Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش تثنیه 4 Bible Online

تثنیه 4 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

تثنیه 4

¹سپس موسی به قوم گفت: «حالا ای قوم اسرائیل، به فرایض و قوانینی که به شما تعلیم می‌دهم به‌دقّت گوش داده آن‌ها را انجام بدهید تا زنده بمانید و بتوانید به سرزمینی که یَهْوه، خدای اجدادتان به شما داده است وارد شوید و آن‌ را تصرّف کنید.

²به این احکام نه چیزی بیفزایید نه چیزی از آن‌ها کم کنید، بلکه فقط احکامِ یَهْوه، خدای خود را که من به شما می‌دهم، به‌جا آورید.

³شما به چشم خود دیدید که خداوند چطور در بلندی فِعور تمام کسانی را که بَعَلِ‌ در آنجا پرستش می‌کردند، از میانِ شما هلاک کرد.

⁴امّا چون شما به یَهْوه، خدای خود وفادار بودید، تا امروز زنده مانده‌اید.

⁵«طبق فرمان یَهْوه، خدای خود تمام فرایض و قوانین او را به شما تعلیم داده‌ام تا هنگامی‌که سرزمین را تسخیر کردید، از آن‌ها اطاعت نمایید.

⁶اگر از آن‌ها با دل‌وجان اطاعت کنید، نزد مردم در داشتن حکمت و بصیرت مشهور می‌شوید و چون مردم کشورهای دیگر این قوانین را بشنوند، خواهند گفت، 'این قوم بزرگ واقعاً مردمی حکیم و با‌بصیرت هستند.'

⁷«زیرا کدام قومِ بزرگی هست که خدایی داشته باشد که مثلِ یَهْوه، خدای ما نزدیک باشد تا هر وقت به حضورِ او دعا کنیم، بشنود؟

⁸کدام ملّت بزرگی هست که فرایض و قوانینی این‌چنین عادلانه که امروز به شما دادم، داشته باشد؟

⁹لیکن توجّه کنید و بسیار مواظب باشید، مبادا در طول زندگی خود آنچه را که با چشمان خود دیده‌اید، فراموش کرده از یاد ببرید؛ بلکه آن‌ها را به فرزندان و نوادگان خود بیاموزید.

¹⁰به‌یاد آورید آن روزی را که در کوه سینا در حضور یَهْوه، خدای خود ایستاده بودید؛ در آن روز، خداوند به من گفت، 'مردم را در حضور من جمع کن تا کلام مرا بشنوند و بیاموزند که تا زنده هستند به من احترام بگذارند و به فرزندان خود نیز چنین تعلیم بدهند.'

¹¹«شما نزدیک آمده در دامنه کوه ایستادید در‌حالی‌که ابرهای سیاه و غلیظی کوه را پوشانیده بودند و شعله‌های آتش از آن به آسمان زبانه می‌کشیدند.

¹²آنگاه خداوند از میان آتش با شما صحبت کرد و شما تنها آواز کلام او را شنیدید، امّا خودش را ندیدید.

¹³او پیمانِ خود را به شما داد تا از آن اطاعت کنید، یعنی ده فرمان را که او آن‌ها را بر دو لوحِ سنگی نوشت.

¹⁴آنگاه خداوند به من امر فرمود تا آن فرایض و قوانین را به شما تعلیم بدهم که وقتی به سرزمینی که نزدیک به تصرّف آن هستید رسیدید از آن‌ها اطاعت کنید.

¹⁵«در آن روزی که خداوند در کوه سینا از میان آتش با شما صحبت کرد، هیچ شکل و صورتی را ندیدید؛ پس خیلی مواظب باشید

¹⁶که با ساختن هیچ‌ بُتی خود را فاسد نسازید، چه به شکل مرد، چه به شکلِ زن،

¹⁷و یا به‌صورت حیوانی در روی زمین یا به شکلِ پرندگان بالداری که در آسمان پرواز می‌کنند،

¹⁸یا به شباهتِ‌ خزندگان روی زمین یا ماهیان در آب.

¹⁹همچنین مواظب باشید وقتی به آسمان‌ها نگاه می‌کنید و خورشید و ماه و ستارگان را می‌بینید، منحرف نشوید و آن‌ها را سجده و پرستش نکنید. یَهْوه، خدای شما آن‌ها را برای تمام قوم‌های جهان اختصاص داده است.

²⁰خداوند شما را از کورۀ آهن، یعنی از مصر بیرون آورد تا قوم خاص و میراث او باشید، چنان‌که امروز هستید.

²¹«خداوند به‌ سبب شما از من خشمگین شد و قسم خورد که من از رود اُردن عبور نخواهم کرد و در آن سرزمین حاصل‌خیز که یَهْوه، خدای شما به‌عنوانِ‌ میراث به شما داده است، داخل نخواهم شد.

²²من در همین‌جا بدون آنکه به آن‌طرف رود اُردن بروم، خواهم مُرد؛ امّا شما برای تصرّف آن سرزمین حاصل‌خیز به آنجا خواهید رفت.

²³پس خیلی مواظب باشید تا پیمانی را که یَهْوه، خدای شما با شما بست، از یاد نبرید. برای خود بُتی به هیچ شکلی نسازید؛ یَهْوه، خدایتان شما را از این کار منع کرده است،

²⁴زیرا یَهْوه، خدای شما آتشِ سوزنده و خدای غیور است.

