Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اعداد 5 Bible Online

اعداد 5 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اعداد 5

¹خداوند به موسی گفت:

²«به بنی‌اسرائیل دستور بده تا هر کسی‌ که بیماری پوستی دارد، یا از او مایع ترشّح می‌شود و کسانی‌ که در اثر تماس با جسد مُرده‌ای ناپاک شده‌اند، از اردوگاه بیرون رانده شوند.

³این اشخاص چه زن و چه مرد بیرون رانده شوند تا اردوگاهی را که من در آنجا در میان آنان ساکن هستم، ناپاک نسازند.»

⁴بنی‌اسرائیل طبق دستور خداوند عمل کردند و آن‌ها را از اردوگاه بیرون راندند.

⁵خداوند به موسی گفت:

⁶«به قوم اسرائیل بگو که هرگاه مرد یا زنی نسبت به من خیانت نموده به کسی خسارت برساند،

⁷باید به گناه خود اعتراف کند و خسارت کامل به‌اضافه یک‌پنجم به آن‌ شخص بپردازد.

⁸امّا اگر شخصِ خسارت‌دیده بمیرد و فامیل نزدیکی نداشته باشد تا خسارت به آن‌ها پرداخت شود، آنگاه علاوه بر خسارت، یک قوچ به‌عنوان کفّاره به خداوند به کاهن داده شود.

⁹همچنین وقتی بنی‌اسرائیل هدیۀ مخصوصی برای خداوند می‌آورند، باید به کاهن بدهند و کاهن آن‌ را برای خود نگاه دارد.

¹⁰هرآنچه که به خداوند وقف می‌شود، به کاهن تعلّق می‌گیرد.»

¹¹خداوند به موسی گفت به بنی‌اسرائیل بگوید: اگر مردی گمان کند که زنش به او خیانت کرده و با مرد دیگری هم‌بستر شده است امّا شاهدی نداشته باشد که زنش را در حین عمل دیده باشد تا غیرت آن مرد برافروخته شود،

¹⁵آن مرد باید زن خود را با یک کیلوگرم [۱]آرد جو که با روغن زیتون یا کُندُر مخلوط نشده باشد، نزد کاهن ببرد، چون این هدیه، هدیۀ بدگمانی است و برای روشن کردن حقیقت تقدیم می‌شود.

¹⁶کاهن آن زن را به حضور خداوند بیاورد.

¹⁷آنگاه کمی آب مقدّس را در یک کاسۀ سفالی بریزد و با قدری از غبار کفِ خیمهٔ مقدّس مخلوط کند.

¹⁸سپس موی بافته آن زن را باز کند و در حضور خداوند هدیۀ بدگمانی را در دست‌های او بگذارد و کاهن با کاسۀ آب تلخِ لعنت، که در دست خود دارد در پیش روی زن بایستد.

¹⁹آن‌وقت کاهن از آن زن بخواهد که به بی‌گناهی خود قسم بخورد و به او بگوید: «اگر تا زمانی‌‌که زیرِ اقتدار شوهرت بودی با مردِ دیگری هم‌بستر نشده‌ای و ناپاک نشده‌ای، از اثراتِ این آب تلخِ لعنت، مصون خواهی بود.

²⁰امّا اگر در زمانی‌‌که زیرِ اقتدار شوهرت بودی، مردِ دیگری با تو هم‌بستر شده و ناپاک شده‌ای،

²¹خداوند در بین قومت تو را به لعنت خود گرفتارت کند و این آب در شکمت داخل شده آن‌ را متورّم سازد و تو را نازا کند.» و زن بگوید: «آمین! آمین!»

²³«سپس کاهن این لعنت‌ها را در یک طومار بنویسد و نوشته‌های طومار را در آب تلخ بشوید.

²⁴قبل از آنکه آب تلخ را به زن بنوشاند که ممکن است باعث درد شدیدی در او گردد،

²⁵کاهن هدیۀ بدگمانی را از دست زن بگیرد و آن‌ را در حضور خداوند تکان بدهد و بعد بالای قربانگاه بگذارد.

²⁶آنگاه یک مشت از هدیهٔ غلّه را در بالای قربانگاه بسوزاند و آنگاه آب را به زن بنوشاند.

²⁷اگر آن زن به شوهر خود خیانت کرده ناپاک شده باشد، این آب در او اثر کرده باعث درد شدیدی می‌شود، شکمش را متورّم می‌سازد و او را نازا می‌کند، و او در بین قوم خود ملعون می‌گردد.

²⁸امّا اگر ناپاک نشده بلکه پاک باشد، صدمه‌ای نمی‌بیند و می‌تواند صاحب فرزند شود.»

²⁹این است قانون بدگمانی دربارۀ زنی که شوهرش به او بدگمان شده باشد و در‌آن‌صورت شوهرش او را به حضور خداوند بیاورد تا کاهن مراسم لازم را به‌جا آورد.

³¹اگر زن گناهکار باشد، سزای گناه خود را می‌بیند، امّا مرد در این مورد بی‌تقصیر است.