Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اعداد 20 Bible Online

اعداد 20 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اعداد 20

¹در ماه اوّل سال، بنی‌اسرائیل به بیابان صین رسیدند و در قادش اردو زدند. در آنجا مریم درگذشت و به خاک سپرده شد.

²در آن مکان برای قوم آب نبود؛ پس مردم به دور موسی و هارون جمع شدند،

³و لب به شکایت گشوده گفتند: «ای‌کاش ما نیز همراهِ خویشاوندانِ اسرائیلی خود که در حضورِ خداوند مُردند، می‌مردیم.

⁴چرا ما را به این بیابان آوردید تا با حیوانات خود در اینجا بمیریم؟

⁵چرا ما را از مصر به این بیابان فلاکت‌بارِ خشک و بایر آوردید؟ در اینجا نه غلّه است، نه انجیر، نه تاک و نه انار. در اینجا حتّی آب هم، برای نوشیدن نداریم.»

⁶موسی و هارون از حضور مردم به جلوی ورودی خیمهٔ مقدّس رفتند و در آنجا به خاک افتادند، و حضور پُرجلال خداوند بر آن‌ها ظاهر شد.

⁷خداوند به موسی گفت:

⁸«عصا را از جلوی صندوق پیمان بردار. بعد تو و برادرت هارون، قوم اسرائیل را جمع کنید و در پیش چشمان آن‌ها به این صخره بگو که آب خود را جاری سازد. آن‌وقت می‌توانید از آن صخره به مردم و حیواناتشان آب بدهید.»

⁹پس موسی چنان‌که خداوند فرموده بود، عصا را از جلوی صندوق پیمان برداشت.

¹⁰بعد او و هارون همۀ مردم را در نزد آن صخره جمع کردند، و موسی به آن‌ها گفت: «ای مردمِ سرکش بشنوید. آیا ما باید از این صخره برای شما آب بیرون بیاوریم؟»

¹¹آنگاه موسی عصا را بلند کرد و دو مرتبه به صخره زد و آب فراوان جاری شد و همۀ مردم و حیوانات از آن آب نوشیدند.

¹²ولی خداوند به موسی و هارون گفت: «چون شما به من اعتماد نکردید و در حضور بنی‌اسرائیل به قدّوسیّت من احترام نگذاشتید، بنابراین شما با آن‌ها به آن سرزمینی که به آن‌ها وعده دادم، داخل نخواهید شد.»

¹³پس آنجا را مریبه[۱۳]، نامیدند، زیرا در آنجا بود که بنی‌اسرائیل با خداوند مشاجره کردند و در همان‌جا خداوند قدّوسیّت خود را به قوم نمایان ساخت.

¹⁴موسی قاصدانی را از قادش با این پیام نزد پادشاه اَدوم فرستاد: «ما خویشاوندان تو از طایفۀ اسرائیل هستیم. شما از تمام سختی‌هایی که ما متحمّل شده‌ایم، آگاه هستید.

¹⁵همچنین می‌دانید که نیاکان ما چگونه به مصر رفتند و سالیان دراز در آنجا زندگی کردند؛ امّا مصریان با نیاکان ما ظالمانه رفتار کردند.

¹⁶وقتی ما برای کمک نزد خدا گریستیم، او فریاد ما را شنید و فرشته‌ای فرستاده ما را از مصر بیرون آورد. حالا در قادش، نزدیک مرز شما، اردو زده‌ایم.

¹⁷خواهش می‌کنیم اجازه دهید از سرزمین شما عبور کنیم. ما به کشتزارها و تاکستان‌های شما داخل نخواهیم شد و از چاه‌های شما آب نخواهیم نوشید، بلکه از شاه‌راه خواهیم رفت و از آن خارج نخواهیم شد تا از سرزمین شما بیرون برویم.»

¹⁸امّا پادشاه اَدوم گفت: «اجازه نمی‌دهم از اینجا عبور کنید، و اگر وارد سرزمین ما شوید، با شمشیر به مقابلۀ شما خواهیم آمد.»

¹⁹قاصدان اسرائیلی به او گفتند: «ما فقط از شاهراه می‌رویم و اگر ما یا حیوانات ما از آب شما بنوشیم، بهای آب را خواهیم پرداخت. فقط اجازه بدهید ما از اینجا عبور کنیم.»

²⁰پادشاه اَدوم گفت: «شما حقّ عبور از خاک ما را ندارید.» آنگاه اَدوم با لشکر عظیم و نیرومندی به مقابلۀ بنی‌اسرائیل آمد.

²¹چون اَدومیان اجازۀ عبور از سرزمین خود را به قوم اسرائیل ندادند، آن‌ها برگشته از راه دیگری رفتند.

²²بنی‌اسرائیل از قادش حرکت کردند و به کوه هور،

²³که نزدیک مرز اَدوم است، رسیدند. در آنجا خداوند به هارون و موسی گفت:

²⁴«هارون خواهد مرد و به سرزمینی که به بنی‌اسرائیل وعده دادم داخل نخواهد شد، زیرا هردوی شما در کنار آب‌های مریبه از دستور من سرپیچی کردید.

²⁵پس حالا هارون و پسرش، اِلعازار را به بالای کوه هور ببر.

²⁶در آنجا لباس کهانت را از تن هارون درآورده بر پسرش اِلعازار بپوشان. هارون در همان‌جا خواهد مُرد و به اجداد خود خواهد پیوست.»

²⁷موسی مطابق امر خداوند رفتار کرد و در‌حالی‌که همۀ مردم اسرائیل نگاه می‌کردند، آن سه نفر به بالای کوه هور رفتند.

²⁸در آنجا موسی لباس کهانت را از تن هارون درآورد و آن را بر پسرش اِلعازار پوشاند. هارون در بالای کوه جان سپرد و موسی و اِلعازار از کوه پایین آمدند.

²⁹وقتی بنی‌اسرائیل از مرگ هارون آگاه شدند، مدّت سی روز برای او عزاداری کردند.