Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش دانیال 4 Bible Online

دانیال 4 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

دانیال 4

¹نبوکدنصر پادشاه به همۀ مردم در سراسر جهان از هر ملّت، قبیله و زبان پیغام فرستاده گفت: «درود بر شما!

²من می‌خواهم تمامی نشانه‌ها و شگفتی‌هایی را که خدای متعال به من نشان داده است، به شما بیان کنم:

³«کارهای عجیبی که خدا به ما نشان داده است، چقدر بزرگ و معجزاتی که او انجام داده، چقدر باشکوه است. خدا پادشاه جاودانی است و سلطنت او سلطنتی ابدی است.

⁴«من در کاخ خود به‌راحتی زندگی می‌کردم و از آسایش و شادمانی برخوردار بودم.

⁵امّا خواب و رؤیاهای وحشتناکی دیدم که مرا مضطرب و پریشان کرد.

⁶دستور دادم تمام حکیمان سلطنتی را از سراسر بابِل به حضور من بیاورند تا آن‌ها تعبیر خواب مرا برایم بگویند.

⁷همۀ پیشگویان و جادوگران و حکیمان و ستاره‌شناسان نزد من آمدند و من خواب خود را برای ایشان تعریف کردم، امّا آن‌ها نتوانستند آن‌ را برایم تعبیر کنند.

⁸سرانجام دانیال که نام خدای خود، بَلطَشَصَّر را بر او گذاشته‌ام، آمد. او دارای روح خدایان مقدّس می‌باشد. من خواب خود را برای او تعریف کردم.

⁹به او گفتم: ای بَلطَشَصَّر، رئیس ستاره‌شناسان، من می‌دانم که تو دارای روح خدایان مقدّس هستی و هیچ رازی بر تو پوشیده نیست. این خواب من است و از تو می‌خواهم آن‌ را برای من تعبیر کنی:

¹⁰«در بستر خود رؤیا دیدم که درخت بزرگ و بسیار بلندی در وسط زمین بود.

¹¹آن درخت مرتّب بزرگ می‌شد تا این‌که سرش به آسمان رسید، به‌طوری‌که مردم سراسر جهان می‌توانستند آن‌ را ببینند.

¹²برگ‌های قشنگی داشت و میوۀ آن هم بسیار زیاد بود به حدّی که برای تمام مردم کافی بود. حیوانات وحشی در سایۀ آن استراحت می‌کردند و پرندگان در شاخه‌هایش آشیانه ساخته بودند و تمام جانداران از میوۀ آن می‌خوردند.

¹³«همین‌طورکه دربارۀ این رؤیا فکر می‌کردم، دیدم که فرشتۀ محافظ و مقدّسی از آسمان پایین آمد.

¹⁴او با صدای بلند اعلام کرد، 'درخت را ببرید و شاخه‌هایش را قطع نمایید. برگ‌هایش را کنده میوه‌هایش را پراکنده سازید و حیوانات را از زیر آن رانده پرندگان را از شاخه‌های آن بیرون کنید.

¹⁵امّا کُنده و ریشه‌هایش را با زنجیر آهنی و برنزی ببندید و همان‌جا در میان مزرعه‌ها و علفزارها واگذارید. بگذارید شبنم بر او ببارد و با حیوانات و در بین علف‌ها باشد.'

¹⁶او به مدّت هفت سال خوی انسانی خود را از دست خواهد داد و دارای افکار حیوانی خواهد شد.

¹⁷این امر به ارادهٔ فرشتگانِ دیده‌بان و به فرمان مقدّسین واقع خواهد شد تا همۀ مردم بدانند که خدای متعال بر تمام سرزمین‌های جهان فرمانروایی می‌کند و آن‌ را به هرکه بخواهد، حتّی به پست‌ترین مردم واگذار می‌کند.

¹⁸«این خوابی بود که من، نبوکدنصر پادشاه، دیدم. حال ای بَلطَشَصَّر تو تعبیر آن‌ را برای من بگو، چون هیچ‌یک از حکیمان کشور من نتوانستند آن‌ را تعبیر کنند، امّا تو می‌توانی، زیرا دارای روح خدایان مقدّس هستی.»

¹⁹دانیال که بَلطَشَصَّر نامیده می‌شد، طوری از این رؤیا نگران و هراسان شد که نتوانست چیزی بگوید. پادشاه به او گفت: «بَلطَشَصَّر، مگذار که خواب و تعبیر آن تو را هراسان کند.» بَلطَشَصَّر گفت: «پادشاها، باشد که خواب و تعبیر آن برای دشمنان تو باشد، نه برای تو.

