Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش تثنیه 2 Bible Online

تثنیه 2 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

تثنیه 2

¹آنگاه طبق امر خداوند بازگشتیم و از راهی که به‌طرف دریای سرخ می‌رود به بیابان کوچ کردیم و سال‌های زیادی در کوه‌پایه‌های اَدوم [۱]سرگردان بودیم.

²«سپس خداوند به من گفت

³که به‌اندازۀ کافی در این سرزمین کوهستانی سرگردان بوده‌اید؛ حالا به‌طرف شمال بروید.

⁴او به من گفت که به شما فرمان داده بگویم، 'شما به‌زودی از سرزمین خویشاوندان خود یعنی نسل عیسو که در اَدوم ساکن‌ می‌باشند، خواهید گذشت. ایشان از شما خواهند ترسید؛ پس مواظب باشید

⁵که با آن‌ها درگیر نشوید، زیرا من حتّی یک وجب از سرزمین ایشان را به شما نخواهم داد، چون من تمام سرزمین کوهستانی اَدوم را به عیسو داده‌ام.

⁶در آنجا باید پول غذا و آبی را که مصرف می‌کنید به آن‌ها بپردازید.'

⁷«یَهْوه، خدایتان در تمام مدّت چهل سالی که در این بیابان وسیع سرگردان بوده‌اید، در هر قدم مراقب شما بوده و همهٔ کارهای شما را برکت داده است و به هیچ‌چیزی محتاج نبوده‌اید.

⁸«پس ما از کنار اَدوم که سرزمین خویشاوندان خود از نسل عیسو است، از راه عَرَبه عبور نمودیم و از جاده‌ای که به‌طرف ایلَت و عِصیون‌جابِر می‌رود، گذشته رو به شمال به‌طرف بیابان موآب حرکت کردیم.

⁹آنگاه خداوند به من گفت، 'موجب آزار و اذیّت موآبیان که فرزندان لوط هستند، نشوید و با آن‌ها درگیر نشوید، زیرا من از زمین آن‌ها چیزی به شما نمی‌دهم، چون سرزمین عار را به آن‌ها بخشیده‌ام.'»

¹⁰ایمیان که طایفه‌ای عظیم با افرادی غول‌پیکر بودند، قبلاً در آنجا سکونت داشتند.

¹¹آن‌ها مانند عَناقیان دراصل رفائی بودند، امّا موآبیان آن‌ها را ایمی می‌خواندند.

¹²حوریان نیز قبلاً در اَدوم زندگی می‌کردند، امّا فرزندان عیسو آن‌ها را بیرون رانده همه را از بین بردند و سرزمین‌شان را اشغال کردند، همان‌طور که اسرائیلیان سرزمینی را که خداوند به آن‌ها داده بود، تصرّف کردند.

¹³«بعد به امر خداوند از وادی زارَد عبور کردیم.

¹⁴از زمان ترک قادش بَرنیع تا عبور از بیابان زارد، سی و هشت سال گذشت تا همان‌طور که خداوند قسم خورده بود، تمام نسل مردان جنگی ما از بین بروند.

¹⁵دست خداوند بر ضد آن‌ها دراز بود تا این‌که همه را هلاک کرد.

¹⁶«بعد از آنکه تمام مردان جنگی قوم مردند،

¹⁷خداوند به من گفت،

¹⁸'امروز باید از طریق سرزمین عار از سرحد موآب عبور کنید.

¹⁹وقتی به سرحد عَمونیان نزدیک شدید، به آن‌ها آزار نرسانید و با آن‌ها درگیر نشوید، زیرا من سرزمین آن‌ها را به شما نمی‌دهم، چون آنجا را به فرزندان لوط بخشیده‌ام.'»

²⁰نام دیگر این ناحیه رِفائیم است، زیرا مردمی که در آنجا زندگی می‌کردند، رفائیان بودند، امّا عَمونیان ایشان را زَمزُمّیان می‌خواندند.

