Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش تثنیه 1 Bible Online

تثنیه 1 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

تثنیه 1

¹این سخنانی است که موسی به قوم اسرائیل هنگامی‌که آن‌ها در شرق رود اُردن واقع در صحرای موآب بودند، گفت. شهرهای این ناحیه عبارت بودند از: سوف، فاران، توفل، لابان، حضیروت و دی‌ذهب.

²از کوه سینا تا قادش بَرنیع از راه اَدوم سفری یازده روزه است.

³در روز اوّلِ ماه یازدهم از سال چهلم، موسی هرآنچه را که خداوند فرمان داده بود، به بنی‌اسرائیل گفت.

⁴پس از آنکه موسی سیحون پادشاه اَموریان را که در حِشبون حکومت می‌کرد و عوج پادشاه باشان را که در عَشتاروت و اِدرِعی حکومت می‌کرد، شکست داد،

⁵او در آن سوی رود اُردن در سرزمین موآب، به شرح شریعت پرداخت. او گفت:

⁶«وقتی ما در کوه سینا بودیم، یَهْوه، خدای ما به ما چنین فرمود، 'شما به‌قدر کافی در این کوهستان توقّف کرده‌اید.

⁷اردو را جمع کرده حرکت نمایید و به سرزمین کوهستانی اَموریان و نواحی اطراف آن یعنی دشت اُردن، کوهستان‌ها، دشت‌ها، حوالی سمت جنوب، سواحل مدیترانه، سرزمین کنعان، لبنان و تا رود فرات بروید.

⁸من این سرزمین را در برابر شما قرار داده‌ام؛ پس وارد شوید و آن‌ را تصرّف کنید، چون این سرزمینی است که من، یَهْوه، به نیاکان شما ابراهیم و اسحاق و یعقوب و تمامی نسل‌های آیندۀ ایشان وعده داده بودم.'

⁹«در آن روزها به شما گفتم، 'من نمی‌توانم به‌تنهایی متحمّل شما شوم.

¹⁰یَهْوه، خدای شما تعداد شما را مثل ستارگان آسمان کثیر ساخته است.

¹¹یَهْوه، خدای نیاکانتان تعداد شما را هزار برابر افزایش دهد و طبق وعده‌اش شما را برکت دهد.

¹²امّا چطور می‌توانم به‌تنهایی به تمام دعواها و منازعات شما رسیدگی کنم؟

¹³بنابراین از هر طایفه، چند مرد حکیم، فهمیده و باتجربه را انتخاب کنید و من آن‌ها را به رهبری شما تعیین می‌نمایم.'

¹⁴شما با پیشنهاد من موافقت کرده گفتید که نیکو است.

¹⁵آن‌وقت من آن اشخاص حکیم و باتجربۀ هر طایفه را که شما انتخاب کردید، مأمور ساختم تا به‌عنوان رهبر گروه‌های هزار نفری، صد نفری، پنجاه نفری و ده نفری انجام‌ وظیفه کنند.

¹⁶«در آن موقع به آن رهبران امر کرده گفتم، 'بر دعواها و امور حقوقی مردم چه از قوم خودتان باشند چه از بیگانه، رسیدگی نموده باعدالت داوری کنید.

¹⁷شما باید در قضاوت بی‌طرف باشید، به ضعیف و قوی یکسان گوش کنید و از کسی نترسید، زیرا داوری از آنِ خدا است. اگر حل مسئله‌ای برای شما مشکل باشد، آن‌ را نزد من بیاورید و من به آن رسیدگی می‌کنم.'

¹⁸«در همان وقت همچنین برای همۀ کارهایی که باید انجام دهید، دستوراتی صادر کردم.

¹⁹«طبق امر یَهْوه، خدای خود از کوه سینا حرکت کردیم و همان‌طور که دیدید از بیابان وسیع و وحشتناک عبور نموده به کوهستان اَموریان رفتیم. وقتی به قادش بَرنیع رسیدیم،

²⁰به شما گفتم که این سرزمینی است که یَهْوه، خدای ما به ما داده است.

²¹حالا بروید و طبق فرمان یَهْوه، خدای نیاکانتان آن‌ را تصرّف کنید. نترسید و هراسان نباشید.

²²«آنگاه همه نزد من آمده گفتید، 'بیایید چند نفر را پیش‌تر به آنجا بفرستیم تا آن سرزمین را بررسی کنند و بعد به ما خبر بدهند که از چه راهی باید به آن سرزمین وارد شویم و با چه شهرهایی روبه‌رو می‌شویم.'

²³«من این پیشنهاد شما را پسندیدم و دوازده نفر، یعنی یک نفر از هر طایفه انتخاب نمودم.