²⁰درخت بلندی دیدی که سر به آسمان کشیده بود و تمام مردم جهان می‌توانستند آن‌ را ببینند.

²¹برگ‌های قشنگی داشت و میوۀ آن به‌قدری زیاد بود که برای خوراک تمام مردم کافی بود؛ حیوانات وحشی در سایه‌اش استراحت می‌کردند و پرندگان در شاخه‌های آن آشیانه ساخته بودند.

²²«پادشاها، آن درخت تو هستی که بزرگ و قوی شده‌ای و عظمت و شکوه تو به آسمان رسیده و فرمانروایی تو سراسر جهان را فراگرفته است.

²³ای پادشاه، تو فرشتۀ مقدّسی را دیدی که از آسمان به پایین ‌آمد و ‌گفت، 'درخت را بِبُرید و از بین بِبَرید. امّا کُنده و ریشه‌هایش را با زنجیر آهنی و برنزی ببندید و در مزرعه‌های میان علفزارها باقی گذارید تا شبنم آسمان‌ها بر او ببارد و هفت سال با حیوانات باشد.'

²⁴«ای پادشاه، تعبیر خواب و فرمانی که از طرف خدای متعال برای تو صادر شده، این است.

²⁵تو از میان مردم رانده خواهی شد و با حیوانات وحشی زندگی خواهی نمود. مثل گاو به تو علف خواهند داد و شبنم آسمان بر سر تو خواهد بارید. هفت سال به‌این‌ترتیب خواهد گذشت تا تو بدانی که خدای متعال بر تمام ممالک جهان فرمانروایی می‌کند و آن‌ را به هرکه بخواهد، می‌دهد.

²⁶فرشته گفت: کُنده و ریشۀ درخت را در زمین باقی گذارید. معنی آن این است: بعد از این‌که تو دانستی فرمانروایی از جانب خداوند است، دوباره پادشاه خواهی شد.

²⁷ای پادشاه، نصیحت مرا گوش کن و با انجام کارهای نیک، از گناهان خود دست بردار و برای جبران خطاهای خود به فقرا احسان کن؛ آنگاه سعادتمندی تو طولانی خواهد شد.»

²⁸همۀ این امور برای نبوکدنصر پادشاه اتّفاق افتاد.

²⁹بعد از دوازده ماه هنگامی‌که پادشاه بر پشت‌بام کاخ سلطنتی گردش می‌کرد،

³⁰ناگهان گفت: «ببینید این بابِل است که من با توانایی و قدرت برای جلال خود به‌عنوان پایتخت خویش ساخته‌ام.»

³¹این حرف هنوز تمام نشده بود که صدایی از آسمان شنیده شد که می‌گفت: «ای نبوکدنصر پادشاه، بدان که سلطنت از تو گرفته خواهد شد.

³²تو از میان مردم بیرون انداخته خواهی شد. با حیوانات وحشی زندگی خواهی کرد و مدّت هفت سال مثل گاو علف خواهی خورد. آنگاه خواهی دانست که خدای متعال بر تمام ممالک جهان فرمانروایی می‌کند و آن‌ را به هرکه بخواهد می‌دهد.»

³³در همین موقع رؤیای نبوکدنصر به حقیقت پیوست. او از میان مردم بیرون رانده شد. مانند گاو علف می‌خورد و شبنم آسمان بر بدنش می‌بارید. موهای او مثل پَر عقاب و ناخن‌هایش مانند پنجه‌های مرغ شده بود.

³⁴«بعد از گذشت هفت سال، من که نبوکدنصر هستم به‌سوی آسمان نگاه کردم. عقل من دوباره به من برگشت و خدای متعال را ستایش کردم و او را که ابدی و جاودانی است پرستش نمودم. «او تا ابدالآباد فرمانروایی خواهد کرد و سلطنت او جاودانی خواهد بود.

³⁵همۀ مردم زمین در مقابل او هیچ هستند. با فرشتگان آسمانی و تمام مردم جهان مطابق ارادۀ خود عمل می‌کند. و کسی نمی‌تواند مانع او شود و یا از او بپرسد چرا چنین می‌کنی؟»

³⁶«هنگامی‌که عقل من برگشت، جلال و شکوه و سلطنت دوباره به من داده شد و مشاوران و امرای من از من استقبال نمودند و من دوباره با جلال و عظمت بیشتری به سلطنت رسیدم.

³⁷«اکنون من نبوکدنصر، پادشاه آسمان‌ها را حمد و سپاس می‌گویم. جلال از آن او است که تمام کارهایش حقّ و حقیقت است و می‌تواند متکبّران را فروتن سازد.»