Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش مرقس 4 Bible Online

مرقس 4 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

مرقس 4

¹عیسی بازهم در کنار دریاچۀ جلیل به تعلیم مردم پرداخت. جمعیّت زیادی دور او جمع شدند به‌طوری‌که مجبور شد به قایقی که روی آب بود، سوار شود و در آن بنشیند. مردم هم در کنار ساحل ایستاده بودند.

²عیسی با مَثَل تعالیم زیادی به آن‌ها داد. درضمنِ تعلیم به آن‌ها گفت:

³«گوش کنید! برزگری برای کاشتن بذر بیرون رفت.

⁴وقتی مشغول پاشیدن بذر بود، مقداری از بذرها در راه افتادند و پرندگان آمده آن‌ها را خوردند.

⁵بعضی از بذرها روی سنگلاخ جایی‌که خاک کم بود، افتادند و چون زمین عمقی نداشت، زود سبز شدند،

⁶امّا وقتی خورشید بر آن‌ها تابید، همه سوختند و چون ریشه‌ای نداشتند، خشک شدند.

⁷مقداری از بذرها در میان خارها افتادند، و خارها رشد کرده آن‌ها را خفه کردند و جوانه‌ها حاصلی نیاوردند.

⁸و بعضی از بذرها در داخل خاک خوب افتادند و سبز شده رشد کردند و ثمر آوردند و حاصل آن‌ها سی برابر، شصت برابر و صد برابر بود.»

⁹و بعد عیسی اضافه کرد: «هرکه گوش شنوا دارد، بشنود.»

¹⁰وقتی عیسی تنها بود، همراهانش با آن دوازده نفر دربارۀ این مَثَل‌ها از او سؤال کردند.

¹¹او جواب داد: «قدرت درک اسرار پادشاهی خدا به شما عطا شده است، امّا برای دیگران همه‌‌چیز به‌صورت مَثَل بیان می‌شود

¹²تا: 'درحقیقت نگاه کنند و امّا درک نکنند، بشنوند امّا نفهمند، مبادا به‌سوی خدا بازگردند و آمرزیده شوند.'[۴]»

¹³سپس عیسی به آن‌ها گفت: «آیا شما این مَثَل را نمی‌فهمید؟ پس چگونه سایر مَثَل‌ها را خواهید فهمید؟

¹⁴برزگر کلام خدا را پخش می‌کند.

¹⁵دانه‌هایی که در کنار راه می‌افتند، کسانی هستند که به‌محض این‌که کلام خدا را می‌شنوند، شیطان می‌آید و کلامی را که در دل‌هایشان کاشته شده است می‌رباید.

¹⁶دانه‌هایی که در زمین سنگلاخ می‌افتند، مانند کسانی هستند که به‌محض شنیدن کلام خدا با خوشحالی آن‌ را می‌پذیرند.

¹⁷امّا کلام در آن‌ها ریشه نمی‌گیرد و دوامی ندارد و وقتی به‌خاطر کلام، زحمت و یا جفا برای آن‌ها پیش می‌آید، فوراً دل‌سرد می‌شوند.

¹⁸دانه‌هایی که در میان خارها می‌افتند، مانند کسانی هستند که کلام را می‌شنوند

¹⁹امّا نگرانی‌های زندگی و عشق به مال دنیا و هوس‌های گوناگون وارد شده کلام را خفه می‌کنند و آن‌ را بی‌ثمر می‌سازند.

²⁰و بذرهایی که در خاک خوب می‌افتند، مانند کسانی هستند که کلام را می‌شنوند و آن‌ را با دل‌وجان می‌پذیرند و ثمر می‌آورند، بعضی سی و بعضی شصت و بعضی صد.»

²¹عیسی به آن‌ها فرمود: «آیا کسی چراغ را می‌آورد تا آن‌ را زیر سرپوش یا تخت بگذارد؟ البتّه که نه، آن‌ را می‌آورد تا روی چراغ‌پایه‌ای بگذارد.

²²هرچه پنهان است، آشکار خواهد شد و هرچه پوشیده ‌است، پرده از رویش برداشته خواهد شد.

²³اگر گوش شنوا دارید، بشنوید.»

²⁴باز به آن‌ها فرمود: «به آنچه می‌شنوید، دقّت کنید. با هر پیمانه‌ای که بدهید، با همان پیمانه هم پس می‌گیرید و چیزی هم علاوه بر آن دریافت خواهید نمود.

²⁵زیرا هرکه دارد، به او بیشتر داده خواهد شد و آنکه ندارد، آنچه را هم که دارد از دست خواهد داد.»

²⁶عیسی فرمود: «پادشاهی خدا مانند مردی است که در مزرعۀ خود بذر می‌پاشد.

²⁷دانه سبز می‌شود و رشد می‌کند، امّا او نمی‌داند چطور. شب و روز، چه او خواب باشد و چه بیدار،

²⁸زمین به خودی خود سبب می‌شود که گیاه بروید و ثمر بیاورد: اوّل جوانه، بعد خوشه و بعد دانۀ رسیده در داخل خوشه.

²⁹امّا به‌محض این‌که محصول می‌رسد، او با داس خود مشغول برداشت می‌شود، چون موسم درو رسیده است.»

³⁰عیسی فرمود: «پادشاهی خدا را به چه چیزی تشبیه کنیم و یا با چه مَثَلی آن‌ را شرح بدهیم؟

³¹پادشاهی خدا مانند دانۀ خَردَلی است که در زمین کاشته می‌شود. خردل کوچک‌ترین دانۀ روی زمین است،

³²امّا وقتی‌که کاشته شود، رشد می‌کند و از هر بوتۀ دیگری بلندتر می‌گردد و شاخه‌های آن به‌ اندازه‌ای بزرگ می‌شوند که پرندگان می‌توانند در میان شاخه‌های آن لانه بسازند.»

³³عیسی با مَثَل‌های زیادی ازاین‌قبیل، پیام خود را تا آنجا که آن‌ها قادر به فهم آن بودند، برای مردم بیان می‌کرد

³⁴و به آن‌ها بدون مَثَل چیزی نمی‌گفت. امّا وقتی تنها بودند، همه‌‌چیز را برای شاگردان خود شرح می‌داد.

³⁵عصر همان روز، عیسی به شاگردان فرمود: «به آن‌طرف دریا برویم.»

³⁶پس آن‌ها جمعیّت را ترک کردند و او را با همان قایقی که در آن نشسته بود، بردند و قایق‌های دیگری هم همراه آن‌ها بود.

³⁷توفان شدیدی برخاست و امواج به قایق می‌خوردند به‌طوری‌که نزدیک بود قایق از آب پُر شود.

³⁸در این موقع عیسی در عقب قایق سَرخود را روی بالشی گذارده و خوابیده بود. شاگردانش او را بیدار کردند و به او گفتند: «استاد اصلاً نگران ما نیستی که داریم غرق می‌شویم؟!»

³⁹او به باد نهیب زد: «ساکت شو!» و به دریا گفت: «آرام باش!» باد ایستاد و آرامش کامل برقرار شد.

⁴⁰بعد عیسی به ایشان فرمود: «چرا این‌قدر ترسیده‌اید؟ آیا هنوز ایمان ندارید؟»

⁴¹آن‌ها بسیار وحشت‌زده شده به یکدیگر می‌گفتند: «این کیست که حتّی باد و دریا هم از او اطاعت می‌کنند؟»