Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش متّی 26 Bible Online

متّی 26 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

متّی 26

¹در پایان این سخنان عیسی به شاگردان خود گفت:

²«شما می‌دانید که دو روز دیگر عید فِصَح است و پسر انسان [۶۸]به دست دشمنان تسلیم می‌شود تا مصلوب گردد.»

³در همین وقت، سران کاهنان و مشایخ قوم در کاخ قیافا کاهن اعظم جمع شدند

⁴و مشورت کردند که چگونه عیسی را با حیله دستگیر کرده به قتل برسانند.

⁵آنان گفتند: «این‌ کار نباید در روزهای عید انجام گردد، مبادا آشوب در میان مردم ایجاد شود.»

⁶وقتی عیسی در بِیت‌عَنْیا در منزل شمعون جذامی بود،

⁷زنی با شیشه‌ای از عطر بسیار گران‌بها نزد او آمد و در‌حالی‌که عیسی سر سفره نشسته بود، آن زن عطر را روی سر او ریخت.

⁸شاگردان از دیدن این کار عصبانی شده گفتند: «این اصراف برای چیست؟

⁹ما می‌توانستیم آن‌ را به قیمت خوبی بفروشیم و پولش را به فقرا بدهیم!»

¹⁰عیسی این‌ را فهمید و به آنان گفت: «چرا مزاحم این زن می‌شوید؟ او کار بسیار خوبی برای من کرده است.

¹¹فقرا همیشه با شما خواهند بود، امّا من را همیشه نخواهید داشت.

¹²او با ریختن این عطر بر بدن من، مرا برای تدفین آماده ساخته است.

¹³به‌یقین به شما می‌گویم که در هر جای عالم که این مژدۀ انجیل بشارت داده شود، آنچه او کرده است، به یاد او نقل خواهد شد.»

¹⁴آنگاه یهودای اَسخَریوطی که یکی از آن دوازده شاگرد بود، نزد سران کاهنان رفت

¹⁵و گفت: «اگر عیسی را به شما تسلیم کنم، به من چه خواهید داد؟» آنان سی سکّۀ نقره را شمرده به او دادند.

¹⁶از آن‌وقت یهودا به‌دنبال فرصت مناسبی بود تا عیسی را تسلیم نماید.

¹⁷در نخستین روز عید فطیر، شاگردان نزد عیسی آمده از او پرسیدند: «کجا میل داری برای تو شام فِصَح را آماده کنیم؟»

¹⁸عیسی جواب داد: «در شهر نزد فلان شخص بروید و به او بگویید که استاد می‌گوید، 'وقت من نزدیک است و فِصَح را با شاگردانم در منزل تو نگاه خواهم داشت.'»

¹⁹شاگردان طبق دستور عیسی عمل کرده شام فِصَح را حاضر ساختند.

²⁰وقتی شب شد، عیسی با دوازده شاگرد خود بر سر سفره نشست.

²¹درضمن شام عیسی فرمود: «به‌یقین به شما می‌گویم که یکی از شما مرا تسلیم دشمن خواهد کرد.»

²²آنان بسیار برآشفتند و یکی پس از دیگری پرسیدند: «خداوندا، آیا آن شخص من هستم؟»

²³عیسی جواب داد: «کسی‌ که دست خود را با من در کاسه فرو می‌کند مرا تسلیم خواهد کرد.

²⁴هرآنچه که در کتب مقدّس در‌بارهٔ پسر انسان [۶۹]نوشته شده است بر او واقع خواهد شد، امّا وای بر آن‌کسی که پسر انسان توسط او تسلیم شود. برای آن شخص بهتر می‌بود که هرگز به دنیا نمی‌آمد.»

²⁵آنگاه یهودای خائن در پاسخ گفت: «ای استاد، آیا آن شخص من هستم؟» عیسی جواب داد: «تو خود چنین گفتی.»

²⁶شام هنوز تمام نشده بود که عیسی نان را گرفت و پس از شکرگزاری آن‌ را پاره کرده به شاگردان داد و گفت: «بگیرید و بخورید؛ این بدن من است.»

²⁷آنگاه پیاله را برداشت و پس از شکرگزاری آن‌ را به شاگردان داد و گفت: «همۀ شما از این بنوشید،

²⁸زیرا این خون من است که اجرای پیمان تازه را تأیید می‌کند و برای آمرزش گناهان بسیاری ریخته می‌شود.

