Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دانیال 11 Bible Online

دانیال 11 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دانیال 11

¹در سال اوّل حکومت داریوش مادی او را پشتیبانی و تقویت کردم؛

²و اکنون من این حقیقت را به تو اعلام می‌کنم. سپس آن فرشته گفت: «سه پادشاه دیگر در کشور پارس به سلطنت خواهند رسید و بعد از آن‌ها، پادشاه چهارم زمام مملکت را به دست خواهد گرفت. این پادشاه از همه ثروتمندتر خواهد شد و با استفاده از قدرت و ثروت خود، همه را بر ضد کشور یونان تحریک خواهد کرد.

³«آنگاه پادشاه جنگاوری به قدرت خواهد رسید. او بر کشور وسیعی فرمانروایی خواهد کرد و هرچه بخواهد انجام خواهد داد.

⁴امّا در اوج قدرت، پادشاهی‌اش از هم خواهد پاشید و چهار قسمت خواهد شد. کسی از نسل او به سلطنت نخواهد رسید، زیرا پادشاهی او ریشه‌کن شده به دیگران داده خواهد شد.

⁵«پادشاه مصر به قدرت خواهد رسید، امّا یکی از سردارانش بر ضد وی قیام کرده سلطنت را از او خواهد گرفت و باقدرت عظیم‌تری حکومت خواهد کرد.

⁶چند سال بعد، پادشاهان مصر و سوریه پیمان اتّحاد می‌بندند و برای تحکیم این پیمان، دختر پادشاه مصر با پادشاه سوریه ازدواج می‌کند. امّا عمر این پیمان خیلی کوتاه خواهد بود، زیرا آن دختر با پدر و همراهانش کُشته می‌شوند.

⁷بعد یکی از خویشاوندان آن دختر، پادشاه می‌شود و بر ضد پادشاه سوریه به جنگ می‌رود و به قلعۀ او وارد شده او را شکست می‌دهد.

⁸او بُت‌ها و ظروف قیمتی طلا و نقرۀ سوریه را با خود به مصر می‌برد. سپس برای مدّتی صلح برقرار می‌شود.

⁹بعد پادشاه سوریه به قلمرو مصر وارد می‌شود، امّا به سرزمینش برمی‌گردد.

¹⁰«پسران پادشاه سوریه با سپاه بزرگی برای جنگ آماده می‌شوند و همچون سیل وارد مصر شده به قلعۀ نظامی دشمن حمله می‌برند.

¹¹آنگاه فرعون خشمناک می‌شود و به جنگ پادشاه سوریه رفته سپاه بزرگ او را شکست می‌دهد.

¹²فرعون از این پیروزی مغرور شده هزاران نفر از دشمنان خود را نابود می‌کند، امّا قدرت او دوامی نخواهد داشت.

¹³«پادشاه سوریه به کشور خود بازمی‌گردد و سپاهی بزرگ‌تر و مجهّزتر از قبل تشکیل می‌دهد تا در وقت مناسب دوباره به جنگ برود.

¹⁴در آن زمان، عدّۀ زیادی علیه فرعون قیام می‌کنند و حتّی بعضی از آشوب‌گران قوم تو با آن‌ها هم‌دست می‌شوند تا رؤیا به حقیقت بپیوندد، امّا همگی شکست می‌خورند.

¹⁵آنگاه پادشاه سوریه می‌آید و شهر مستحکم را محاصره و تصرّف می‌کند. سپاهیان مصر از جنگ دست می‌کشند و حتّی بهترین سربازان آن‌ها نیز نمی‌توانند مقاومت نمایند.

¹⁶تجاوزگران سوری هرچه دلشان بخواهد می‌کنند و کسی قادر نخواهد بود از آن‌ها جلوگیری نماید. او به سرزمین موعود وارد شده آن‌ را ویران می‌کند.

¹⁷«او برای تصرّف تمام کشور مصر نقشه می‌کشد و به این منظور با فرعون پیمان بسته یکی از دختران خود را به همسری او درمی‌آور‌د، امّا نقشه‌اش عملی نمی‌شود.

¹⁸آنگاه متوجّه کشورهای ساحلی گشته بسیاری از آن‌ها را تصرّف می‌کند. امّا یک فرماندهٔ بیگانه او را شکست می‌دهد و او با خفّت و خواری عقب‌نشینی می‌کند.

¹⁹پادشاه سوریه به وطن خویش باز می‌گردد، ولی در راه شکست می‌خورد و اثری از او باقی نمی‌ماند.

²⁰«پس از او پادشاه دیگری به قدرت می‌رسد و برای افزایش ثروت سلطنت خود، مأموری را می‌فرستد تا از مردم باج و خراج جمع کند. آن پادشاه در مدّت کوتاهی کشته می‌شود، امّا نه از خشم مردم یا در جنگ.»

²¹فرشته به کلام خود ادامه داده گفت: «پادشاه بعدی سوریه شخص شریری خواهد بود که بدون این‌که حقّ پادشاهی داشته باشد، ناگهان آمده و با حیله و نیرنگ زمام سلطنت را به دست خواهد گرفت.

²²او قدرت کاهن اعظم و هر‌کس دیگری را که با او مخالفت کند، درهم می‌شکند.

²³بعد از این‌که با مردم پیمان می‌بندد، آن‌ها را فریب داده با تعداد کمی از یاران خود، قدرت را به دست می‌گیرد.

²⁴او با یک حملۀ ناگهانی به حاصل‌خیزترین ناحیه حمله می‌برد و کارهایی می‌کند که هیچ‌یک از نیاکانش نکرده بودند. غنائم جنگی را بین پیروان خود تقسیم می‌کند. بعد برای تصرّف قلعه‌های جنگی نقشه می‌کشد، امّا نقشه‌هایش عملی نمی‌شود.

