Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش مرقس 10 Bible Online

مرقس 10 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

مرقس 10

¹عیسی از آنجا به راه افتاد و به سرزمین یهودیه و به‌طرف شرق رود اُردن رفت. بازهم جمعیّتی به دور او جمع شدند و او برحسب عادت همیشگی خود به تعلیم آنان پرداخت.

²عدّه‌ای از فریسیان نزد او آمدند و برای امتحان از او پرسیدند: «آیا شریعت ما اجازه می‌دهد که مرد زن خود را طلاق بدهد؟»

³عیسی در جواب از آن‌ها پرسید: «موسی در این‌باره چه دستوری داده است؟»

⁴آن‌ها جواب دادند: «موسی اجازه داده است که مرد با دادن طلاق‌نامه به زن خود از او جدا شود.»

⁵عیسی به ایشان فرمود: «به‌خاطر سنگدلی شما بود که موسی این اجازه را به شما داد.

⁶وگرنه خدا از اوّل خلقت انسان را مرد و زن آفرید.

⁷به این دلیل مرد، پدر و مادر خود را ترک می‌کند و به زن خود می‌پیوندد

⁸و آن دو یک تنِ می‌شوند.' یعنی دیگر آن‌ها دو نفر نیستند، بلکه یک تن می‌باشند.

⁹آنچه را که خدا به هم پیوسته است، انسان نباید جدا سازد.»

¹⁰وقتی به خانه بازگشتند، بازهم شاگردان دربارۀ این موضوع از عیسی سؤال کردند.

¹¹او به ایشان فرمود: «هرکه زن خود را طلاق دهد و با زنی دیگر ازدواج کند، نسبت به زن خود مرتکب زنا شده است.

¹²همین‌طور اگر زنی از شوهر خود جدا شود و با مرد دیگری ازدواج کند، مرتکب زنا شده است.»

¹³مردم بچّه‌ها را نزد عیسی می‌آوردند تا بر آن‌ها دست بگذارد، ولی شاگردان آن‌ها را سرزنش کردند.

¹⁴وقتی عیسی این‌ را دید، بسیار ناراحت شده به شاگردان فرمود: «بگذارید بچّه‌ها نزد من بیایند؛ مانع آن‌ها نشوید، چون پادشاهی خدا به چنین کسانی تعلّق دارد.

¹⁵به‌یقین به شما می‌گویم اگر کسی پادشاهی خدا را مانند یک کودک نپذیرد، هرگز وارد آن نخواهد شد.»

¹⁶سپس عیسی کودکان را در آغوش گرفت و دست بر آنان گذاشته آن‌ها را برکت داد.

¹⁷وقتی عیسی عازم سفر بود، شخصی دوان‌دوان آمده در برابر او زانو زد و پرسید: «ای استاد نیکو، من برای به دست آوردن حیات جاودانی چه باید بکنم؟»

¹⁸عیسی به او فرمود: «چرا مرا نیکو می‌خوانی؟ هیچ‌کس جز خدا نیکو نیست.

¹⁹احکام را که می‌دانی: ‌قتل نکن، زنا نکن، دزدی نکن، شهادت دروغ نده، تقلّب نکن، پدر و مادر خود را احترام کن.»

²⁰آن شخص در جواب گفت: «ای استاد، من از جوانی همۀ این‌ها را رعایت کرده‌ام.»

²¹عیسی با محبّت به او خیره شده فرمود: «یک‌چیز کم داری؛ برو آنچه داری بفروش و به فقرا بده که در عالم بالا گنجی خواهی داشت و بعد بیا و از من پیروی کن.»

²²آن مرد با چهره‌ای محزون و ناراحت از آنجا رفت، چون صاحب ثروت فراوانی بود.

²³عیسی به اطراف نگاه کرد و به شاگردان فرمود: «چه دشوار است ورود ثروتمندان به پادشاهی خدا!»

²⁴شاگردان از سخنان او تعجّب کردند، امّا عیسی باز به آنان فرمود: «ای فرزندان، وارد شدن به پادشاهی خدا چقدر دشوار است!

²⁵رد شدن شتر از سوراخ سوزن آسان‌تر است از وارد شدن شخص ثروتمند به پادشاهی خدا.»

²⁶شاگردان بی‌اندازه تعجّب کرده به یکدیگر می‌گفتند: «پس چه کسی می‌تواند نجات یابد؟»

²⁷عیسی با‌دقّت به آنان نگاه کرده فرمود: «برای انسان غیرممکن است، امّا نه برای خدا، زیرا برای خدا همه‌‌چیز امکان دارد.»

²⁸پطرس در پاسخ گفت: «ببین، ما از همه‌‌چیز ترک نموده و پیرو تو شده‌ایم.»