²⁹بدانید که من دیگر از میوۀ مو نخواهم نوشید تا روزی که آن‌ را در پادشاهی پدرم با شما تازه بنوشم.»

³⁰پس از آن، سرود فِصَح را خواندند و به‌طرف کوه زیتون رفتند.

³¹آنگاه عیسی به آنان فرمود: «امشب همۀ شما مرا ترک خواهید کرد، زیرا نوشته شده است: 'شبان را از پای درمی‌آورم و گوسفندان گلّه پراکنده خواهند شد.'[۷۰]

³²امّا بعد از این‌که برخیزانیده شوم، قبل از شما به جلیل خواهم رفت.»

³³پطرس جواب داد: «حتّی اگر همه تو را ترک نمایند، من هرگز تو را ترک نخواهم کرد.»

³⁴عیسی به او گفت: «به‌یقین به تو می‌گویم که همین امشب پیش از بانگ‌زدن خروس، سه بار خواهی گفت که مرا نمی‌شناسی.»

³⁵پطرس گفت: «حتّی اگر لازم شود با تو بمیرم، هرگز نخواهم گفت که تو را نمی‌شناسم.» بقیّۀ شاگردان نیز همین را گفتند.

³⁶در این وقت عیسی با شاگردان خود به مَحلی به نام جِتسیمانی رسید و به آنان گفت: «در اینجا بنشینید؛ من به آن‌طرف می‌روم تا دعا کنم.»

³⁷او پطرس و دو پسر زِبِدی را با خود برد. غم و اندوه بر او چیره شد

³⁸و به آنان گفت: «من از شدّت غم نزدیک به مرگ هستم. شما در اینجا بمانید و با من بیدار باشید.»

³⁹عیسی کمی جلوتر رفت، رو به زمین نهاد و دعا کرده گفت: «ای پدر، اگر ممکن است، این پیاله را از من دور کن، امّا نه به ارادۀ من، بلکه به ارادۀ تو.»

⁴⁰بعد پیش آن سه شاگرد بازگشت و دید آنان خوابیده‌اند. پس به پطرس فرمود: «آیا هیچ‌یک از شما نمی‌توانست یک ساعت با من بیدار بماند؟

⁴¹بیدار باشید و دعا کنید تا دچار وسوسه نشوید؛ روح مایل است، امّا جسم ناتوان.»

⁴²عیسی بار دیگر رفت دعا نموده گفت: «ای پدر، اگر راه دیگری نیست جز این‌که من این پیاله را بنوشم، پس ارادۀ تو انجام شود.»

⁴³باز عیسی آمده آنان را در خواب یافت، زیرا که چشمان ایشان از خواب سنگین شده بود.

⁴⁴عیسی دوباره از پیش آنان رفت و برای بار سوّم با همان کلمات دعا کرد.

⁴⁵آنگاه نزد شاگردان برگشت و به آنان گفت: «باز هم خواب هستید؟ هنوز استراحت می‌کنید؟ اکنون ساعت آن رسیده است که پسر انسان [۷۱]به دست گناهکاران تسلیم شود.

⁴⁶برخیزید برویم؛ اکنون تسلیم کنندۀ من هم رسید.»

⁴⁷عیسی هنوز صحبت خود را تمام نکرده بود که یهودا، یکی از دوازده شاگرد همراه گروه کثیری از کسانی‌ که سران کاهنان و مشایخ قوم فرستاده بودند، با شمشیر و چماق به آنجا رسیدند.

⁴⁸آن شاگرد خائن به همراهان خود علامتی داده و گفته بود: «کسی را که می‌بوسم، همان شخص است؛ او را دستگیر کنید.»

⁴⁹پس یهودا فوراً به‌طرف عیسی رفت و گفت: «سلام، ای استاد!» و او را بوسید.

⁵⁰عیسی در جواب گفت: «ای دوست، کار خود را زودتر انجام بده.» در همین موقع آن گروه جلو رفتند و عیسی را دستگیر کرده محکم گرفتند.

⁵¹در این لحظه یکی از کسانی‌ که با عیسی بود، دست به شمشیر خود برد، آن‌ را کشید و به غلام کاهن اعظم زده گوش او را بُرید.

⁵²آنگاه عیسی به او فرمود: «شمشیر خود را غلاف کن. هرکه شمشیر کِشد به شمشیر کُشته می‌شود.