²⁵«حتّی اگر سال‌ها در آن سرزمین زندگی کنید و دارای فرزندان و نوادگان شده باشید، خود را با ساختن بُت‌ها فاسد نسازید. این‌ کار در نظر یَهْوه، خدای شما پلید است و او را غضبناک می‌سازد.

²⁶من امروز آسمان و زمین را علیه شما شاهد می‌گیرم که در سرزمین آن‌سوی رود اُردن که به‌زودی آن‌ را تصرّف خواهید کرد، مدّت زیادی زندگی نخواهید کرد و به‌کلّ هلاک خواهید شد.

²⁷خداوند شما را در بین قوم‌های دیگر پراکنده کرده تعداد شما را بسیار کم خواهد ساخت.

²⁸در آنجا بُت‌هایی را که از چوب و سنگ و به دست بشر ساخته شده‌اند، پرستش خواهید کرد، بُت‌هایی که نه می‌بینند، نه می‌شنوند، نه می‌خورند و نه می‌بویند.

²⁹در آنجا به‌دنبال یَهْوه، خدای خود خواهید گشت و اگر با تمام قلب خود به جستجوی او بپردازید، او را خواهید یافت.

³⁰هنگامی‌که شما در تنگی قرار گیرید و همۀ این وقایع برای شما رخ دهد، به‌سوی یَهْوه، خدای خود باز خواهید گشت و از صدای او اطاعت خواهید کرد.

³¹یَهْوه، خدای شما خدایی بخشنده است. او شما را تنها نخواهد گذاشت و هلاک نخواهد کرد و پیمانی را که با نیاکان شما بسته است، فراموش نخواهد ‌کرد.

³²«گذشته را، یعنی زمان قبل از خودتان را، حتّی زمانی را که خداوند انسان را بر روی زمین آفرید، جستجو کنید. زمین را از یک کرانه تا کرانهٔ دیگر جستجو کنید؛ آیا هرگز چنین امر عظیمی واقع شده یا کسی چیزی مانند این شنیده است؟

³³آیا هرگز شده است که قومی صدای خداوند را از میان آتش بشنود، آنطور که شما شنیدید، و زنده بماند؟

³⁴آیا تا به‌حال خدایی کوشش کرده است تا برود و قومی را از میان قومی دیگر برای خود برگزیند، آن‌گونه که یَهْوه، خدای شما این کار را برای شما در مصر انجام داد؟ در برابر چشمان شما، او با قدرتِ عظیم خود معجزات و نشانه‌ها انجام داد، بلا و جنگ آورد، و باعث اتّفاقاتِ بسیار وحشتناک شد.

³⁵همه این امور بر شما نمایان شد تا بدانید که یَهْوه، خدای شما است و خدای دیگری به‌جز او وجود ندارد.

³⁶او گذاشت تا صدای او را از آسمان بشنوید تا شما را تأدیب کند، و در زمین، آتشِ عظیم خود را به شما نشان داد و شما کلام او را از میان آتش شنیدید.

³⁷زیرا او نیاکان شما را دوست داشت و نسل ایشان را برگزید و خودش شما را باقدرت عظیمش از مصر خارج کرد.

³⁸او اقوامی را که بزرگ‌تر و نیرومندتر از شما بودند، بیرون راند تا شما را وارد کند و سرزمین آن‌ها را به‌عنوان میراث به شما بدهد، چنان‌که تا به امروز هست.

³⁹پس امروز بدانید و به‌یاد بسپارید که یَهْوه، خدا است؛ او خدای آسمان‌ها و زمین است و غیراز او خدای دیگری وجود ندارد.

⁴⁰شما باید از فرایض و قوانین او که امروز به شما می‌دهم، اطاعت کنید تا شما و فرزندانتان کامیاب گردید و در سرزمینی که یَهْوه، خدای شما برای همیشه به شما داده است، برای مدّت‌های مدید در آن زندگی کنید.»

⁴¹بعد موسی سه شهر را در شرق رود اُردن تعیین کرد

⁴²تا اگر کسی ناخواسته مرتکب قتل کسی بشود که دشمن او نبوده است، بتواند به یکی از آن شهرها فرار کرده زنده بماند.

⁴³این شهرها عبارت بودند از: باصِر در همواری بیابان برای طایفۀ رِئوبین، یِرِموت، در جِلعاد برای طایفۀ جاد و جولان، در باشان برای طایفۀ مَنَسی.

⁴⁴موسی این فرایض و قوانین را هنگامی‌که بنی‌اسرائیل

⁴⁵از سرزمین مصر خارج شدند

⁴⁶و در شرق درّۀ اُردن، مقابل بِیت‌فغور اقامت داشتند، به آن‌ها داد. این همان سرزمینی بود که سیحون پادشاه اَموریان در آن سلطنت کرده بود و پایتخت آن، شهر حِشبون بود. موسی و بنی‌اسرائیل سیحون را با مردمش مغلوب ساختند

⁴⁷و سرزمین او و همچنین سرزمین عوج پادشاه باشان را که هر دو از پادشاهان اموری در شرق رود اُردن بودند، تصرّف کردند.

⁴⁸این سرزمین از عروعیر در کنار وادی اَرنون تا کوه سیئون که همان حِرمون است، امتداد داشت

⁴⁹و شامل تمام منطقۀ عَرَبه در شرق رود اُردن بود که از جنوب به دریای مُرده و از مشرق به کوهپایۀ کوه فِسجه منتهی می‌شود.