Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش لوقا 20 Bible Online

لوقا 20 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

لوقا 20

¹یک روز وقتی عیسی مردم را در معبدِ بزرگ تعلیم می‌داد و مژدۀ نجات را به ایشان اعلام می‌کرد، سران کاهنان و علما به اتّفاق مشایخ یهود نزد او آمدند

²و گفتند: «به ما بگو به چه اختیاری این‌ کارها را می‌کنی؟ چه کسی به تو این اختیار را داده است؟»

³عیسی به آنان پاسخ داد: «من هم از شما سؤالی دارم؛ به من بگویید

⁴آیا تعمید یحیی از جانب خدا بود یا از جانب بشر؟»

⁵آن‌ها بین خود بحث کرده گفتند: «اگر بگوییم از جانب خدا بود، او خواهد گفت، 'چرا به او ایمان نیاوردید؟'

⁶و اگر بگوییم: از جانب بشر، همۀ مردم ما را سنگسار خواهند کرد، چون یقین دارند که یحیی یک نبی بود.»

⁷پس گفتند: «ما نمی‌دانیم از کجا بود.»

⁸عیسی به ایشان گفت: «من هم به شما نمی‌گویم که با چه اختیاری این‌ کارها را انجام می‌دهم.»

⁹عیسی به سخن خود ادامه داد و برای مردم مَثَلی آورده گفت: «مردی تاکستانی احداث کرد و آن‌ را به باغبانان سپرد و به سفر درازی رفت.

¹⁰در موسم انگور، غلامی را نزد باغبانان فرستاد تا سهم خود را از محصول تاکستان بگیرد. امّا آن‌ها غلام را کتک زدند و دست‌خالی بازگردانیدند.

¹¹صاحب تاکستان غلام دیگری فرستاد. او را هم کتک زده با او بدرفتاری کردند و دست‌خالی برگردانیدند.

¹²غلام سوّم را فرستاد. این یکی را هم زخمی کردند و بیرون انداختند.

¹³پس صاحب تاکستان گفت، 'چه باید بکنم؟ پسر عزیز خود را می‌فرستم؛ شاید حرمت او را نگه‌ دارند.'

¹⁴امّا باغبانان وقتی او را دیدند، به یکدیگر گفتند، 'این وارث است؛ بیایید او را بکُشیم تا مِلک به خودمان برسد.'

¹⁵پس او را از تاکستان بیرون انداخته کشتند. حالا صاحب تاکستان با آنان چه خواهد کرد؟

¹⁶او می‌آید و این باغبانان را می‌کشد و تاکستان را به دست دیگران می‌سپارد.» وقتی مردم این‌ را شنیدند، گفتند: «خدا نکند!»

¹⁷امّا او به ایشان نگاه کرده فرمود: «پس معنی این نوشته از کتب مقدّس چیست؟ 'آن سنگی که معماران رد کردند، اکنون سنگ سر زاویه شده است.'[۴۱]

¹⁸هرکه بر آن سنگ بیفتد خرد خواهد شد و اگر آن سنگ بر کسی بیفتد، او را خُرد خواهد کرد.»

¹⁹علمای یهود و سران کاهنان می‌خواستند در همان لحظه او را دستگیر کنند چون پی بردند که مقصود آن مَثَل خود آن‌ها است، امّا از مردم می‌ترسیدند.

²⁰پس به‌دنبال فرصت می‌گشتند. جاسوسانی به ظاهر حق‌جو را نزد او فرستادند تا حرفی از دهان او بربایند و از آن به‌عنوان دستاویزی برای تسلیم او به دستگاه قضایی و حوزۀ اختیارات فرماندار رومی استفاده کنند.

²¹جاسوسان از او پرسیدند: «ای استاد، ما می‌دانیم آنچه تو می‌گویی و تعلیم می‌دهی، درست و به‌جا است. تو در مورد هیچ‌کس تبعیض قائل نمی‌شوی، بلکه با راستی راه خدا را تعلیم می‌دهی.

²²آیا ما مجاز هستیم که به امپراتوری روم مالیات بدهیم یا نه؟»

²³عیسی به نیرنگ آنان پی برد و فرمود:

²⁴«یک سکّۀ نقره به من نشان بدهید. نقش و عنوان چه کسی روی آن است؟» جواب دادند: «قیصر.»

²⁵عیسی فرمود: «پس آنچه مال قیصر است به قیصر و آنچه مال خدا است به خدا بدهید.»

²⁶به‌این‌ترتیب چون نتوانستند از سخنانش مدرکی علیه او در برابر مردم به دست آورند، حیرت‌زده از پاسخ او خاموش ماندند.

²⁷بعد چند نفر از صدوقیان که منکر رستاخیز پس از مرگ بودند، جلو آمده و از او پرسیدند:

²⁸«ای استاد، موسی این دستور را برای ما نوشت: چنانچه مردی زنی بگیرد ولی بدون فرزند بمیرد، برادرش موظّف است آن زن را بگیرد تا برای برادر خود فرزندانی بیاورد.

²⁹زمانی هفت برادر بودند. اوّلی زنی گرفت و بدون فرزند مرد.

³⁰بعد دوّمی او را گرفت

³¹و سپس سوّمی و همین‌طور هر هفت نفر مردند و هیچ فرزندی به‌جا نگذاشتند.

³²بعد از همه، آن زن هم مرد.

³³در روز رستاخیز، او باید زن کدام‌یک باشد؟ چون هر هفت نفر با او ازدواج کرده بودند.»

³⁴عیسی در پاسخ فرمود: «زنان و مردان این دنیا ازدواج می‌کنند.

³⁵امّا کسانی‌ که شایستۀ رسیدن به آن دنیا و رستاخیز از مردگان هستند، زن نمی‌گیرند و شوهر نمی‌کنند.

³⁶آن‌ها دیگر نخواهند مُرد، زیرا مانند فرشتگان خواهند بود، و چون در رستاخیز شرکت دارند، فرزندان خدا هستند.

³⁷این که مردگان بار دیگر زنده می‌شوند مطلبی است که خود موسی در واقعۀ بوتۀ سوزان، آنجا که خداوند را خدای ابراهیم و خدای اسحاق و خدای یعقوب خطاب می‌کند، نشان داده است.

³⁸خدا، خدای مردگان نیست، بلکه خدای زندگان است، چون نزد او همۀ آن‌ها زنده‌‌اند.»

³⁹سپس بعضی از علما گفتند: «ای استاد، عالی جواب دادی.»

⁴⁰و پس از آن دیگر جرأت نکردند که از او چیزی بپرسند.

⁴¹عیسی به ایشان فرمود: «چطور می‌توان گفت که مسیح پسر داوود است؟

⁴²چون خود داوود در کتاب زبور می‌گوید، 'خداوند به خداوند من فرمود: در دست راست من بنشین

⁴³تا دشمنانت را زیر پای تو اندازم[۴۲].'

⁴⁴باری، داوود او را 'خداوند' خطاب می‌کند، پس چطور او می‌تواند پسر داوود باشد؟»

⁴⁵عیسی در حضور همۀ مردم به شاگردان فرمود:

⁴⁶«از علما که دوست دارند با رداهای بلند به این سو و آن سو بروند و علاقۀ شدیدی به سلام‌های احترام‌آمیز مردم در بازارها دارند و بهترین جاها را در کنیسه‌ها و ضیافت‌ها انتخاب می‌کنند، بر حذر باشید.

⁴⁷آنان مال بیوه‌زن‌ها را می‌بلعند، حال آنکه محض خودنمایی دعاهای خود را طول می‌دهند. آن‌ها شدیدترین کیفرها را خواهند دید.»