Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش مرقس 12 Bible Online

مرقس 12 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

مرقس 12

¹عیسی به سخن خود ادامه داد و در قالب مَثَل به ایشان گفت: «مردی تاکستانی احداث کرد و دیواری دور آن کشید. در داخل آن چَرخُشتی برای گرفتن آب انگور کند و بُرجی هم ساخت. بعد آن‌ را به باغبانان اجاره داد و خود به سفر رفت.

²در موسم انگور، غلامی را نزد باغبانان فرستاد تا سهم خود را از محصول تاکستان بگیرد.

³امّا آن‌ها آن غلام را گرفته کتک زدند و دست‌خالی بازگرداندند.

⁴صاحب تاکستان غلام دیگری نزد ایشان فرستاد. باغبانان سرش را شکستند و با بی‌احترامی برگرداندند.

⁵باز غلام دیگری فرستاد، امّا او را کشتند. بسیاری از کسان دیگر را نیز همین‌طور، بعضی را زدند و بعضی را کشتند.

⁶صاحب باغ فقط یک نفر دیگر داشت که بفرستد و آن هم پسر عزیز خودش بود. سرانجام او را فرستاد و پیش خود گفت، 'آن‌ها احترام پسرم را نگاه خواهند داشت.'

⁷امّا باغبانان به یکدیگر گفتند، 'این وارث است؛ بیایید او را بکُشیم تا میراث او مال خودمان بشود.'

⁸پس پسر را گرفتند و او را کُشتند و جسدش را از تاکستان بیرون انداختند.

⁹اکنون صاحب تاکستان چه خواهد کرد؟ او آمده این باغبانان را خواهد کشت و تاکستان را به دیگران واگذار خواهد کرد.

¹⁰مگر شما این نوشته را نخوانده‌اید که، 'آن سنگی که معماران رد کردند، اکنون سنگ سر زاویه شده است.

¹¹این‌ کار خداوند است، و به نظر ما عجیب است.'[۱۴]»

¹²رهبران یهود در صدد برآمدند عیسی را دستگیر کنند چون فهمیدند روی سخن او با آن‌ها بود، امّا از مردم می‌ترسیدند. پس او را ترک کرده رفتند.

¹³پس آن‌ها عدّه‌ای از فریسیان و طرفداران هیرودیس را نزد عیسی فرستادند تا با سؤالات خویش او را به دام بیندازند.

¹⁴آن‌ها نزد او آمده گفتند: «ای استاد، می‌دانیم که تو شخص درستی هستی و از کسی طرف‌داری نمی‌کنی، چون به ظاهر اشخاص نگاه نمی‌کنی، بلکه به‌درستی راه خدا را تعلیم می‌دهی. آیا دادن مالیات به قیصر روم جایز است یا خیر؟ آیا باید مالیات بدهیم یا نه؟»

¹⁵عیسی به نیرنگ ایشان پی برد و فرمود: «چرا مرا امتحان می‌کنید؟ یک سکّۀ نقره بیاورید تا ببینم.»

¹⁶آن‌ها برایش سکّه‌ای آوردند. او به ایشان گفت: «نقش و عنوان چه کسی روی آن است؟» جواب دادند: «نقش و عنوان قیصر.»

¹⁷پس عیسی فرمود: «بسیار خوب، آنچه را مال قیصر است، به قیصر و آنچه مال خدا است، به خدا بدهید.» و آنان از سخنان او تعجّب کردند.

¹⁸بعد صدوقیان نزد او آمدند. این فرقه می‌گویند که پس از مرگ، رستاخیزی وجود ندارد. آن‌ها از عیسی پرسیدند:

¹⁹«ای استاد، موسی برای ما نوشته است اگر مردی بمیرد و زنش بدون فرزند باشد، برادرش موظّف است آن زن را بگیرد تا برای او فرزندانی بیاورد.

²⁰هفت برادر بودند؛ اوّلی زنی گرفت و بدون فرزند مرد.

²¹بعد دوّمی آن زن را گرفت و او هم بدون فرزند مرد. همین‌طور سوّمی.

²²تا بالاخره هر هفت نفر مردند و هیچ فرزندی به‌جا نگذاشتند. بعد از همه، آن زن هم مرد.

