Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش لوقا 11 Bible Online

لوقا 11 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

لوقا 11

¹روزی عیسی در مَحلی به دعا مشغول بود. وقتی دعایش تمام شد، یکی از شاگردان به او گفت: «خداوندا، همان‌طور که یحیی دعا کردن را به شاگردانش یاد داده است، تو هم به ما یاد بده.»

²عیسی به ایشان فرمود: «هر وقت دعا می‌کنید، بگویید: 'ای پدر، نام تو مقدّس باد! پادشاهی تو بیاید.

³نان روزانۀ ما را هر روز به ما بده

⁴و گناهان ما را ببخش، زیرا ما نیز همۀ کسانی را که به ما بدی کرده‌اند می‌بخشیم و ما را در وسوسه نیاور[۲۴].'»

⁵سپس به ایشان گفت: «فرض کنید که یکی از شما دوستی داشته باشد و نیمه‌شب نزد آن دوست برود و بگوید، 'ای دوست، سه قرص نان به من قرض بده؛

⁶یکی از دوستانم که در سفر بود به خانۀ من آمده است و چیزی ندارم پیش او بگذارم.'

⁷و او از داخل جواب بدهد، 'مزاحم من نشو! حالا در قفل شده است و من و بچّه‌هایم به رختخواب رفته‌ایم و نمی‌توانم برخیزم تا چیزی به تو بدهم.'

⁸بدانید که حتّی اگر از روی دوستی برنخیزد که چیزی به او بدهد، امّا سرانجام سماجت او وی را وادار خواهد کرد که برخیزد و هرچه را دوستش احتیاج دارد به او بدهد.

⁹پس به شما می‌گویم تقاضا کنید که به شما داده خواهد شد، بجویید که پیدا خواهید کرد، بکوبید که در به روی شما باز خواهد شد.

¹⁰چون هرکه بخواهد به دست می‌آورد و هرکه بجوید پیدا می‌کند و هرکه بکوبد در به رویش باز می‌شود.

¹¹آیا در میان شما پدری هست که وقتی پسرش از او ماهی بخواهد، به‌عوض ماهی، ماری [۲۵]در دستش بگذارد،

¹²یا وقتی تخم مرغ بخواهد، عقربی به او بدهد؟

¹³پس اگر شما با این‌که شریر هستید، می‌دانید چگونه چیزهای خوب را به فرزندانتان بدهید، چقدر بیشتر پدر آسمانی، روح‌القدس را به آنانی که از او تقاضا می‌کنند عطا خواهد فرمود!»

¹⁴عیسی یک دیو لال را از شخصی بیرون می‌کرد و وقتی دیو بیرون آمد مرد لال شروع به حرف زدن کرد و مردم حیرت کردند.

¹⁵امّا بعضی‌ها گفتند: «او به‌وسیلهٔ بِعِلزِبولس، رئیس شیاطین، دیوها را بیرون می‌راند.»

¹⁶دیگران از راه امتحان از او تقاضای نشانه‌ای آسمانی کردند.

¹⁷امّا او افکار آنان را درک کرد و فرمود: «هر سلطنتی که علیه خودش تقسیم شود از بین خواهد رفت و خانواده‌ای که دودستگی در آن باشد سقوط خواهد کرد.

¹⁸همچنین اگر شیطان علیه خود تفرقه بیندازد، سلطنتش چطور برقرار خواهد ماند؟ باری، شما ادّعا دارید که من به‌وسیلهٔ بِعِلزِبول دیوها را بیرون می‌رانم.

¹⁹اگر من به کمک بِعِلزِبول دیوها را بیرون می‌کنم، پیروان شما با کمک چه کسی آن‌ها را بیرون می‌کنند؟ پس ایشان بر شما داوری خواهند کرد.

²⁰امّا اگر باقدرت خدا است که من دیوها را بیرون می‌رانم، پس بدانید که پادشاهی خدا به شما رسیده است.

²¹«وقتی مرد نیرومندی که کاملاً مسلّح است از قلعۀ خود نگهبانی می‌کند، دارایی او در امان است.

²²امّا وقتی کسی نیرومندتر از او به وی حمله کند، او را از پای درمی‌آورد و تیرها و زرهی را که تکیه‌گاه او هستند، می‌برد و دارایی‌اش را تاراج می‌کند.

²³«هرکه با من نباشد بر ضد من است، و هرکه با من جمع نکند پراکنده می‌سازد.

²⁴«وقتی روح ناپاکی از کسی بیرون می‌آید، در جستجوی استراحتگاهی در بیابان‌های بی‌آب‌وعلف سرگردان می‌شود و وقتی جایی را پیدا نمی‌کند، می‌گوید، 'به منزلی که از آن بیرون آمدم باز می‌گردم.'

²⁵پس بر می‌گردد و آن خانه را جارو شده و مرتّب می‌بیند.

²⁶او می‌رود و هفت روح بدتر از خود را جمع می‌کند و آن‌ها همه وارد می‌شوند و مستقر می‌گردند و در آخر، حال و روز آن شخص از گذشته‌اش بدتر می‌شود.»

²⁷در‌حالی‌که عیسی صحبت می‌کرد، زنی از میان جمعیّت با صدایی بلند گفت: «خوشا به حال آن مادری که تو را زایید و به تو شیر داد.»

²⁸امّا او فرمود: «برعکس، خوشا به حال آن کسانی‌ که کلام خدا را می‌شنوند و آن‌ را به‌جا می‌آورند.»

