Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش میکاه 1 Bible Online

میکاه 1 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

میکاه 1

¹در دوران سلطنت یوتام، آحاز و حِزقیا، پادشاهان یهودا، خداوند این پیام را دربارۀ سامره و اورشلیم در رؤیایی به میکاه مورَشتی داد.

²ای تمام ملّت‌های جهان بشنوید! ای جمیع ساکنان روی زمین گوش بدهید! خداوند متعال از بارگاه آسمانی خود بر ضد شما شهادت می‌دهد.

³خداوند از بارگاه مقدّس خود بیرون می‌آید و بر فراز کو‌ه‌ها می‌خرامد.

⁴کو‌ه‌ها در زیر قدم‌هایش مانند موم آب می‌شوند و همچون سیل از بلندی‌ها به دشت‌ها سرازیر می‌گردند.

⁵تمام این‌ها به‌خاطر عصیان یعقوب و گناهان اسرائیل روی خواهند داد. چرا مردم اسرائیل و سامره بُت‌پرست شده‌اند؟ این گناهِ کیست؟ گناه از خود مردم سامره و اورشلیم است.

⁶خداوند می‌گوید: «من سامره را به توده‌ای خاک و به جا‌یی که در آن تاک‌های انگور غرس می‌کنند، تبدیل خواهم کرد. سنگ‌های آن‌ را به درّه خواهم ریخت و بنیادش را نمایان خواهم ساخت.

⁷تمام بُت‌هایش خُرد خواهند شد و تمام چیزهایی که با مزد روسپیگری در پرستشگاه به دست آورده است، در آتش خواهند سوخت. دشمنان، هدایای بُت‌پرستان را تاراج خواهند کرد و آن‌ها را در جای دیگر برای مزد روسپیان به‌کار خواهند برد.»

⁸میکاه گفت: «به‌این‌سبب من می‌گریم و سوگواری می‌کنم. با پای برهنه و تن عریان راه می‌روم و همچون شغالان از غم زوزه می‌کشم و مانند شترمرغ‌ها شیون می‌کنم،

⁹زیرا زخم مردم سامره درمان‌ناپذیر است و مردم یهودا هم به‌زودی به این بلا دچار خواهند شد. ویرانی به دروازه‌های اورشلیم، یعنی مسکن قوم من رسیده است.»

¹⁰این خبر را به شهر جَت نرسانید. نگذارید کسی صدای گریه شما را بشنود. ای اهل بِیت‌عفره، از فرط غم و شرمندگی در خاک بغلطید.

¹¹ساکنان شافیر، عریان و سرافکنده تبعید می‌شوند. مردم صانان جرأت نمی‌کنند که از شهر خارج شوند. هنگامی‌که صدای شیون و سوگواری از بِیت‌ایصِل به گوشتان برسد، بدانید که آنجا خالی از خطر دشمن نیست.

¹²اهالی ماروت با نگرانی در آرزوی رسیدن روزهای بهتری هستند، زیرا خداوند مصیبت را به نزدیک دروازه‌های اورشلیم آورده است.

¹³ای ساکنان لاکیش، اسب‌ها را به ارّابه‌ها ببندید و فرار کنید، زیرا شما پیش از همه، از گناهان مردم اسرائیل تقلید کردید و مردم اورشلیم را به راه گناه کشاندید.

¹⁴اکنون ای مردم یهودا، با شهر مورَشت‌جَت وداع کنید، زیرا برای پادشاهان اسرائیل از شهر اکزیب کمکی نخواهد رسید.

¹⁵ای مردم مَریشَه، خداوند شما را به دست دشمنان تسلیم خواهد کرد. آن‌ها شهر شما را تصرّف خواهند کرد و رهبران اسرائیل به غار عَدُلّام پناه خواهند برد.

¹⁶در غم فرزندان محبوبتان گریه کنید. از غصّه سرهایتان را مانند سر کَرکَس بتراشید، زیرا دشمنان شما فرزندانتان را به سرزمین‌های دور به اسارت خواهند برد.