²⁵«بعد جرأت یافته سپاه عظیمی را برای جنگ با مصر آماده می‌کند. پادشاه مصر هم با لشکری بسیار بزرگ و نیرومند به جنگ او می‌رود، امّا در اثر توطئه‌ای شکست می‌خورد.

²⁶مشاورین نزدیک او باعث سقوط او می‌شوند و بسیاری از لشکریانش تارومار شده به قتل می‌رسند.

²⁷سپس، این دو پادشاه، در‌حالی‌که بر ضد یکدیگر توطئه چیده‌اند، بر سر یک سفره می‌نشینند و غذا می‌خورند و به هم دروغ می‌گویند، امّا هیچ کدام به مراد دل خود نمی‌رسد، زیرا هنوز زمان معیّن آن نرسیده است.

²⁸پس پادشاه سوریه با غنائم فراوان دوباره عازم وطن خود می‌شود. در راه بازگشت، به اورشلیم حمله می‌کند و در آنجا باعث خرابی‌های بسیار می‌شود و سپس به مملکت خود باز می‌گردد.

²⁹«بعد در زمان معیّن، یک‌بار دیگر به مصر لشکرکشی می‌کند، امّا این بار نتیجۀ کارش با دفعات قبل فرق دارد،

³⁰زیرا رومیان با کشتی‌های خود از کِتّیم به مقابلۀ او می‌آیند و او وحشت‌زده عقب‌نشینی می‌کند. «پادشاه سوریه از این شکست به خشم می‌آید و با مشورت یهودیانی که پیمان مقدّس را شکسته‌اند، برای از بین بردن پیمان مقدّس اقدام می‌کند.

³¹سپاهیان وی معبدِ بزرگ را آلوده ساخته قربانی‌های روزانه را متوقّف می‌سازند و بُتی را در معبدِ بزرگ قرار می‌دهند.

³²پادشاه با حیله و نیرنگ یهودیانی را که از دین نیاکان خود برگشته‌اند، طرفدار خود می‌سازد، امّا پیروان خدا مخالفت کرده مانع او می‌شوند.

³³در آن زمان، علمای قوم شروع به تعلیم مردم می‌کنند، امّا برای مدّتی عدّه‌ای از آن‌ها در آتش انداخته می‌شوند، بعضی با شمشیر به قتل می‌رسند و برخی از آن‌ها غارت شده به زندان می‌افتند.

³⁴امّا در این هنگام کمک‌های اندکی به پیروان خدا می‌رسد. بعد عدّۀ بسیاری با حیله به آن‌ها می‌پیوندند.

³⁵عدّه‌ای از علما به قتل می‌رسند و این سبب می‌شود که قوم خدا پاک و بی‌آلایش گردند. این وضع تا زمانی‌‌که وقت معیّن فرارسد، ادامه می‌یابد.

³⁶«پادشاه سوریه هرچه دلش بخواهد انجام خواهد داد. او خود را برتر و بالاتر از خدایان خواهد دانست و به خدای خدایان کُفر گفته تا فرارسیدن زمان مجازاتش، به این کار ادامه می‌دهد، زیرا آنچه خدا مقرّر فرموده، واقع می‌شود.

³⁷پادشاه سوریه نه به خدایی که نیاکانش او را بندگی می‌کردند، توجّه می‌کند و نه به خدایی که محبوب زنان می‌باشد. درواقع او به هیچ خدایی توجّه نمی‌کند، زیرا او خود را بالاتر از هر خدایی می‌پندارد.

³⁸یگانه خدایی که می‌پرستد، آن خدایی خواهد بود که از قلعه‌های مستحکم محافظت می‌کند. به این خدایی ‌که نیاکانش او را نمی‌شناختند، طلا، نقره، سنگ‌های گران‌بها و هدایای نفیس تقدیم می‌کند.

³⁹با توکّل به این خدای بیگانه به قلعه‌های مستحکم حمله می‌برد و کسانی را که از او اطاعت کنند، به قدرت و حکومت می‌رساند و به‌عنوان پاداش به آن‌ها زمین می‌دهد.

⁴⁰«سرانجام، پادشاه مصر به جنگ پادشاه سوریه می‌آید و پادشاه سوریه هم با ارّابه‌های جنگی و سواران و کشتی‌های زیاد مانند گردباد به مقابلۀ او می‌شتابد. پادشاه سوریه، سیل‌آسا به کشورهای زیادی حمله می‌برد.

⁴¹او حتّی به سرزمین موعود هم حمله می‌کند و ده‌ها هزار نفر را می‌کُشد، امّا در سرزمین‌های اَدوم و موآب، بازماندگان عَمونیان فرار می‌کنند.

⁴²حتّی مصر و بسیاری از کشورهای دیگر هم از دست او در امان نمی‌مانند.

⁴³او تمام خزانه‌های طلا و نقره و اشیای نفیس مصر را تاراج می‌کند و اهالی لیبی و حَبشه به او باج و خراج می‌دهند.

⁴⁴امّا از جانب مشرق و شمال خبرهایی به گوش او می‌رسد و او را نگران و پریشان می‌سازد. پس خشمگین و برافروخته برگشته در سر راه خود مردمان زیادی را نابود می‌کند.

⁴⁵بین دریا و کوهی که معبدِ بزرگ در بالای آن قرار دارد، چادر‌های شاهانۀ خود را برپا می‌کند، امّا در همان‌جا مرگش فرا می‌رسد و بدون این‌که کسی به او کمک کند، می‌میرید.»