Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش لوقا 18 Bible Online

لوقا 18 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

لوقا 18

¹عیسی برای شاگردان مَثَلی آورد تا نشان دهد که باید همیشه دعا کنند و هرگز دل‌سرد نشوند.

²او فرمود: «در شهری قاضی‌ای بود که نه ترس از خدا داشت و نه توجّهی به خلق.

³در همان شهر، بیوه‌زنی زندگی می‌کرد که نزد او می‌آمد و از دست دشمن خود شکایت می‌کرد.

⁴قاضی تا مدّت زیادی به شکایت او توجّهی نکرد، امّا سرانجام پیش خود گفت، 'درست است که من ترسی از خدا و توجّهی به خلق خدا ندارم،

⁵امّا این بیوه‌زن مایۀ دردسر من شده است، و برای این‌که با اصرار و پافشاری خود مرا به ستوه نیاورد، به داد او خواهم رسید.'»

⁶عیسای خداوند فرمود: «آنچه را که قاضی بی‌انصاف گفت شنیدید.

⁷آیا خدا به دادخواهی برگزیدگان خود که شب و روز به درگاهش تضرّع می‌کنند توجّه نخواهد کرد و آیا برای کمک به آن‌ها شتاب نخواهد نمود؟

⁸بدانید که به‌زودی و به نفع آنان دادرسی خواهد کرد. امّا وقتی پسر انسان [۳۷]می‌آید، آیا اثری از ایمان برروی زمین خواهد یافت؟»

⁹همچنین عیسی برای کسانی‌ که از نیکی خود مطمئن بودند و سایرین را از خود پست‌تر می‌شمردند، این مَثَل را آورده گفت:

¹⁰«دو نفر برای دعا به معبدِ بزرگ رفتند، یکی فریسی و دیگری خراج‌گیر بود.

¹¹آن فریسی ایستاد و با خود دعا کرده گفت، 'ای خدا، تو را شکر می‌کنم که مانند سایرین حریص و نادرست و زناکار و یا مانند این خراج‌گیر نیستم.

¹²هفته‌ای دو بار روزه می‌گیرم. ده‌یک همۀ چیزهایی را که به دست می‌آورم، می‌دهم.'

¹³امّا آن خراج‌گیر دور ایستاد و جرأت نگاه کردن به آسمان را نداشت، بلکه به سینۀ خود می‌زد و می‌گفت، 'ای خدا، به من گناهکار ترحّم کن!'

¹⁴بدانید که این خراج‌گیر بخشوده شده به خانه رفت و نه آن دیگری. هرکه خود را بزرگ نماید، خوار خواهد شد، و هرکه خود را فروتن سازد، سرافراز خواهد گردید.»

¹⁵مردم حتّی بچّه‌ها را به حضور عیسی می‌آوردند تا بر آن‌ها دست بگذارد، ولی شاگردان وقتی این‌ را دیدند، آن‌ها را سرزنش کردند.

¹⁶امّا عیسی بچّه‌ها را نزد خود خواند و فرمود: «بگذارید بچّه‌ها نزد من بیایند و مانع آنان نشوید، چون پادشاهی خدا به چنین کسانی تعلّق دارد.

¹⁷به‌یقین به شما می‌گویم اگر کسی پادشاهی خدا را مانند یک کودک نپذیرد، هیچ‌وقت وارد آن نخواهد شد.»

¹⁸شخصی از اشراف یهود از عیسی پرسید: «ای استاد نیکو، من برای به دست آوردن حیات جاودان چه باید بکنم؟»

¹⁹عیسی به او فرمود: «چرا مرا نیکو می‌خوانی؟ هیچ‌کس جز خدا نیکو نیست.

²⁰احکام را می‌دانی: زنا نکن، قتل نکن، دزدی نکن، شهادت دروغ نده، پدرت و مادر خود را احترام کن.»

²¹آن مرد جواب داد: «من از جوانی همۀ این‌ها را رعایت کرده‌ام.»

²²عیسی وقتی این‌ را شنید، فرمود: «هنوز یک‌چیز کم داری؛ آنچه داری بفروش و میان فقرا تقسیم کن که در عالم بالا گنجی خواهی داشت، و بعد بیا از من پیروی کن.»

²³امّا او از این سخنان بسیار غمگین شد، چون ثروت بسیار داشت.

²⁴عیسی وقتی این‌ را دید، فرمود: «چه دشوار است ورود ثروتمندان به پادشاهی خدا!

²⁵رد شدن شتر از سوراخ سوزن آسان‌تر است تا وارد شدن ثروتمندی به پادشاهی خدا.»

²⁶شنوندگان پرسیدند: «پس چه کسی می‌تواند نجات یابد؟»

²⁷عیسی پاسخ داد: «آنچه برای آدمیان غیرممکن است، برای خدا امکان دارد!»

²⁸پطرس گفت: «ببین، ما از همه‌‌چیز خود دست کشیده‌ایم و پیرو تو شده‌ایم.»

²⁹عیسی فرمود: «به‌یقین به شما می‌گویم که هر‌کس به‌خاطر پادشاهی خدا، خانه یا زن یا برادران یا والدین یا فرزندان خود را ترک نماید،

³⁰نه‌تنها در این دنیا چندین برابر عوض خواهد گرفت، بلکه در آخرت هم حیات جاودان نصیب او خواهد شد.»

³¹عیسی دوازده شاگرد خود را به کناری برد و به آنان فرمود: «ما اکنون به اورشلیم می‌رویم و آنچه انبیا دربارۀ پسر انسان [۳۸]نوشته‌اند، به حقیقت خواهد پیوست.

³²او به بیگانگان تسلیم خواهد شد؛ او را مسخره خواهند کرد و با او بدرفتاری نموده به رویش آب دهان خواهند انداخت.

³³او را تازیانه زده خواهند کشت. امّا در روز سوّم باز زنده خواهد شد.»

³⁴امّا شاگردان از این‌همه، چیزی نفهمیدند و معنی این سخن بر ایشان پنهان بود و درک نمی‌کردند که دربارۀ چه چیز صحبت می‌کند.

³⁵هنگامی‌که عیسی به نزدیکی اریحا رسید، کوری در کنار راه نشسته بود و گدایی می‌کرد.

³⁶همین‌که شنید جمعیّتی از آنجا می‌گذرد، پرسید چه خبر است؟

³⁷به او گفتند: «عیسای ناصری از اینجا می‌گذرد.»

³⁸پس فریاد زد: «ای عیسی، ای پسر داوود، به من رحم کن!»

³⁹اشخاصی که در جلو بودند به او پرخاش کرده گفتند: «ساکت باش!» امّا او هرچه بلندتر فریاد می‌زد: «ای پسر داوود، به من رحم کن!»

⁴⁰عیسی ایستاد و دستور داد آن مرد را نزد او بیاورند. وقتی آمد، از او پرسید:

⁴¹«چه می‌خواهی برایت بکنم؟» جواب داد: «ای آقا، می‌خواهم بار دیگر بینا شوم.»

⁴²عیسی به او فرمود: «بینا شو! ایمانت تو را شفا داده است.»

⁴³فوراً بینایی خود را باز یافت و در‌حالی‌که خدا را تمجید می‌کرد، به‌دنبال عیسی رفت. همۀ مردم به‌خاطر آنچه دیده بودند، خدا را حمد گفتند.