²⁹عیسی فرمود: «به‌یقین به شما می‌گویم که هر‌کس به‌خاطر من و مژدۀ انجیل، خانه و یا برادران یا خواهران یا مادر یا پدر یا فرزندان و یا املاک خود را ترک نماید،

³⁰در این دنیا صد برابر خانه و برادر و خواهر و مادر و فرزندان و املاک همراه آن‌ها، جفاها نصیب او خواهد شد و در آخرت حیات جاودان نصیب او خواهد شد.

³¹امّا بسیاری از آنان که اکنون اوّلین هستند، آخرین خواهند شد و بسیاری هم که آخرین هستند، اوّلین خواهند شد.»

³²عیسی و شاگردان در راه اورشلیم بودند و عیسی پیشاپیش آنان حرکت می‌کرد. شاگردان متحیّر بودند و کسانی‌ که از عقب آن‌ها می‌آمدند، بسیار می‌ترسیدند. عیسی دوازده شاگرد خود را به کناری برد و دربارۀ آنچه که می‌باید برایش اتّفاق افتد، با آن‌ها شروع به صحبت کرد

³³و به آن‌ها فرمود: «ما اکنون به اورشلیم می‌رویم و پسر انسان به دست سران کاهنان و علما تسلیم خواهد شد. آن‌ها او را محکوم به مرگ خواهند کرد و به دست بیگانگان خواهند سپرد.

³⁴آن‌ها او را مسخره خواهند نمود، به رویش آب دهان خواهند انداخت، او را تازیانه خواهند زد و خواهند کشت، امّا او پس از سه روز دوباره زنده خواهد شد.»

³⁵یعقوب و یوحنا پسران زِبِدی، نزد عیسی آمده گفتند: «ای استاد، ما می‌خواهیم آنچه که از تو درخواست می‌کنیم، برای ما انجام دهی.»

³⁶به ایشان گفت: «چه می‌خواهید برایتان بکنم؟»

³⁷آن‌ها جواب دادند: «به ما اجازه بده تا در پادشاهی پُرجلال تو یکی در دست راست و دیگری در دست چپ تو بنشینیم.»

³⁸عیسی به ایشان فرمود: «شما نمی‌فهمید چه می‌خواهید. آیا می‌توانید از پیاله‌ای که من می‌نوشم، بنوشید و یا تعمیدی را که من می‌گیرم، بگیرید؟»

³⁹آن‌ها جواب دادند: «می‌توانیم.» عیسی فرمود: «از پیاله‌ای که من می‌نوشم، خواهید نوشید و تعمیدی را که من می‌گیرم، شما هم خواهید گرفت.

⁴⁰امّا نشستن در دست راست و یا چپ من با من نیست. این به کسانی تعلّق دارد که از پیش برایشان تعیین شده است.»

⁴¹وقتی ده شاگرد دیگر این‌ را شنیدند، از یعقوب و یوحنا دلگیر شدند.

⁴²عیسی ایشان را نزد خود خواند و فرمود: «می‌دانید که در بین ملل، کسانی‌ که فرمانروا محسوب می‌شوند بر زیردستان خود فرمانروایی می‌کنند و رهبرانشان نیز بر آن‌ها ریاست می‌نمایند،

⁴³ولی در بین شما نباید چنین باشد، بلکه هرکه می‌خواهد در میان شما بزرگ شود، باید خادم شما باشد

⁴⁴و هرکه می‌خواهد اوّل شود، باید غلام همه باشد.

⁴⁵چون پسر انسان نیامده است تا او را خدمت کنند، بلکه تا به دیگران خدمت کند و جان خود را در راه بسیاری فدا سازد.»

⁴⁶آن‌ها به شهر اریحا رسیدند و وقتی عیسی به اتّفاق شاگردان خود و جمعیّت بزرگی از شهر بیرون می‌رفت، یک گدای نابینا به نام بارتیماؤس پسر تیمائوس‌ در کنار راه نشسته بود.

⁴⁷وقتی شنید که عیسای ناصری است، شروع به فریاد کرده گفت: «ای عیسی، پسر داوود، بر من رحم کن!»

⁴⁸عدّۀ زیادی او را سرزنش کردند و از او خواستند تا ساکت شود. ولی او هرچه بلندتر فریاد می‌زد: «ای پسر داوود، بر من رحم کن!»

⁴⁹عیسی ایستاد و فرمود: «به او بگویید اینجا بیاید.» آن‌ها آن کور را صدا کردند و به او گفتند: «خوشحال باش، بلند شو، تو را می‌خواند.»

⁵⁰بارتیماؤس فوراً ردای خود را به کناری انداخت و از جای خود بلند شد و نزد عیسی آمد.

⁵¹عیسی به او فرمود: «چه می‌خواهی برایت بکنم؟» آن کور عرض کرد: «ای استاد می‌خواهم بار دیگر بینا شوم.»

⁵²عیسی به او فرمود: «برو، ایمانت تو را شفا داده است.» او فوراً بینایی خود را بازیافت و به‌دنبال عیسی به راه افتاد.