7 Bible Online

حزقیال 7 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

حزقیال 7

¹خداوند با من چنین سخن گفت:

²«ای انسان فانی، خداوند، یَهْوه به سرزمین اسرائیل چنین می‌گوید: پایان تمام سرزمین فرارسیده است.

³«اکنون پایان تو فرارسیده است. تو آتش خشم مرا احساس خواهی کرد، زیرا من رفتار زشت تو را داوری کرده تو را به سزای کارهای منفورت خواهم رساند.

⁴من تو را نخواهم بخشید و به تو رحم نخواهم کرد. من تو را به‌خاطر کارهای زشتی که انجام داده‌ای، تنبیه خواهم کرد. آنگاه خواهی فهمید که من خداوند هستم.»

⁵خداوند متعال می‌گوید: «نگاه کنید، مصیبت پس از مصیبت فرا خواهد رسید.

⁶پایان فرارسیده است، آری، پایان فرارسیده است. وقت انقضای شما است.

⁷ای ساکنان سرزمین اَجل شما رسیده است. روزهای آشوب، نه جشن و شادی در معبدهای کوهستانی فرارسیده است.

⁸«به‌زودی خشم خود را بر شما فرو خواهم ریخت و غضب خود را نصیب شما می‌کنم. من شما را طبق کردارتان قضاوت کرده شما را به‌خاطر همۀ پلیدی‌هایتان مجازات خواهم نمود.

⁹بر شما دل‌سوزی نشان نداده رحم نخواهم کرد، بلکه شما را به‌خاطر کردار پلیدتان مجازات خواهم نمود تا بدانید من خداوند هستم که شما را مجازات می‌کنم.»

¹⁰آن روز فرارسیده، روز واپسین اینجا است. بی‌عدالتی شکوفا گشته، غرور غنچه داده است.

¹¹از شاخۀ پلیدی، شرارت روییده است. هیچ‌چیزی از آن‌ها باقی نخواهند ماند، نه ثروت، نه شکوه و نه جلال.

¹²آن زمان فرارسیده و آن روز نزدیک می‌شود. خریدار شادی نکند و فروشنده ماتم نگیرد، زیرا خشم خداوند بر همه فرو خواهد ریخت.

¹³فروشندگان تا زنده‌اند به آنچه فروخته‌اند باز نخواهند گشت، زیرا خشم خدا بر همه خواهد بود. پلیدکاران زنده نخواهند ماند.

¹⁴شیپورها نواخته شده‌اند و همه‌‌چیز آماده گشته است، امّا کسی به نبرد نمی‌رود، زیرا خشم من بر همۀ مردم قرار گرفته است.

¹⁵در بیرون شمشیر است، در اندرون بیماری و گرسنگی. کسانی‌ که در کشتزارها هستند، با شمشیر کشته می‌شوند و کسانی‌ که در شهر هستند، از گرسنگی خواهند مرد.

¹⁶برخی چون فاخته‌ای که از درّه ترسیده باشد، به کو‌ه‌ها فرار خواهند کرد؛ همه به‌خاطر گناهان خود ناله خواهند کرد.

¹⁷دست‌های همه ناتوان می‌گردند و زانوهایشان خواهند لرزید.

¹⁸پلاس می‌پوشند و ترس، ایشان را می‌پوشاند. با سرهای تراشیده، شرم چهره‌شان را فرامی‌گیرد.

¹⁹ایشان نقره و طلای خود را چون زباله در خیابان‌ها می‌ریزند. در روز خشم خداوند، نقره و طلا نمی‌تواند ایشان را نجات دهد و خواسته‌هایشان را برآورده سازد و یا گرسنگی ایشان را برطرف کرده شکمشان را سیر کند. طلا و نقره ایشان را به گناه کشاند.

²⁰با جواهراتی که به داشتن آن‌ها افتخار می‌کردند، بُت‌های کَریه ساختند، بنابراین من آن‌ها را از ثروتشان متنفّر می‌سازم.

²¹خداوند می‌گوید: «من ثروت آن‌ها را چون غنیمت به دست بیگانگان و همانند غارت به پلیدان جهان خواهم داد و آن‌ را آلوده خواهند ساخت.

²²من از اسرائیل روی برخواهم گرداند تا مکان مقدّس مرا آلوده نمایند و دزدان وارد شده آن‌ را بی‌حرمت سازند.

²³«زنجیری بسازید، زیرا سرزمین پُر از جنایات خونین است. شهر پُر از خشونت است.

²⁴من پلیدترین ملّت‌ها را خواهم آورد تا خانه‌های ایشان را تصرّف کنند. من به غرور نیرومندان پایان خواهم داد و مکان‌های مقدّس ایشان بی‌حرمت خواهند شد.

²⁵هنگامی‌که پریشانی فرارسد، خواستار آرامش خواهند بود، امّا هرگز آن‌ را نخواهند یافت.

²⁶مصیبت پشت مصیبت فرا خواهد رسید و شایعه پشت شایعه. ایشان از نبی رؤیا خواهند خواست؛ کاهنان چیزی برای آموزش و بزرگان پندی نخواهند داشت.

²⁷پادشاه سوگوار و شاهزاده ناامید خواهد شد و مردم از ترس خواهند لرزید. من شما را به‌خاطر کارهایتان مجازات خواهم کرد و همان‌گونه که دیگران را قضاوت کردید، شما را قضاوت خواهم کرد. به‌این‌ترتیب خواهید دانست که من خداوند هستم.»