Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش متّی 20 Bible Online

متّی 20 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

متّی 20

¹«پادشاهی آسمان مانند صاحب تاکستانی است که یک روز صبح زود بیرون رفت تا برای تاکستان خود کارگرانی بگیرد

²و بعد از آنکه آن‌ها دربارۀ مزد روزانه موافقت کردند، آنان را به سر کار فرستاد.

³ساعت نه صبح باز بیرون رفت و افراد دیگری را دید که بیکار در بازار ایستاده بودند.

⁴به آن‌ها گفت، 'بروید و در تاکستان من کار کنید و من حقّ شما را به شما خواهم داد،' و آن‌ها هم رفتند.

⁵در وقت ظهر و همچنین ساعت سه بعد از ظهر، باز بیرون رفت و مانند دفعات قبل عدّه‌ای را سرکار فرستاد.

⁶او یک ساعت پیش از غروب آفتاب باز بیرون رفت و دستۀ دیگری را در آنجا ایستاده دید؛ به آنان گفت، 'چرا تمام روز اینجا بیکار ایستاده‌اید؟'

⁷آن‌ها جواب دادند، 'چونکه هیچ‌کس به ما کاری نداده است.' پس او به آنان گفت، 'بروید و در تاکستان من کار کنید.'

⁸«وقتی غروب شد، صاحب تاکستان به مباشر خود گفت، 'کارگران را صدا کن و مزد همه را بده؛ از کسانی‌ که آخر آمدند شروع کن و به ترتیب تا کسانی‌ که اوّل آمدند.'

⁹آنانی که یک ساعت قبل از غروب شروع به کار کرده بودند، جلو آمدند و همه مزد یک روز تمام را گرفتند.

¹⁰وقتی نوبت به کسانی رسید که اوّل آمده بودند، آن‌ها فکر کردند که از دیگران بیشتر خواهند گرفت، امّا به آنان نیز به‌اندازۀ دیگران مزد داده شد.

¹¹وقتی آنان مزد خود را گرفتند، شکایت‌کنان به صاحب تاکستان گفتند:

¹²'این کسانی‌ که آخر از همه آمده‌اند فقط یک ساعت کار کرده‌اند و تو آنان را با ما که تمام روز در آفتاب سوزان کارهای سنگین را تحمّل کرده‌ایم، در یک سطح قرار داده‌ای.'

¹³آن مالک رو به یکی از آن‌ها کرده گفت، 'ای دوست، من که به تو ظلمی نکرده‌ام. مگر تو قبول نکردی که با این مزد کار کنی؟

¹⁴پس مزد خود را بردار و برو. من می‌خواهم به نفر آخر به‌اندازۀ تو مزد بدهم.

¹⁵آیا حقّ ندارم که با پول خود مطابق میل خود عمل کنم؟ چرا تو به‌خاطر سخاوتمندی من حسادت می‌کنی؟'

¹⁶«به‌این‌ترتیب، آخرین، اوّلین و اوّلین، آخرین خواهند شد.»

¹⁷وقتی عیسی به‌طرف اورشلیم می‌رفت، در راه دوازده شاگرد خود را به کناری برد و به آنان گفت:

¹⁸«اکنون ما به اورشلیم می‌رویم و در آنجا پسر انسان به دست سران کاهنان و علما تسلیم خواهد شد و آنان او را به مرگ محکوم کرده

¹⁹تحویل بیگانگان خواهند داد تا آن‌ها او را استهزا نموده تازیانه بزنند و مصلوب کنند. امّا او در روز سوّم بار دیگر زنده خواهد شد.»

²⁰آنگاه مادر پسران زِبِدی با فرزندان خود نزد عیسی آمده تعظیم کرد و تقاضا نمود که عیسی به او لطفی بنماید.

²¹عیسی پرسید: «چه می‌خواهی؟» گفت: «دستور بده که در پادشاهی تو این دو پسر من یکی در دست راست تو بنشیند و دیگری در دست چپ تو بنشیند.»

²²عیسی به آن دو برادر رو کرده گفت: «شما نمی‌دانید که چه می‌خواهید. آیا می‌توانید جامی را که من می‌نوشم بنوشید؟» آن‌ها جواب دادند: «بلی، می‌توانیم»

²³عیسی به آنان گفت: «درست است، شما از جام من خواهید نوشید، امّا انتخاب کسانی‌ که باید در دست راست و چپ من بنشینند با من نیست، زیرا کسانی در دست راست یا چپ من خواهند نشست که پدر من قبلاً آن‌ را برایشان آماده کرده است.»

²⁴وقتی ده شاگرد دیگر از این موضوع باخبر شدند، از آن دو برادر سخت رنجیدند.

²⁵پس عیسی آنان را نزد خود خوانده فرمود: «شما می‌دانید که در این دنیا حکمرانان بر زیردستان خود آقایی می‌کنند و رهبرانشان به آنان زور می‌گویند.

²⁶امّا در میان شما نباید چنین باشد، بلکه هرکه می‌خواهد در بین شما بزرگ باشد، باید خادم همه بشود

²⁷و هرکه بخواهد بالاتر از همه شود، باید غلام همه باشد.

²⁸[۵۱]پسر انسان نیز نیامد تا او را خدمت کنند، بلکه تا خدمت کند و جان خود را در راه بسیاری فدا سازد.»

²⁹وقتی عیسی و شاگردانش شهر اریحا را ترک می‌کردند، جمعیّت بزرگی به‌دنبال او رفت.

³⁰در کنار راه دو نفر کور نشسته بودند، و چون شنیدند که عیسی از آنجا می‌گذرد، فریاد زده می‌گفتند: «ای آقا، ای پسر داوود، بر ما رحم کن!»

³¹مردم آنان را سرزنش کرده به آن‌ها گفتند که ساکت شوند. امّا آن دو نفر بیشتر فریاد کرده می‌گفتند: «ای آقا، ای پسر داوود، به ما رحم کن!»

³²عیسی ایستاد و آن دو مرد را صدا کرده پرسید: «چه می‌خواهید برایتان انجام دهم؟»

³³آن‌ها گفتند: «ای آقا، ما می‌خواهیم که چشمان ما باز شوند.»

³⁴عیسی بر آنان ترحّم نموده چشمان آنان را لمس کرد و آن‌ها فوراً بینایی خود را بازیافتند و به‌دنبال او رفتند.