Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش عاموس نبی 5 Bible Online

عاموس نبی 5 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

عاموس نبی 5

¹ای مردم اسرائیل، به سوگ‌نامه‌ای که برای شما می‌خوانم، گوش دهید:

²اسرائیل باکره فرو افتاده است و هرگز برنخواهد خاست. او در زمین خود رها گشته، و ‌کسی نیست که به او کمک کند تا برخیزد.

³خداوند متعال چنین می‌گوید: «از یک شهر اسرائیل یک هزار نفر به جنگ می‌روند، امّا تنها یک‌صد نفر زنده برمی‌گردند. از شهر دیگری صد نفر فرستاده می‌شوند، ولی فقط ده نفر زنده می‌مانند.»

⁴خداوند به مردم اسرائیل می‌گوید: «مرا بطلبید تا زنده بمانید.

⁵به ‌بِیت‌ئیل‌ برای عبادت نروید، در جِلجال اجتماع نکنید و به شهر بِئِرشِبَع‌ داخل نشوید، زیرا مردم جِلجال تبعید خواهند گردید و مردم ‌بِیت‌ئیل‌ نابود خواهند شد.»

⁶در طلب خداوند باشید تا زنده بمانید، وگرنه غضب او مثل آتش شعله‌ور خواهد شد و قوم اسرائیل را خواهد سوزاند و مردم ‌بِیت‌ئیل‌ را از بین خواهد بُرد و کسی نمی‌تواند آن‌ را خاموش سازد.

⁷شما محکوم به فنا هستید، زیرا عدالت را پایمال می‌کنید و مردم را از حقّشان محروم می‌سازید.

⁸کسی‌ که ستارگان آسمان، ثریا و جبّار را آفرید، او که تاریکی را به صبح روشن و روز را به شب تبدیل می‌کند، او که آب‌های دریا را جمع کرده بر زمین می‌باراند، نام او یَهْوه است.

⁹او نیرومندان را با قلعه‌هایشان نابود می‌سازد.

¹⁰شما از کسانی‌ که پیرو عدالت می‌باشند و راست‌گو هستند، نفرت دارید.

¹¹بر مردم مسکین و فقیر ظلم می‌کنید و غلّه‌هایشان را به‌زور می‌گیرید. بنابراین در خانه‌هایی که از سنگ‌های خوش‌تراش بنا کرده‌اید، زندگی نخواهید کرد و از شراب تاکستان‌های زیبایی که کاشته‌اید، نخواهید نوشید،

¹²زیرا من می‌دانم که گناهان زیاد و خطاهای بزرگی را مرتکب شده‌اید. به اشخاص درستکار آزار می‌رسانید، رشوه می‌گیرید و عدالت را از مردم مسکین بازمی‌دارید.

¹³پس در این زمان بهترین کار سکوت است، زیرا که زمان بدی است.

¹⁴پس نیکویی کنید و از شرارت دست بکشید تا زنده بمانید. آنگاه یَهْوه، خدای متعال، چنان‌که ادّعا می‌کنید، همراه شما و مددکار شما خواهد بود.

¹⁵از بدی بپرهیزید و خوبی را دوست بدارید و در داوری عدالت را برقرار سازید. شاید خداوند قادر مطلق بر بازماندگان این قوم رحمت کند.

¹⁶یَهْوه، خدای قادر مطلق، می‌گوید: «از تمام سبزه‌های شهر صدای ناله و شیون برمی‌خیزد و حتّی دهقانان دعوت می‌شوند تا با نوحه‌خوانان نوحه‌گری کنند.

¹⁷در تاکستان‌ها ناله و شیون برپا می‌شود، زیرا من برای مجازات شما می‌آیم.»

¹⁸وای به حال شما که در آرزوی فرارسیدن روز خداوند هستید! آن روز چه فایده‌ای برای شما خواهد داشت؟ زیرا در آن روز تاریکی را خواهید دید، نه روشنی را.

¹⁹شما مانند کسی خواهید بود که از شیری فرار کند و با خرسی روبه‌رو گردد؛ یا مانند کسی‌ که به خانۀ خود داخل شود و دست خود را بر دیوار بگذارد و مار او را بگزد.

²⁰روز خداوند، تاریکی را ایجاد می‌کند و اثری از روشنی نخواهد بود. آن روز، روزِ تاریکی محض خواهد بود؛ نور و روشنایی به چشم نخواهد خورد.

²¹خداوند می‌گوید: «من از عیدهایتان بیزارم و از محافل مذهبی شما نفرت دارم.

²²قربانی‌های سوختنی و هدایای غلّه شما را نخواهم پذیرفت و به قربانی حیوانات چاقی که جهت شکرگزاری می‌آورید توجّهی نخواهم داشت.

²³سرود حمد خود را به گوش من نرسانید. نوای چنگ شما را نخواهم شنید.

²⁴به‌عوض، بگذارید که عدالت مثل آب و انصاف مانند نهری همیشه در جریان باشد.

²⁵«ای قوم اسرائیل، در مدّت چهل سالی که در بیابان بودید، آیا برای من قربانی و هدیه می‌آوردید؟

²⁶امّا اکنون چون شما پیکره‌ٔ سِکوّت را به‌عنوان پادشاه خود و بُت کیوان ستارۀ خدایان خویش را پرستش کرده‌اید،

²⁷بنابراین وقتی من شما را به تبعید به فراسوی دمشق بفرستم، شما آن‌ها را با خود حمل خواهید کرد.» یَهْوه، خدای قادر مطلق، چنین می‌گوید.