Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش مرقس 11 Bible Online

مرقس 11 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

مرقس 11

¹وقتی به بِیت‌فاجی و بِیت‌عَنْیا در کوه زیتون که نزدیک اورشلیم است رسیدند، عیسی دو نفر از شاگردان خود را پیشاپیش فرستاد

²و به آن‌ها چنین دستور داد: «به دهکدۀ روبه‌رو بروید. همین‌که وارد آن شدید، کرّه الاغی را در آنجا بسته خواهید دید که هنوز کسی بر آن سوار نشده است. آن‌ را باز کنید و به اینجا بیاورید.

³اگر کسی پرسید، 'چرا آن‌ را باز می‌کنید؟' بگویید: خداوند آن‌ را لازم دارد. و او بدون تأخیر، آن‌ را به اینجا خواهد فرستاد.»

⁴آن دو نفر رفتند و در کوچه‌ای کرّه الاغی را دیدند که جلوی دری بسته شده بود؛ آن‌ را باز کردند.

⁵بعضی از کسانی‌ که در آنجا ایستاده بودند، به آن‌ها گفتند: «چرا این کرّه الاغ را باز می‌کنید؟»

⁶آن‌ها همان‌طور که عیسی به ایشان فرموده بود جواب دادند و کسی مانع ایشان نشد.

⁷کرّه الاغ را نزد عیسی آوردند و لباس‌های خود را روی آن انداختند و او سوار آن شد.

⁸عدّۀ زیادی از مردم، لباس‌های خود را جلوی راه عیسی انداختند، و عدّه‌ای هم شاخ و برگ درختان را بُریده جلوی راه او می‌گسترانیدند.

⁹کسانی‌ که از جلو و عقب او را همراهی می‌کردند، با فریاد می‌گفتند: «خدا را سپاس باد! [۱۲]مبارک باد آن کسی‌ که به‌ نام خداوند می‌آید.

¹⁰فرخنده باد پادشاهی پدر ما داوود که در حال آمدن است! خدا را در عرش بَرین حمد و سپاس باد!»

¹¹عیسی وارد اورشلیم شد و به معبدِ بزرگ رفت. در آنجا همه‌‌چیز را از‌ نظر گذرانید. امّا چون دیروقت بود، با آن دوازده شاگرد به بِیت‌عَنْیا رفت.

¹²روز بعد وقتی آن‌ها از بِیت‌عَنْیا برمی‌گشتند، در بین راه عیسی گرسنه شد.

¹³از دور درخت انجیر پُربرگی دید و رفت تا ببیند که آیا می‌تواند چیزی در آن پیدا کند. وقتی به آن رسید، جز برگ چیزی ندید چون هنوز فصل انجیر نبود.

¹⁴پس به درخت فرمود: «دیگر هرگز کسی از میوۀ تو نخواهد خورد!» و شاگردانش این‌ را شنیدند.

¹⁵آن‌ها به اورشلیم آمدند و عیسی وارد معبدِ بزرگ شد و به بیرون راندن بازرگانان و مشتریان آن‌ها پرداخت. میزهای صرّافان و چهار پایه‌های کبوتر فروشان را به هم ریخت

¹⁶و به کسی اجازه نمی‌داد که برای حمل اجناس از صحن معبدِ بزرگ عبور کند.

¹⁷او به مردم تعلیم داده می‌گفت: «در کتب مقدّس نوشته شده است، 'معبدِ بزرگ من عبادتگاهی برای همۀ ملّت‌ها خواهد بود؟' [۱۳]امّا شما آن‌ را کمینگاه دزدان ساخته‌اید.»

¹⁸وقتی سران کاهنان و علما این‌ را شنیدند، در صدد برآمدند راهی برای از بین بردن او پیدا کنند. آن‌ها از او می‌ترسیدند، چون همۀ مردم از تعالیم او حیران بودند.

¹⁹در غروب آن روز، عیسی و شاگردان از شهر بیرون رفتند.

²⁰صبح روز بعد درضمن راه آن‌ها دیدند که آن درخت انجیر از ریشه خشک شده است.

²¹پطرس آن واقعه را به‌یاد آورد و گفت: «ای استاد، نگاه کن، درخت انجیری را که نفرین کردی، خشک شده است.»

²²عیسی در جواب آن‌ها گفت: «به خدا ایمان داشته باشید

²³به‌یقین به شما می‌گویم اگر کسی به این کوه بگوید، 'حرکت کن و به دریا پرتاب شو' و شک و شبهه‌ای به دل راه ندهد بلکه ایمان داشته باشد که هرچه بگوید می‌شود، برای او چنان خواهد شد.

²⁴بنابراین به شما می‌گویم: آنچه را که در دعا طلب می‌کنید، خواهید یافت و به شما داده خواهد شد.

²⁵وقتی برای دعا می‌ایستید، اگر از کسی شکایتی دارید، او را ببخشید تا پدر آسمانی شما هم خطاهای شما را ببخشد. [

²⁶امّا اگر شما دیگران را نبخشید، پدر آسمانی شما هم خطاهای شما را نخواهد بخشید.]»

²⁷آن‌ها بار دیگر به اورشلیم آمدند. وقتی عیسی در معبدِ بزرگ قدم می‌زد، سران کاهنان و علما و مشایخ نزد او آمدند

²⁸و از او پرسیدند: «به چه اختیاری این‌ کارها را می‌کنی؟ چه کسی به تو اختیار انجام چنین کارهایی را داده است؟»

²⁹عیسی در پاسخ گفت: «من هم از شما سؤالی دارم؛ اگر جواب دادید، به شما خواهم گفت که به چه اختیاری این‌ کارها را می‌کنم.

³⁰آیا تعمید یحیی از جانب خدا بود، یا از جانب انسان؟ به من جواب بدهید.»

³¹آن‌ها بین خود بحث کرده گفتند: «اگر بگوییم از جانب خدا بود، او خواهد گفت، 'پس چرا به او ایمان نیاوردید؟'

³²امّا اگر بگوییم از جانب انسان بود...» آن‌ها از مردم می‌ترسیدند، چون همه یحیی را نبی می‌دانستند.

³³از‌این‌رو در جواب عیسی گفتند: «ما نمی‌دانیم.» عیسی به ایشان گفت: «پس من هم نمی‌گویم به چه اختیاری این‌ کارها را می‌کنم.»