Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش متّی 25 Bible Online

متّی 25 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

متّی 25

¹«در آن روز، پادشاهی آسمان مثل ده دختر جوان خواهد بود که چراغ‌های خود را برداشته به استقبال داماد رفتند.

²پنج نفر از آنان دانا و پنج نفر نادان بودند.

³دختران نادان چراغ‌های خود را با خود برداشتند ولی با خود هیچ روغن اضافه نبردند،

⁴امّا دختران دانا چراغ‌های خود را با ظرف‌های پُر از روغن بردند.

⁵چون داماد در آمدن تأخیر کرد، همگی خوابشان برد.

⁶«در نیمۀ شب فریاد کسی شنیده شد که می‌گفت، 'داماد می‌آید! به پیشواز او بیایید!'

⁷وقتی دختران این‌ را شنیدند، همه برخاسته چراغ‌هایشان را حاضر کردند.

⁸دختران نادان به دختران دانا گفتند، 'چراغ‌های ما در حال خاموش شدن است؛ مقداری از روغن خودتان را به ما بدهید.'

⁹آن‌ها گفتند، 'خیر، روغن برای همۀ ما کافی نیست؛ بهتر است شما نزد فروشندگان بروید و مقداری روغن برای خودتان بخرید.'

¹⁰وقتی آن‌ها رفتند روغن بخرند، داماد وارد شد. کسانی‌ که آماده بودند، با او به مجلس عروسی وارد شدند و در بسته شد.

¹¹بعد که آن پنج دختر دیگر بازگشتند، فریاد زدند، '‌ای آقا، ای آقا، در را به روی ما باز کن!'

¹²امّا او جواب داد، '‌به‌یقین به شما می‌گویم که من شما را نمی‌شناسم.'

¹³پس بیدار باشید زیرا شما از روز و ساعت مقرّر خبر ندارید.

¹⁴«پادشاهی آسمان مانند مردی است که می‌خواست سفر کند. پس غلامان خود را خوانده دارایی خود را به آنان سپرد

¹⁵و به هریک به نسبت توانایی‌اش مبلغی داد، به یکی پنج قنطار[۶۶]، به دیگری دو قنطار، و به سوّمی یک قنطار، و پس از آن به سفر رفت.

¹⁶مردی که پنج قنطار داشت، زود رفت و با آن‌ها تجارت کرد و پنج قنطار سود برد.

¹⁷همچنین آن مردی که دو قنطار داشت، دو قنطار سود آورد.

¹⁸امّا آن مردی که یک قنطار به او داده شده بود، رفته زمین را کَند و پول ارباب خود را در آن پنهان کرد.

¹⁹«بعد از مدّت زیادی، ارباب برگشت و با آن‌ها به تصفیه حساب پرداخت.

²⁰کسی‌ که پنج قنطار به او داده شده بود، آمد و پنج قنطاری را هم که سود برده بود با خود آورد و گفت، 'تو پنج قنطار به من سپرده بودی؛ این پنج قنطار دیگر هم سود آن است.'

²¹ارباب گفت، 'آفرین، ای غلام خوب و امین! تو در امری کوچک امانت خود را نشان دادی؛ من حالا کارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش!'

²²آنگاه مردی که دو قنطار داشت، آمد و گفت، 'تو دو قنطار به من سپردی؛ این دو قنطار دیگر هم سود آن است.'

²³ارباب گفت، 'آفرین، ای غلام خوب و امین! تو در کار کوچکی امانت خود را نشان دادی و حالا کارهای بزرگ را به تو خواهم سپرد. بیا و در شادی ارباب خود شریک باش!'

²⁴سپس مردی که یک قنطار به او داده شده بود، آمد و گفت، 'ای ارباب، من می‌دانستم که تو مرد سختگیری هستی؛ از جایی‌که نکاشته‌ای درو می‌کنی و از جایی‌که نپاشیده‌ای جمع می‌نمایی.

