Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش هوشع 9 Bible Online

هوشع 9 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

هوشع 9

¹ای اسرائیل، مانند قوم‌های دیگر وجد و خوشی نکن، زیرا تو خدای خود را ترک کرده و به او خیانت کرده‌ای. در همه‌جا مانند فاحشه‌ها خودفروشی نموده‌ای.

²امّا به‌زودی غلّه و روغن به‌اندازۀ کافی نخواهی داشت و شرابی هم نخواهد بود.

³قوم اسرائیل دیگر در سرزمین خداوند زندگی نخواهند کرد، بلکه به مصر باز خواهند گشت و در آشور غذای ناپاک خواهند خورد.

⁴در آن سرزمین‌های بیگانه، ‌ایشان نخواهند توانست به خداوند شراب هدیه کنند و یا برای او قربانی بیاورند. خوراک آن‌ها مانند خوراک مراسم سوگواری، هر کسی را که از آن بخورد، ناپاک خواهد ساخت. آن خوراک فقط برای جلوگیری از گرسنگی استفاده خواهد شد، و چیزی از آن برای هدیه به معبدِ بزرگ خداوند برده نخواهد شد.

⁵پس در ایّام عید و روزهای خاصِ خداوند چه خواهند کرد؟

⁶هنگامی‌که فاجعه فرارسد و مردم پراکنده گردند، مصریان ایشان را در شهر مِمفیس جمع خواهند کرد تا در آنجا دفن شوند. بر اشیای نفیس نقره‌ای آن‌ها و بر خانه‌هایشان خاروخس خواهد رویید.

⁷مردم اسرائیل بدانند که زمان عقوبت و مکافات ایشان فرارسیده است. اسرائیل فریاد برمی‌آورد: «نبی احمق است و صاحب روح‌، دیوانه!» به‌خاطر شرارت عظیم‌تان دشمنی شما عظیم است.

⁸نبی از جانب خدا آمده است تا نگهبان قوم او باشد، امّا به هرجایی که می‌رود، برایش دامی نهاده شده است. این مردم حتّی در معبدِ بزرگ هم دشمنی خود را نشان می‌دهند.

⁹آن‌ها مانند روزهایی که در جِبعَه بودند، بی‌نهایت خود را فاسد ساخته‌اند. خدا گناهانشان را به‌یاد خواهد آورد و آن‌ها را به جزای کارهایشان خواهند رسانید.

¹⁰خداوند می‌گوید: «وقتی در ابتدا اسرائیل را یافتم، برای من مانند یافتن انگور در بیابان بود و دیدن نیاکانشان مانند نوبر انجیر، برایم لذّت‌بخش بود. امّا وقتی به شهر فغور رفتند، خود را وقف بُت بَعَل‌ کردند و به‌زودی مثل خدایانی که عاشق آن‌ها بودند، مکروه و ناپاک شدند.

¹¹شکوه اسرائیل مانند پرنده‌ای خواهد پرید. زن‌های ایشان دیگر حامله نخواهند شد و جنینی در رحم شکل نخواهد گرفت و بچّه‌ای به دنیا نخواهد آمد.

¹²اگر هم فرزندانشان بزرگ شوند، من همه را از آن‌ها خواهم گرفت و یک نفر را هم زنده نخواهم گذاشت. وای به حال آن‌ها وقتی‌که من آن‌ها را ترک کنم!»

¹³زمانی اِفرایِم مانند نخل خرما در جای باصفایی روییده بود، امّا اکنون باید فرزندان خود را به کشتارگاه ببرد.

¹⁴خداوندا، برای این قوم از تو چه طلب کنم؟ به آن‌ها رَحِم‌هایی بده که نتوانند جنین را در خود بپرورانند و پستان‌هایی خشک که نتوانند شیر بدهند.

¹⁵خداوند می‌گوید: «تمام شرارت این قوم از جِلجال شروع شد و در همان‌جا بود که من از آن‌ها بیزار شدم. به‌خاطر همین شرارتشان، آن‌ها را از خانۀ خود بیرون خواهم کرد. دیگر آن‌ها را دوست نخواهم داشت، زیرا همۀ رهبران ایشان سرکش هستند.

¹⁶بنی‌اسرائیل چون گیاهی است که ریشه‌اش خشکیده و میوه‌ای نمی‌دهد. ایشان فرزندی نخواهند داشت، امّا اگر فرزندی هم داشتند که برایشان عزیز باشد، او را خواهم کُشت.»

¹⁷خدای من آن‌ها را طرد خواهد کرد. آن‌ها در بین قوم‌های دیگر سرگردان و آواره خواهند شد، زیرا به خدا گوش فراندادند.