²⁹وقتی مردم در اطراف عیسی ازدحام کردند، او به صحبت خود چنین ادامه داد: «مردمان این زمانه چقدر شریرند! آن‌ها نشانه‌ای می‌خواهند، امّا تنها نشانه‌ای که به ایشان داده خواهد شد نشانۀ یونس نبی است.

³⁰چون همان‌طور که یونس برای مردم نینوا نشانه‌ای بود، پسر انسان [۲۶]نیز برای مردم این زمان نشانۀ دیگری خواهد بود.

³¹ملکۀ سِبا نیز در روز داوری برخاسته مردم این زمانه را محکوم خواهد ساخت، زیرا او از دورترین نقطۀ جهان آمد تا حکمت سلیمان را بشنود و حال آنکه شخصی که در اینجا است از سلیمان بزرگ‌تر است.

³²مردم نینوا در روز داوری با مردم این روزگار زنده خواهند شد و علیه آنان شهادت خواهند داد، چون مردم نینوا در اثر پیام یونس توبه کردند، حال آنکه شخصی بزرگ‌تر از یونس اینجا است.»

³³«هیچ‌کس چراغ را روشن نمی‌کند که آن‌ را پنهان کند یا زیر سرپوش بگذارد، بلکه آن‌ را روی چراغ‌پایه قرار می‌دهد تا کسانی‌ که وارد اتاق می‌شوند نور را ببینید.

³⁴چشم چراغ بدن است. اگر چشم تو سالم باشد، تمام وجودت روشن است. امّا وقتی چشم‌هایت معیوب باشند، تو در تاریکی هستی.

³⁵پس چشمان خود را باز کن مبادا نوری که در تو است تاریکی باشد.

³⁶اگر تمام وجودت روشن باشد و هیچ قسمت از آن در تاریکی نباشد، وجود تو چنان نورانی خواهد بود که گویی چراغی نور خود را بر تو می‌تاباند.»

³⁷وقتی عیسی به صحبت خود خاتمه داد، یکی از فریسیان او را به صرف غذا دعوت کرد. او وارد شد و نشست.

³⁸فریسی با تعجّب ملاحظه کرد که عیسی قبل از غذا، دست‌های خود را نشست.

³⁹آنگاه عیسای خداوند به او گفت: «ای فریسیان، شما بیرون پیاله و بشقاب را پاک می‌کنید، درصورتی‌که درون شما پُر از حِرص و شرارت است.

⁴⁰ای احمق‌ها، آیا آن کسی‌ که بیرون را ساخت درون آن‌ را هم نساخت؟

⁴¹از آنچه دارید خیرات کنید که همه‌‌چیز برای شما پاک خواهد شد.»

⁴²«وای به حال شما، ای فریسیان! شما از نعناع و سُداب و انواع ادویه ده‌یک می‌دهید، امّا از اجرای عدالت و محبّت به خدا غافل هستید. این‌ها چیزهایی است که باید انجام دهید بدون غفلت از چیزهای دیگر.»

⁴³«وای به حال شما، ای فریسیان! شما صدر مجلس را در کنیسه‌ها و ادای احترام به شما را در بازارها دوست دارید.

⁴⁴وای به حال شما! شما مانند قبرهایی هستید که هیچ نشانه‌ای روی آن‌ها نیست و مردم ندانسته روی آن‌ها راه می‌روند.»

⁴⁵یکی از معلّمان شریعت در جواب عیسی گفت: «ای استاد، وقتی چنین حرف‌هایی می‌زنی، به ما هم توهین می‌شود.»

⁴⁶عیسی پاسخ داد: «بلی، ای معلّمان شریعت، وای به حال شما نیز، چون بارهای بسیار سنگین بردوش مردم می‌گذارید و خودتان یک انگشت هم به آن بار نمی‌زنید.

⁴⁷وای به حال شما که برای انبیایی که نیاکان شما کشتند، آرامگاه می‌سازید

⁴⁸و به‌این‌وسیله کارهای نیاکانتان را تأیید می‌کنید و بر آن‌ها صِحّه می‌گذارید، چون آنان مرتکب آن قتل‌ها شدند و شما برای آنان آرامگاه بنا می‌کنید.

⁴⁹ازاین‌رو حکمت خدا می‌فرماید، 'برای ایشان انبیا و رسولان می‌فرستم، بعضی را می‌کشند و بعضی را آزار می‌رسانند،'

⁵⁰تا مردم این زمانه مجبور شوند تاوان خون تمام انبیایی را که از اوّل پیدایش دنیا ریخته شده است بدهند،

⁵¹از خون هابیل گرفته تا خون زَکریا که بین قربانگاه و داخل جایگاه مقدّس در معبدِ بزرگ هلاک شد. آری، بدانید که مردم این روزگار جواب همۀ آن‌ها را خواهند داد.»

⁵²«وای به حال شما، ای معلّمان شریعت! شما کلید درِ معرفت را بر می‌دارید؛ خودتان وارد نمی‌شوید و آنانی را هم که می‌خواهند وارد شوند مانع می‌شوید.»

⁵³وقتی عیسی از آن خانه بیرون رفت، علما و فریسیان با‌خشم و غضب دور او را گرفتند و او را دربارۀ موضوعات بسیار سؤال‌پیچ نمودند

⁵⁴و در کمین بودند که او را با سخنان خودش به دام بیندازند.