²³در روز رستاخیز وقتی آن‌ها دوباره زنده می‌شوند، او زن کدام‌یک از آن‌ها خواهد بود؟ چون هر هفت نفر با او ازدواج کرده بودند.»

²⁴عیسی در پاسخ گفت: «آیا گمراهی شما به این دلیل نیست که نه از کتب مقدّس خبر دارید و نه از قدرت خدا؟

²⁵زیرا وقتی مردگان قیام کنند، دیگر نه زن می‌گیرند و نه شوهر می‌کنند، بلکه مانند فرشتگان آسمانی خواهند بود.

²⁶و امّا دربارۀ قیامت مردگان، مگر تا‌به‌حال در کتاب موسی دربارۀ بوتۀ سوزان نخوانده‌اید که خدا چطور با او صحبت کرد و فرمود: 'من خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب هستم.'[۱۵]

²⁷خدا، خدای مردگان نیست، بلکه خدای زندگان است. شما سخت در اشتباه هستید.»

²⁸یکی از علما که بحث آنان را شنید و پی برد که عیسی جوابی عالی به آن‌ها داده است، جلو آمده پرسید: «مهمترین فرمان شریعت کدام است؟»

²⁹عیسی جواب داد: «اوّل این است: بشنو، ای اسرائیل خداوند خدای ما، خداوند یکتا است.

³⁰خداوند، خدای خود را با تمام دل و تمام جان و تمام ذهن و تمام قدرت خود محبّت نما.[۱۶]

³¹و دوّم این است: همسایه‌ات را مانند جان خود محبّت نما. [۱۷]هیچ فرمانی بزرگ‌تر از این دو وجود ندارد.»

³²آن شخص به او گفت: «ای استاد، درست است. حقیقت را فرمودی؛ خدا یکی است و به‌جز او خدایی نیست

³³و محبّت نمودن به او با تمامی دل و تمامی عقل و تمامی قدرت، و محبّت به همسایه مثل خود، از همۀ قربانی‌های سوختنی و هدایای قربانی‌ بالاتر است.»

³⁴وقتی عیسی دید که جوابی عاقلانه داده است، به او گفت: «تو از پادشاهی خدا دور نیستی.» بعد از آن دیگر کسی جرأت نمی‌کرد از عیسی سؤالی بکند.

³⁵عیسی ضمن تعلیم خود در معبدِ بزرگ چنین گفت: «علما چطور می‌توانند بگویند که مسیح، پسر داوود است؟

³⁶در‌حالی‌که خود داوود با الهام روح‌القدس گفت: 'خداوند به خداوند من گفت: در دست راست من بنشین تا دشمنانت را زیر پای تو اندازم.'[۱۸]

³⁷پس وقتی خود داوود او را خداوند می‌خواند، چطور او می‌تواند پسر داوود باشد؟» عدّۀ بسیاری با علاقه به سخنان او گوش می‌دادند.

³⁸عیسی درضمن تعلیم خود به آن‌ها فرمود: «از علما که دوست دارند با رداهای بلند به این سو و آن سو بروند و در بازارها مورد احترام مردم واقع شوند

³⁹و بهترین جای‌ها را در کنیسه‌ها و ضیافت‌ها انتخاب می‌کنند، بر حذر باشید.

⁴⁰مال بیوه‌زن‌ها را می‌بلعند و محض خودنمایی دعاهای خود را طول می‌دهند. کیفر آن‌ها سخت‌تر خواهد بود.»

⁴¹عیسی در برابر صندوق خزانهٔ معبدِ بزرگ نشسته بود و می‌دید که چگونه اشخاص در آن صندوق پول می‌اندازند. بسیاری از دولتمندان پول‌های زیادی می‌انداختند.

⁴²بیوه‌زن فقیری هم آمد و دو سکّۀ ناچیز در صندوق انداخت.

⁴³عیسی شاگردانش را فراخواند و فرمود: «به‌یقین به شما می‌گویم که این بیوه‌زن فقیر بیش از همۀ کسانی‌ که در صندوق پول ریختند، پول داده است.

⁴⁴چون آن‌ها از آنچه که زیاده داشتند دادند، امّا او با وجود تنگ‌دستی، هرچه داشت یعنی تمام معاش خود را داد.»