²¹رفائیان قومی عظیم و قدرتمند و مانند عَناقیان غول‌پیکر بودند. امّا خداوند ایشان را هلاک کرد تا عَمونیان بر ایشان غلبه کرده در سرزمین آنان ساکن شوند.

²²خداوند به همین‌ ترتیب به فرزندان عیسو کمک کرد و حوریان را که پیش از آن‌ها در اَدوم سکونت داشتند، از بین برد، فرزندان عیسو تا به امروز به‌جای آن‌ها در آن ناحیه زندگی می‌کنند.

²³سرزمین ساحل مدیترانه تا غزه نیز محل سکونت کَفتوریان که اهالی جزیرهٔ کَریت بودند، شده بود. ایشان عویان را هلاک نموده در سرزمین آن‌ها ساکن شدند.

²⁴«پس از این‌که از سرزمین موآب گذشتیم، خداوند گفت، 'از وادی اَرنون عبور کنید و با سیحون پادشاه حِشبون بجنگید. من او را با سرزمینش به دست شما تسلیم می‌کنم.

²⁵امروز وحشت از شما را در دل تمام قوم‌ها ایجاد می‌نمایم تا هر‌کس در هر جا نام شما را بشنود، بلرزد و به وحشت بیفتد.'

²⁶«پس من از بیابان قدیموت، نمایندگان خود را نزد سیحون پادشاه حِشبون فرستادم و با این پیام پیشنهاد صلح کردم،

²⁷'اگر به ما اجازه بدهی که از سرزمینت عبور کنیم، ما تنها از شاهراه استفاده خواهیم کرد و از آن به چپ یا راست قدم نخواهیم گذاشت.

²⁸غذا و آب خود را با نقره از شما می‌خریم. تنها چیزی که از شما می‌خواهیم اجازۀ عبور از خاک شما است.

²⁹فرزندان عیسو که در اَدوم سکونت دارند و همین‌طور موآبیان که در عار زندگی می‌کنند، به ما اجازۀ عبور از سرزمین خود را دادند. ما از طریق رود اُردن به سرزمینی که یَهْوه، خدای ما به ما داده است، می‌رویم.'

³⁰«امّا سیحون پادشاه حِشبون به ما اجازۀ عبور نداد، زیرا یَهْوه، خدای ما او را سرسخت و سنگ‌دل ساخت تا او را به ما تسلیم کند و ما در سرزمین او تا به امروز ساکن باشیم.

³¹«خداوند به من گفت، 'من شکست سیحون و تصرّف سرزمین او را برای شما آغاز کرده‌ام؛ پس بروید و برای تصرّف آن دست به کار شوید.'

³²وقتی سیحون با لشکر خود برای جنگ به یاهَص آمد،

³³یَهْوه، خدای ما او را به دست ما تسلیم کرد و ما او را همراه با فرزندان و تمام مردمش کشتیم.

³⁴سپس تمامی شهرهای او را تصرّف کردیم، و هر شهر را با همۀ مردان، زنان و کودکانشان به‌کلّی از بین بردیم و حتّی یک نفر را زنده نگذاشتیم.

³⁵تنها گلّه‌ها و غنائم دیگری را که از شهرهای تسخیر شده غارت کرده بودیم، برای خود نگاه داشتیم

³⁶از عروعیر که در کنار وادی اَرنون است تا جِلعاد، همۀ شهرها را و همچنین شهری را که در میان درّه بود، تصرّف کردیم و هیچ شهری نتوانست در برابر ما مقاومت کند، زیرا یَهْوه، خدای ما همه را به دست‌ ما تسلیم کرده بود.

³⁷امّا به سرزمین عَمونیان و ناحیه رود یَبّوق و شهرهای کوهستانی که یَهْوه، خدای ما از رفتن به آن‌ها منع کرده بود، نزدیک نشدیم.