Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش مرقس 2 Bible Online

مرقس 2 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

مرقس 2

¹بعد از چند روز، عیسی به کفرناحوم بازگشت و به همه خبر رسید که او در خانه است.

²عدّۀ زیادی در آنجا جمع شدند، به‌طوری‌که حتّی در جلوی در خانه هم جایی نبود، و عیسی پیام خود را برای مردم بیان می‌کرد.

³عدّه‌ای مرد مفلوجی را که به‌وسیلهٔ چهار نفر حمل می‌شد، نزد او آوردند،

⁴امّا به علّت زیادی جمعیّت، نتوانستند او را نزد عیسی بیاورند. پس قسمتی از سقف اتاقی را که عیسی در آنجا بود برداشتند؛ سپس آنجا را باز کرده مرد مفلوج را در‌حالی‌که روی تُشک خود خوابیده بود، پایین فرستادند.

⁵عیسی وقتی ایمان ایشان را دید، به مرد مفلوج گفت: «ای فرزند، گناهان تو آمرزیده شد.»

⁶چند نفر از علمای یهود که آنجا نشسته بودند، پیش خود فکر کردند:

⁷«چرا این شخص چنین می‌گوید؟ این کُفر است. چه کسی جز خدا می‌تواند گناهان را بیامرزد؟»

⁸عیسی فوراً فهمید آن‌ها چه افکاری در سر دارند. پس به آن‌ها فرمود: «چرا چنین افکاری را در دل خود راه می‌دهید؟

⁹آیا به این مفلوج گفتن 'گناهانت آمرزیده شد' آسان‌تر است یا گفتن 'برخیز تُشک خود را بردار و راه برو'؟

¹⁰امّا برای این‌که شما بدانید که پسر انسان در روی زمین اختیار آمرزیدن گناهان را دارد، به مفلوج گفت:

¹¹«ای مفلوج، به تو می‌گویم برخیز، تُشک خود را بردار و به خانۀ خود برو!»

¹²آن مرد برخاست و فوراً بستر خود را برداشت و در برابر چشم همه خارج شد. همه بسیار شگفت‌زده شدند و خدا را حمدکنان می‌گفتند: «ما تا‌به‌حال چنین چیزی ندیده‌ بودیم.»

¹³بار دیگر عیسی به کنار دریاچۀ جلیل رفت. مردم نزد او آمدند و او به تعلیم آنان پرداخت.

¹⁴همچنان‌ که می‌رفت، لاوی پسر حَلفی را دید که در محل وصول عوارض نشسته بود. عیسی به او گفت: «به‌دنبال من بیا!» لاوی برخاست و به‌دنبال او رفت.

¹⁵وقتی عیسی در خانۀ لاوی سر سفره نشسته بود، عدّۀ زیادی از خراج‌گیران و خطاکاران با او و شاگردانش نشسته بودند، چون بسیاری از آن‌ها پیرو او بودند.

¹⁶وقتی عدّه‌ای از علمای فریسی او را دیدند که با خراج‌گیران و خطاکاران غذا می‌خورد، به شاگردانش گفتند: «چرا با خراج‌گیران و خطاکاران غذا می‌خورد؟»

¹⁷عیسی این‌ را شنید و به آن‌ها فرمود: «بیماران احتیاج به طبیب دارند، نه تندرستان. من آمده‌ام تا خطاکاران را دعوت نمایم، نه پرهیزکاران را.»

¹⁸هنگامی‌که شاگردان یحیی و فریسیان روزه‌دار بودند، عدّه‌ای نزد عیسی آمده پرسیدند: «چرا شاگردان یحیی و فریسیان روزه می‌گیرند، امّا شاگردان تو روزه نمی‌گیرند؟»

¹⁹عیسی در پاسخ گفت: «آیا می‌توان انتظار داشت دوستان داماد تا زمانی‌‌که داماد با آن‌ها است، روزه بگیرند؟ نه، تا زمانی‌که داماد با آن‌ها است، آن‌ها روزه نمی‌گیرند.

²⁰امّا زمانی خواهد آمد که داماد از ایشان گرفته می‌شود؛ در آن‌وقت روزه خواهند گرفت.

²¹هیچ‌کس لباس کهنه را با پارچۀ نو وصله نمی‌کند. اگر چنین کند، آن وصله آب رفته کوچک می‌شود و پارگی بدتری ایجاد می‌کند.

²²همچنین هیچ‌کس شراب تازه را در مَشک‌های کهنه نمی‌ریزد. اگر چنین کند، شراب، مَشک را می‌ترکاند و مَشک و شراب هر دو از بین می‌روند. شراب تازه را در مَشک‌های نو باید ریخت.»

²³در یک روز سَبَّت، عیسی از میان مزرعه‌های گندم می‌گذشت و شاگردانش در‌حالی‌که راه می‌رفتند، شروع به چیدن خوشه‌های گندم کردند.

²⁴فریسیان به او گفتند: «نگاه کن، چرا شاگردان تو کاری می‌کنند که در روز سَبَّت جایز نیست؟»

²⁵عیسی پاسخ داد: «مگر نخوانده‌اید که داوود وقتی خود و یارانش گرسنه و محتاج غذا بودند، چه کرد؟

²⁶در زمانی که اَبْیاتار کاهن اعظم بود، داوود به خانۀ خدا وارد شد و نان تقدیس شده را که جز کاهنان کسی حقّ خوردن آن‌ها را نداشت، خورد و به همراهان خود نیز داد.»[۳]

²⁷و آنگاه به آن‌ها فرمود: «سَبَّت برای انسان به‌وجود آمد، نه انسان برای سَبَّت.

²⁸بنابراین پسر انسان صاحب اختیار روز سَبَّت هم هست.»