Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش متّی 21 Bible Online

متّی 21 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

متّی 21

¹وقتی عیسی و شاگردان به نزدیکی اورشلیم و به دهکدۀ بِیت‌فاجی واقع در کوه زیتون رسیدند، عیسی دو نفر از شاگردان خود را فرستاد

²و به آن‌ها گفت: «به دهکدۀ مقابل بروید. نزدیک دروازۀ آن، الاغی را با کرّه‌اش بسته خواهید یافت. آن‌ها را باز کنید و نزد من بیاورید.

³اگر کسی به شما حرفی زد، بگویید که خداوند به آن‌ها احتیاج دارد و او به شما اجازه خواهد داد که الاغ و کرّه‌اش را فوراً بیاورید.»

⁴به‌این‌طریق پیشگویی نبی تحقّق یافت که می‌فرماید:

⁵به دختر صهیون بگویید: «این پادشاه تو است که بر الاغی نشسته و بر کرهٔ چهارپایی سوار است و با فروتنی نزد تو می‌آید.»[۵۲]

⁶آن دو شاگرد رفتند و آنچه را که به آن‌ها گفته شده بود، انجام دادند

⁷و آن الاغ و کرّه‌اش را آورده رداهای خود را بر پشت آن‌ها انداختند، و عیسی سوار شد.

⁸جمعیّت زیادی جاده را با رداهای خود فرش کردند و بعضی شاخه‌های درختان را بُریده در راه می‌گسترانیدند.

⁹آنگاه جمعیّتی که از جلو می‌رفتند و آن‌ها که از عقب می‌آمدند فریاد زده می‌گفتند: «حمد و سپاس باد بر پسر داوود! مبارک باد آن کسی‌ که به نام خداوند می‌آید! خدا را در عرش بَرین حمد و سپاس باد!»[۵۳]

¹⁰همین‌که عیسی وارد اورشلیم شد، تمام مردم شهر به هیجان آمدند و می‌پرسیدند: «این شخص کیست؟»

¹¹جمعیّت پاسخ می‌دادند: «این عیسی نبی است که از ناصرۀ جلیل آمده است.»

¹²آنگاه عیسی به داخل معبدِ بزرگ رفت و همۀ کسانی را که در صحن معبدِ بزرگ به خرید و فروش مشغول بودند، بیرون راند. او میزهای صرّافان و جایگاه‌های کبوترفروشان را واژگون ساخت

¹³و به آنان گفت: «در کتب مقدّس نوشته شده است، 'معبدِ بزرگ من عبادتگاه خوانده‌ خواهد شد، امّا شما آن‌ را کمینگاه دزدان ساخته‌اید.'»

¹⁴نابینایان و مفلوجان در معبدِ بزرگ نزد او آمدند و او آن‌ها را شفا داد.

¹⁵سران کاهنان و علما وقتی عجایب عیسی را دیدند و شنیدند که کودکان در معبدِ بزرگ فریاد می‌زنند، «حمد و سپاس باد بر پسر داوود!» خشمگین شدند.

¹⁶آن‌ها از عیسی پرسیدند: «آیا می‌شنوی این‌ها چه می‌گویند؟» عیسی جواب داد: «بلی می‌شنوم! مگر نخوانده‌اید که از دهان کودکان و شیرخوارگان ستایش خود را جاری ساختی؟»[۵۴]

¹⁷آنگاه آنان را ترک کرد و از شهر خارج شده به بِیت‌عَنْیا رفت و شب را در آنجا گذرانید.

¹⁸صبح روز بعد، وقتی عیسی به شهر بازگشت، گرسنه شد

¹⁹و در کنار جاده درخت انجیری دیده به‌طرف آن رفت، امّا جز برگ چیزی در آن نیافت. پس آن درخت را خطاب کرده فرمود: «تو دیگر هرگز ثمر نخواهی آورد!» و آن درخت در همان لحظه خشک شد.

²⁰شاگردان از دیدن این واقعه تعجّب کرده پرسیدند: «چرا این درخت به این زودی خشک شد؟»

²¹عیسی پاسخ داد: «به‌یقین به شما می‌گویم که اگر ایمان داشته باشید و شک نکنید، نه‌تنها قادر خواهید بود آنچه را که نسبت به این درخت انجام شد انجام دهید، بلکه اگر به این کوه بگویید که از جای خود کنده شده به دریا پرتاب شود، چنین خواهد شد.

²²هرچه با ایمان در دعا طلب کنید خواهید یافت.»

²³عیسی وارد معبدِ بزرگ شد و به تعلیم مردم پرداخت. سران کاهنان و مشایخ نزد او آمده پرسیدند: «با چه اختیاری دست به چنین کارهایی می‌زنی و چه کسی این اختیار را به تو داده است؟»

²⁴عیسی در جواب به آن‌ها گفت: «من از شما سؤالی می‌کنم، اگر به آن جواب بدهید، من هم به شما خواهم گفت که با چه اختیاری این‌ کارها را می‌کنم.