⁵³مگر نمی‌دانی که من می‌توانم از پدر خود بخواهم که بیش از دوازده لشکر از فرشتگان را به یاری من بفرستد؟

⁵⁴امّا درآن‌صورت پیشگویی‌های کتب مقدّس دربارۀ من چگونه تحقّق خواهند یافت؟»

⁵⁵آنگاه عیسی رو به جمعیّت کرده گفت: «مگر می‌خواهید یک راهزن را بگیرید که این‌طور با شمشیر و چماق برای دستگیری من آمده‌اید؟ من هر روز در معبدِ بزرگ می‌نشستم و تعلیم می‌دادم و شما مرا دستگیر نکردید،

⁵⁶امّا تمام این چیزها اتّفاق افتاد تا آنچه انبیا در کتب مقدّس نوشته‌اند، به انجام رسد.» در این وقت همۀ شاگردان او را ترک کرده گریختند.

⁵⁷آن گروه عیسی را به خانۀ قیافا کاهن اعظم بردند. علما و مشایخ یهود در آنجا جمع بودند.

⁵⁸پطرس از دور به‌دنبال عیسی آمد تا به حیاط خانۀ کاهن اعظم رسید و وارد شده در میان خدمتکاران نشست تا پایان کار را ببیند.

⁵⁹سران کاهنان و تمام اعضای شورا سعی می‌کردند شهادت دروغی علیه عیسی پیدا کنند تا بر اساس آن او را به قتل برسانند.

⁶⁰امّا با وجود این‌که بسیاری جلو رفته شهادت‌های دروغ دادند، شورا نتوانست دلیلی پیدا کند. سرانجام دو نفر جلو آمدند

⁶¹و گفتند: «این مرد گفته است، 'من می‌توانم معبدِ بزرگ را خراب کنم و در ظرف سه روز دوباره آن را بنا کنم.'»

⁶²کاهن اعظم برخاسته از عیسی پرسید: «آیا به اتّهاماتی که این شاهدان به تو وارد می‌سازند، جوابی نداری؟»

⁶³امّا عیسی ساکت ماند. پس کاهن اعظم گفت: «تو را به خدای زنده سوگند می‌دهم به ما بگو آیا تو مسیح، پسر خدا هستی؟»

⁶⁴عیسی پاسخ داد: «تو خود چنین گفتی. امّا همۀ شما بدانید که بعد از این پسر انسان [۷۲]را خواهید دید که بر دست راست قادر مطلق نشسته و بر ابرهای آسمان می‌آید.»

⁶⁵کاهن اعظم گریبان خود را دریده گفت: «او کُفر گفت! آیا شهادتی بالاتر از این می‌خواهید؟ شما حالا کُفر او را با گوش خود شنیدید!

⁶⁶نظر شما چیست؟» آن‌ها جواب دادند: «او مستوجب مرگ است.»

⁶⁷آنگاه آب دهان به صورتش انداخته او را زدند و کسانی‌ که بر رخسارش سیلی می‌زدند،

⁶⁸می‌گفتند: «حال، ای مسیح، از غیب بگو چه کسی تو را زده است.»

⁶⁹در این وقت پطرس در بیرون، در حیاط خانه نشسته بود که کنیزی نزد او آمده گفت: «تو هم با عیسای جلیلی بودی.»

⁷⁰پطرس در حضور همه منکر شده گفت: «من نمی‌دانم تو چه می‌گویی.»

⁷¹پطرس از آنجا به‌طرف در حیاط رفت و در آنجا کنیز دیگری او را دیده به اطرافیان خود گفت: «این شخص با عیسای ناصری بود.»

⁷²بازهم پطرس منکر شده گفت: «من قسم می‌‌‌خورم که آن مرد را نمی‌شناسم.»

⁷³کمی بعد، کسانی‌ که آنجا ایستاده بودند، نزد پطرس آمده به او گفتند: «البتّه تو یکی از آن‌ها هستی، زیرا از لهجه‌ات پیدا است.»

⁷⁴امّا پطرس شروع به لعن کردن نموده سوگند یاد کرده و گفت: «من این مرد را نمی‌شناسم.» در همان لحظه خروس بانگ زد

⁷⁵و پطرس به‌یاد آورد که عیسی به او گفته بود: «پیش از بانگ خروس، تو سه بار خواهی گفت که مرا نمی‌شناسی.» پس بیرون رفت و زارزار گریست.