²⁴آن‌ها به راه افتادند و از کوهستان‌ها گذشته به وادی اِشکول رفتند و آنجا را بررسی کردند.

²⁵آن‌ها بازگشتند و نمونه‌هایی از میوه‌های آن سرزمین را با خود آوردند و گزارش دادند که سرزمینی که یَهْوه، خدای ما به ما داده است سرزمین حاصل‌خیزی است.

²⁶«امّا شما از ورود به آنجا امتناع نموده از فرمان یَهْوه، خدای خود سرپیچی کردید.

²⁷در خیمه‌هایتان به شکایت پرداخته گفتید، 'چون خداوند از ما نفرت داشت، ما را از سرزمین مصر بیرون آورد تا ما را به دست اَموریان تسلیم کرده هلاک سازد.

²⁸ببینید به کجا داریم می‌رویم؟ برادران ما که از آنجا برگشته‌اند، ما را هراسان کرده‌اند، زیرا گفتند که مردان آن سرزمین قوی‌تر و قدبلندتر از ما هستند و شهرهایشان بزرگ و حصارهای آن‌ها سر به فلک کشیده‌اند. آن‌ها همچنین گفتند در آنجا آدم‌های غول‌پیکری را که فرزندان عَناق هستند، دیده‌اند.'

²⁹«امّا من به شما گفتم که هراسان نباشید و از آن مردم نترسید.

³⁰یَهْوه، خدای شما پیشاپیش شما می‌رود و همان‌طور که قبلاً در مصر در برابر چشمان شما جنگید، حالا هم برای شما جنگ می‌کند.

³¹همچنین در بیابان دیدید که چگونه یَهْوه، خدایتان شما را در امنیّت به اینجا آورد، مانند پدری که فرزندش را حمل می‌کند.

³²امّا با وجودِ همهٔ این‌ها، شما به یَهْوه، خدای خود اعتماد نکردید.

³³او پیشاپیش شما حرکت کرد تا مکانی برای اردوی شما بیابد. او در سراسر سفر، در شب در ستونی از آتش و در روز در ستونی از ابر، شما را هدایت نمود.

³⁴«وقتی خداوند شکایت شما را شنید، خشمگین شد و قسم خورده گفت،

³⁵'حتّی یک نفر هم از شما نسل شریر روی آن سرزمینی را که من وعدۀ مالکیّتش را به نیاکان شما داده بودم، نخواهد دید.

³⁶تنها کالیب پسر یِفُنّه آن را خواهد دید. چون او از من اطاعت کامل نمود، آن زمینی را که بررسی کرده است به او و فرزندانش خواهم داد.'

³⁷به‌ سبب شما، خداوند از من نیز خشمگین شد و فرمود، 'تو نیز به آن سرزمین داخل نخواهی شد.

³⁸به‌جای تو، یوشع پسر نون که دستیار تو است، به آنجا وارد خواهد شد؛ پس او را تشویق کن چون او رهبری قوم اسرائیل را در تصرّف آن سرزمین به عهده خواهد گرفت.'

³⁹«همچنین خداوند گفت، 'فرزندان شما که هنوز بسیار جوان هستند و فرق خوب و بد را نمی‌دانند، وارد آن سرزمین خواهند شد، یعنی کودکانی که گفتید به اسارت خواهند رفت. من آن سرزمین را به آن‌ها خواهم داد تا مالک آن شوند.

⁴⁰امّا حالا شما بازگردید و از راهی که به‌طرف دریای سرخ می‌رود، به بیابان بروید.'

⁴¹«آنگاه شما گفتید، 'ما در برابر خداوند گناه کرده‌ایم، امّا اکنون می‌رویم و مطابقِ هرآنچه یَهْوه، خدای ما فرمان داده است، می‌جنگیم.' پس همۀ شما برای جنگ آماده شدید و فکر کردید تسخیر آن ناحیۀ کوهستانی آسان است.

⁴²«امّا خداوند به من گفت که به شما بگویم که به جنگ نروید؛ زیرا خداوند با شما نمی‌رود و دشمن، شما را شکست خواهد داد.

⁴³من آنچه را که خداوند به من فرمود به شما گفتم، امّا شما گوش ندادید و از فرمان خداوند سرپیچی نموده مغرورانه برای جنگ به کوهستان رفتید.

⁴⁴سپس اَموریانی که ساکنان آنجا بودند، به مقابلۀ شما آمدند و مانند زنبور شما را دنبال کردند و شما را از اَدوم تا حُرما شکست دادند.

⁴⁵آنگاه شما برگشتید و در حضور خداوند گریه کردید، ولی خداوند به فریاد شما گوش نداد.

⁴⁶«بعد از آن، شما مدّت مدیدی در قادش ماندید.