²⁵پس ترسیدم و رفتم پول تو را در زمین پنهان کردم. بفرما، پول تو اینجا است.'

²⁶ارباب گفت، 'ای غلام بدسرشت و تنبل! تو که می‌دانستی من از جایی‌که نکاشته‌ام درو می‌کنم و از جایی‌که نپاشیده‌ام جمع می‌کنم؛

²⁷پس به همین دلیل تو می‌بایست پول مرا به صرّافان می‌دادی تا وقتی من از سفر بر می‌گردم آن‌ را با سودش پس بگیرم.

²⁸آن قنطار را از او بگیرید و به آن‌کسی که ده قنطار دارد بدهید،

²⁹زیرا به آن‌کس که دارد، بیشتر داده خواهد شد تا به فراوانی داشته باشد و آن‌کس که ندارد، حتّی آنچه دارد نیز از او گرفته خواهد شد.

³⁰این غلام بی‌فایده را به تاریکی بیندازید جایی‌که گریه و دندان بر دندان ساییدن وجود دارد.'

³¹«وقتی پسر انسان [۶۷]با جلال خود همراه با همۀ فرشتگان می‌آید، بر تخت پادشاهی خود خواهد نشست

³²و تمام ملل روی زمین در حضور او جمع خواهند شد. آنگاه او مانند شبانی که گوسفندان را از بُزها جدا می‌کند، آدمیان را به دو گروه تقسیم خواهد کرد.

³³گوسفندان را در دست راست و بُزها را در دست چپ خود قرار خواهد داد.

³⁴آنگاه پادشاه به آنانی که در سمت راست او هستند، خواهد گفت، 'بیایید، ای کسانی‌ که از جانب پدر من برکت یافته‌اید، وارث سلطنتی شوید که از ابتدای آفرینش عالم برای شما آماده شده است.

³⁵چون وقتی گرسنه بودم، به من خوراک دادید، وقتی تشنه بودم، به من آب دادید، هنگامی‌که غریب بودم، مرا به خانۀ خود بردید،

³⁶وقتی عریان بودم، مرا پوشانیدید، وقتی بیمار بودم، به عیادت من آمدید و وقتی‌که در زندان بودم، از من دیدن کردید'

³⁷آنگاه نیکان پاسخ خواهند داد، 'ای خداوند، چه وقت تو را گرسنه دیدیم که به تو خوراک دادیم و یا چه موقع تو را تشنه دیدیم که به تو آب دادیم؟

³⁸چه زمان غریب بودی که تو را به خانه بردیم یا برهنه بودی که تو را پوشاندیم؟

³⁹چه وقت تو را بیمار یا زندانی دیدیم که به دیدنت آمدیم؟'

⁴⁰پادشاه در جواب خواهد گفت، 'به‌یقین به شما می‌گویم آنچه به یکی از کوچک‌ترین پیروان من کردید، به من کردید.'

⁴¹«آنگاه به آنانی که در سمت چپ او هستند، خواهد گفت، 'ای ملعونان، از من دور شوید و به آتش ابدی که برای ابلیس و فرشتگان او آماده شده است، بروید،

⁴²زیرا وقتی گرسنه بودم، به من خوراک ندادید، وقتی تشنه بودم، به من آب ندادید،

⁴³وقتی غریب بودم، مرا نپذیرفتید، وقتی برهنه بودم، مرا نپوشانیدید و وقتی بیمار و زندانی بودم، به دیدن من نیامدید.'

⁴⁴آنان نیز جواب خواهند داد، 'چه موقع تو را گرسنه یا تشنه یا غریب یا عریان یا بیمار یا زندانی دیدیم و کاری برایت نکردیم؟'

⁴⁵او جواب خواهد داد، 'به‌یقین به شما می‌گویم آنچه به یکی از این کوچکان نکردید، به من نکردید.'

⁴⁶پس آنان به کیفر ابدی خواهند رسید، ولی نیکان به حیات جاودانی وارد خواهند شد.»