Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش لوقا 13 Bible Online

لوقا 13 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

لوقا 13

¹در آن‌وقت، عدّه‌ای آمده به عیسی دربارۀ جلیلیانی خبر دادند که پیلاطُس خون آن‌ها را با خون قربانی‌هایشان درهم آمیخته بود.

²عیسی به آنان جواب داد: «آیا تصوّر می‌کنید این جلیلیان که دچار آن سرنوشت شدند، از سایر جلیلیان خطاکارتر بودند؟

³یقیناً خیر! به شما می‌گویم که اگر توبه نکنید، همۀ شما مانند آنان هلاک خواهید شد.

⁴و یا خیال می‌کنید آن هجده نفری که در هنگام فروریختن بُرجی در سیلوحا کُشته شدند، که از سایر مردمانی که در اورشلیم زندگی می‌کردند گناهکارتر بودند؟

⁵خیر، بلکه مطمئن باشید اگر توبه نکنید، همۀ شما مانند آنان هلاک خواهید شد.»

⁶عیسی برای آنان این مَثَل را آورده گفت: «مردی در تاکستانش درخت انجیری داشت. او برای چیدن میوه به آنجا رفت ولی چیزی بر آن نیافت.

⁷پس به باغبان گفت، 'ببین اکنون سه سال است که من می‌آیم و در این درخت دنبال میوه می‌گردم ولی چیزی پیدا نمی‌کنم. آن‌ را بِبُر! چرا بگذاریم زمین را به‌ هدر دهد؟'

⁸امّا او جواب داد، 'ارباب، بگذار یک سال دیگر هم بماند تا من دورش را بکنم و کود بریزم.

⁹اگر در موسم آینده میوه آورد، چه بهتر؛ وگرنه، دستور بده تا آن‌ را ببرند.'»

¹⁰یک روز سَبَّت، عیسی در کنیسه‌ای به تعلیم مشغول بود.

¹¹در آنجا زنی حضور داشت که روحی پلید او را مدّت هجده سال علیل کرده بود. پشتش خمیده شده بود و نمی‌توانست راست بایستد.

¹²وقتی عیسی او را دید، به او فرمود: «ای زن، تو از این بیماری شفا یافته‌ای.»

¹³بعد دست‌های خود را بر آن زن گذاشت و قامت او فوراً راست شد و او به شکرگزاری خدا پرداخت.

¹⁴امّا سرپرست کنیسه از این‌که عیسی در روز سَبَّت شخصی را شفا داده بود، خشمگین شد و به جماعت گفت: «شش روز برای کار کردن تعیین شده است؛ در یکی از آن روزها بیایید و شفا بگیرید، نه در روز سَبَّت.»

¹⁵عیسای خداوند در جواب او فرمود: «ای ریاکاران! آیا کسی در میان شما پیدا می‌شود که در روز سَبَّت گاو یا الاغ خود را از آخور باز نکند و برای آب دادن بیرون نبرد؟

¹⁶پس چه عیب دارد اگر این زن که دختر ابراهیم است و هجده سال گرفتار شیطان بود، در روز سَبَّت از این بندها آزاد شود؟»

¹⁷وقتی عیسی این سخنان را فرمود، مخالفان او خجل گشتند، در‌حالی‌که عموم مردم از کارهای شگفت‌انگیزی که انجام می‌داد، شادمان بودند.

¹⁸عیسی به سخنان خود ادامه داده فرمود: «پادشاهی خدا مانند چیست؟ آن‌ را به چه چیز تشبیه کنم؟

¹⁹مانند دانۀ خَردَلی است که شخصی آن‌ را در باغ خود کاشت. آن دانه رشد کرد و درختی شد و پرندگان آمدند و در میان شاخه‌هایش آشیانه گرفتند.»

²⁰باز فرمود: «پادشاهی خدا را به چه چیز تشبیه کنم؟

²¹مانند خمیرمایه‌ای است که زنی آن‌ را با سه پیمانه آرد مخلوط کرد تا تمام خمیر وَر بیاید.»

²²عیسی به سفر خود در شهرها و روستاها ادامه داد و در‌حالی‌که به‌سوی اورشلیم می‌رفت، به مردم تعلیم می‌داد.

²³شخصی از او پرسید: «ای آقا، آیا فقط عدّۀ کمی نجات می‌یابند؟» عیسی به ایشان پاسخ داد:

²⁴«سخت بکوشید تا از در تنگ داخل شوید و بدانید که عدّۀ بسیاری برای ورود کوشش خواهند کرد ولی موفّق نخواهند شد.

²⁵بعد از آنکه صاحب‌خانه برخیزد و در را ببندد، شما خود را بیرون خواهید دید و در آن موقع در را کوبیده خواهید گفت، 'ای آقا، در را برای ما باز کن' امّا جواب او فقط این خواهد بود، 'من شما را نمی‌شناسم و نمی‌دانم از کجا آمده‌اید.'

²⁶بعد شما خواهید گفت، 'ما با تو سر یک سفره خوردیم و نوشیدیم و تو در کوچه‌های ما تعلیم می‌دادی.'

²⁷امّا او باز به شما خواهد گفت، 'شما را نمی‌شناسم و نمی‌دانم از کجا آمده‌اید. ای بدکاران، همه از پیش چشم من دور شوید.'

²⁸شما ابراهیم و اسحاق و یعقوب و تمام انبیا را در پادشاهی خدا خواهید دید در‌حالی‌که خودتان بیرون رانده شده‌اید. در آن زمان چقدر گریه خواهید کرد و دندان بر دندان خواهید فشرد.

²⁹مردم از مشرق و مغرب و شمال و جنوب آمده در پادشاهی خدا بر سر سفره خواهند نشست.

³⁰آری، آنان که اکنون آخرین هستند، اوّلین و آنان که اکنون اوّلین هستند، آخرین خواهند بود.»

³¹در آن موقع عدّه‌ای از فریسیان نزد او آمده گفتند: «اینجا را ترک کن و به‌جای دیگری برو. هیرودیس قصد جان تو را دارد.»

³²عیسی جواب داد: «بروید و به آن روباه بگویید، 'من امروز و فردا دیوها را بیرون می‌رانم و شفا می‌دهم و در روز سوّم کارم را به کمال خواهم رسانید.'

³³امّا باید امروز و فردا و پس فردا به سفر خود ادامه دهم، زیرا این محال است که نبی در جایی جز اورشلیم بمیرد.

³⁴«ای اورشلیم، ای اورشلیم، ای شهری که انبیا را می‌کشی و آنانی را که نزد تو فرستاده می‌شوند، سنگسار می‌کنی! چه بسیار آرزو داشته‌ام مانند مرغی که جوجه‌های خود را زیر پَروبالش می‌گیرد، فرزندان تو را به دور خود جمع کنم، امّا نخواستی.

³⁵به شما می‌گویم که معبدِ بزرگ شما متروک به شما واگذار خواهد شد! و بدانید که دیگر مرا نخواهید دید تا آن زمان که بگویید، 'متبارک است آن کسی‌ که به نام خداوند می‌آید.'»