Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش متّی 22 Bible Online

متّی 22 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

متّی 22

¹عیسی بازهم برای مردم مَثَلی آورده گفت:

²«پادشاهیِ آسمان مانند پادشاهی است که برای عروسی پسر خود جشنی ترتیب داد.

³او خدمتکاران خود را فرستاد تا به دعوت‌شدگان بگویند که در جشن حاضر شوند، امّا آن‌ها نخواستند بیایند.

⁴پادشاه بار دیگر خدمتکاران دیگری را فرستاده به آن‌ها فرمود که به دعوت‌شدگان بگویند، 'به جشن عروسی بیایید. ضیافتی که ترتیب داده‌ام آماده است؛ گاوها و پرواری‌های خود را سر بُریده و همه‌‌چیز را آماده کرده‌ام.'

⁵امّا دعوت‌شدگان به دعوت او اعتنایی نکردند و به کار خود ادامه دادند. یکی به مزرعۀ خود رفت و دیگری به کسب و کار خود پرداخت

⁶در‌حالی‌که دیگران خدمتکاران پادشاه را گرفته زدند و آن‌ها را کشتند.

⁷وقتی پادشاه این‌ را شنید، غضبناک شد و سربازان خود را فرستاد و آن‌ها آن قاتلان را کشتند و شهرشان را آتش زدند.

⁸آنگاه پادشاه به خدمتکاران خود گفت، 'جشن عروسی آماده است، امّا کسانی‌ که دعوت کرده بودم، لایق نبودند.

⁹پس به کوچه‌ها و خیابان‌ها بروید و هرکه را یافتید، به عروسی دعوت کنید.'

¹⁰آنان رفته هرکه را پیدا کردند، چه نیک و چه بد، با خود آوردند و به‌این‌ترتیب تالار عروسی از مهمانان پُر شد.

¹¹«هنگامی‌که پادشاه وارد شد تا مهمانان را ببیند، مردی را دید که لباس عروسی بر تن نداشت.

¹²پادشاه از او پرسید، 'ای دوست، چطور بدون لباس عروسی به اینجا آمده‌ای؟' او ساکت ماند.

¹³پس پادشاه به ملازمان خود گفت، 'دست و پای او را ببندید و او را بیرون در تاریکی بیندازید، جایی‌که گریه و دندان بر دندان ساییدن وجود دارد.'

¹⁴«زیرا دعوت‌شدگان بسیارند، امّا برگزیدگان کم هستند.»

¹⁵آنگاه فریسیان نقشه کشیدند که چطور عیسی را با سخنان خودش به دام بیندازند.

¹⁶آن‌ها چند نفر از پیروان خود را به اتّفاق عدّه‌ای از هواداران هیرودیس نزد عیسی فرستاده گفتند: «ای استاد، ما می‌دانیم که تو مرد راستگویی هستی، چون به ظاهرِ انسان توجّهی نداری و راه خدا را بدون بیم و هراس از انسان با راستی تعلیم می‌دهی.

¹⁷پس به ما بگو عقیدۀ تو در این‌باره چیست؟ آیا دادن مالیات به قیصر روم جایز است یا نه؟»

¹⁸عیسی به شرارت آنان پی برد و به آنان فرمود: «ای ریاکاران، چرا می‌خواهید مرا امتحان کنید؟

¹⁹سکّه‌ای را که با آن مالیات خود را می‌پردازید، به من نشان دهید.» آن‌ها یک سکّه به او دادند.

²⁰عیسی پرسید: «این تصویر و عنوان مال کیست؟»

²¹آن‌ها جواب دادند: «مال قیصر.» عیسی به آنان فرمود: «پس آنچه را که مال قیصر است، به قیصر و آنچه را که مال خدا است، به خدا بدهید.»

²²آن‌ها از این پاسخ مات و مبهوت ماندند، و از آنجا بلند شده رفتند و عیسی را تنها گذاشتند.

²³همان روز صدوقیان که منکر رستاخیز مردگان بودند، نزد او آمدند و از او سؤال نمودند:

²⁴«ای استاد، موسی گفته است که هرگاه شخصی بدون فرزند بمیرد، برادرش باید با زن او ازدواج کند و برای او فرزندانی به‌وجود آورد.

²⁵باری، در بین ما هفت برادر بودند. اوّلی ازدواج کرد و قبل از آنکه دارای فرزندی شود، مُرد و همسر او به برادرش واگذار شد.

²⁶به همین‌ ترتیب دوّمی و سوّمی تا هفتمی با آن زن ازدواج کردند و بدون فرزند مُردند.

²⁷آن زن هم بعد از همه مرد.

²⁸پس در روز قیامت آن زن همسر کدام‌یک از آن‌ها خواهد بود، زیرا همۀ آنان با او ازدواج کرده بودند؟»

²⁹عیسی جواب داد: «شما در اشتباهید! نه از کتب مقدّس چیزی می‌دانید و نه از قدرت خدا!

³⁰در روز رستاخیز کسی نه زن می‌گیرد و نه شوهر می‌کند، بلکه همه در آن عالم مانند فرشتگان آسمانی خواهند بود.

³¹امّا در خصوص رستاخیز مردگان، آیا نخوانده‌اید که خود خدا به شما چه فرموده است؟

³²او فرموده است: 'من خدای ابراهیم، خدای اسحاق و خدای یعقوب هستم.' [۵۶]خدا خدای مردگان نیست، بلکه خدای زندگان است.»

³³مردمی که این‌ را شنیدند، از تعالیم او مات و مبهوت شدند.

³⁴وقتی فریسیان شنیدند که عیسی صدوقیان را مُجاب کرده است، دور او را گرفتند

³⁵و یک نفر از آن‌ها که معلّم شریعت بود، از روی امتحان از عیسی پرسید:

³⁶«ای استاد، کدام‌یک از فرمان‌های شریعت از همه بزرگ‌تر است؟»

³⁷عیسی جواب داد: «خداوند، خدای خود را با تمام دل و تمام جان و تمام عقل خود دوست بدار.[۵۷]

³⁸این اوّلین و بزرگ‌ترین فرمان است.

³⁹دوّمین فرمان که به همان اندازه مهم است این است: همسایه‌ات را مانند جان خود محبّت نما.[۵۸]

⁴⁰در این دو فرمان تمام تورات و نوشته‌های انبیا‌ خلاصه شده است.»

⁴¹عیسی از آن فریسیانی که اطراف او ایستاده بودند پرسید:

⁴²«نظر شما دربارۀ مسیح چیست؟ او فرزند کیست؟» آن‌ها جواب دادند: «او فرزند داوود است.»

⁴³عیسی از آن‌ها پرسید: «پس چطور است که داوود با الهام روح خدا او را خداوند می‌خواند؟ زیرا داوود می‌گوید،

⁴⁴'خداوند به خداوند من گفت: بر دست راست من بنشین تا دشمنانت را زیر پای تو اندازم.'[۵۹]

⁴⁵مسیح چطور می‌تواند فرزند داوود باشد درصورتی که خود داوود او را خداوند می‌خواند؟»

⁴⁶هیچ‌کس نتوانست در جواب او سخنی بگوید و از آن روز به بعد دیگر کسی جرأت نکرد از او سؤالی بپرسد.