²⁵آیا تعمید یحیی از جانب خدا بود و یا از جانب انسان؟» بر سر این موضوع در میان آن‌ها بحثی درگرفت. آن‌ها با یکدیگر می‌گفتند: «اگر بگوییم از جانب خدا بود، او خواهد گفت چرا به او ایمان نیاوردید؟

²⁶و اگر بگوییم از جانب انسان بود، از مردم می‌ترسیم، زیرا همه یحیی را یک نبی می‌دانند.»

²⁷پس در جواب عیسی گفتند: «ما نمی‌دانیم.» عیسی فرمود: «پس من هم به شما نخواهم گفت که به چه اجازه‌ای این‌ کارها را می‌کنم.»

²⁸«عقیدۀ شما در این خصوص چیست؟ شخصی دو پسر داشت. او نزد پسر بزرگ خود رفت و به او گفت، 'پسرم، امروز به تاکستان برو و در آنجا کار کن.'

²⁹آن پسر جواب داد، 'من نمی‌روم،' امّا بعد پشیمان شد و رفت.

³⁰آنگاه پدر نزد دوّمی رفت و همین را به او گفت. او پاسخ داد، 'اطاعت می‌کنم. ای آقا،' امّا نرفت.

³¹کدام‌یک از این دو نفر بر‌ طبق خواست پدر رفتار کرد؟» گفتند: «اوّلی.» پس عیسی جواب داد: «به‌یقین به شما می‌گویم که خراج‌گیران و فاحشه‌ها قبل از شما به پادشاهی خدا وارد خواهند شد

³²زیرا یحیی آمد و راه درست زندگی را به شما نشان داد و شما سخنان او را باور نکردید، ولی خراج‌گیران و فاحشه‌ها باور کردند و شما حتّی بعد از دیدن آن هم توبه نکردید و به او ایمان نیاوردید.»

³³«به مَثَل دیگری گوش دهید: مالکی بود که تاکستانی احداث کرده دور آن دیواری کشید و در آن چَرخُشتی کند و یک بُرج دیده‌بانی هم برای آن ساخت. آنگاه آن‌ را به باغبانان سپرد و خود به مسافرت رفت.

³⁴هنگامی‌که موسم چیدن انگور رسید، او غلامان خود را نزد باغبانان فرستاد تا انگور را تحویل بگیرند.

³⁵امّا باغبانان، غلامان او را گرفته یکی را کتک زدند و دیگری را کشتند و سوّمی را سنگسار کردند.

³⁶صاحب باغ بار دیگر عدّۀ بیشتری از غلامان خود را فرستاد. با آنان نیز به همان‌طور رفتار کردند.

³⁷سرانجام پسر خود را نزد باغبانان فرستاده با خود گفت، 'آنان احترام پسرم را نگاه خواهند داشت.'

³⁸امّا وقتی باغبانان پسر را دیدند، به یکدیگر گفتند، 'این وارث است. بیایید او را بکُشیم و میراثش را تصاحب کنیم.'

³⁹پس او را گرفتند و از تاکستان بیرون انداخته به قتل رسانیدند.

⁴⁰هنگامی‌که صاحب تاکستان بیاید، با آن باغبانان چه خواهد کرد؟»

⁴¹آن‌ها جواب دادند: «آن مردان شریر را به عقوبت شدیدی خواهد رسانید و تاکستان را به دست باغبانان دیگری خواهد سپرد تا هر وقت موسم میوه برسد، سهم او را بدهند.»

⁴²آنگاه عیسی به آنان فرمود: «آیا تا کنون در کتب مقدّس نخوانده‌اید: 'آن سنگی که معماران رد کردند اکنون سنگ سر زاویه شده است. این‌کار خداوند است؛ و به نظر ما عجیب است.'[۵۵]

⁴³«بنابراین به شما می‌گویم که پادشاهی خدا از شما گرفته شده به امّتی داده خواهد شد که ثمراتی شایسته به بار آورد. [

⁴⁴اگر کسی بر روی این سنگ بیفتد خرد خواهد شد و هرگاه آن سنگ بر روی کسی بیفتد او را لِه خواهد کرد.]»

⁴⁵وقتی سران کاهنان و فریسیان مَثَل‌های او را شنیدند، فهمیدند که او دربارۀ آن‌ها سخن می‌گوید.

⁴⁶آن‌ها خواستند او را دستگیر کنند، امّا از مردم می‌ترسیدند، زیرا آن‌ها عیسی را یک نبی می‌دانستند.