Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش تثنیه 9 Bible Online

تثنیه 9 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

تثنیه 9

¹«بشنو، ای اسرائیل، شما امروز باید از رود اُردن عبور کنید تا سرزمین مردمی را که از شما بزرگ‌تر و قوی‌تر هستند و شهرهایشان حصارهای سر به فلک کشیده دارند، تصرّف کنید.

²آن‌ها مردمی قدبلند و قوی هستند؛ آن‌ها غولند و شما شنیده‌اید که می‌گویند کیست که بتواند در برابر فرزندان عَناق که غول هستند، مقاومت کند.

³بدانید امروز یَهْوه، خدایتان پیش از شما مانند آتش سوزند‌ه‌ای به آنجا وارد می‌شود و آن‌ها را هلاک کرده در مقابل شما تسلیم می‌سازد تا شما طبق فرمان خداوند، آن‌ها را بیرون کرده به‌سرعت نابود سازید.

⁴«وقتی یَهْوه، خدایتان آن‌ها را بیرون براند، با خود نگویید، 'چون ما مردمی نیک هستیم، خداوند ما را به اینجا آورد تا آن‌ را تصرّف کنیم.' حال آنکه به‌ سبب شرارت ساکنان آنجا است که خداوند آن‌ها را از آنجا بیرون می‌راند.

⁵به‌خاطر نیکی و پاکی شما نیست که شما به این سرزمین وارد شده آن را تصرّف خواهید کرد، بلکه به دلیل شرارت این قوم‌ها است که یَهْوه، خدای شما آن‌ها را از نزد شما بیرون می‌کند تا به وعد‌ه‌ای که خداوند به نیاکان شما، یعنی ابراهیم، اسحاق و یعقوب داده است، وفا کند.

⁶باز می‌گویم که یَهْوه، خدایتان به‌خاطر این‌که شما مردم نیکی هستید، این سرزمین حاصل‌خیز را به شما نمی‌دهد. برعکس شما قوم سرکشی هستید.

⁷«به‌خاطر داشته باشید و فراموش نکنید که چطور آتشِ خشم یَهْوه، خدایتان را در بیابان برافروختید. شما از همان روزی که از سرزمین مصر خارج شدید تا روزی که به این سرزمین رسیدید، همواره در مقابل خداوند سرکشی کرده‌اید.

⁸حتّی در کوه سینا هم او را به حدّی خشمگین ساختید که نزدیک بود شما را هلاک سازد.

⁹هنگامی‌که به بالای کوه رفتم تا لوح‌های سنگی، یعنی لوح‌های پیمانی را که خداوند با شما بست، بگیرم، مدّت چهل شبانه‌روز بدون آنکه نانی بخورم و آبی بنوشم در آنجا ماندم.

¹⁰خداوند، دو لوح سنگی را که با انگشت خود بر آن‌ها نوشته بود، به من داد؛ بر آن‌ها تمام سخنانی که خداوند در روز اجتماع، در کوه از میان آتش به شما گفته بود، نوشته شده بود.

¹¹خداوند بعد از چهل شبانه‌روز، این دو لوح سنگی یعنی لوح‌های پیمان را به من داد.

¹²«بعد خداوند به من گفت، 'فوراً برخیز و پایین برو، زیرا آن مردمی که آن‌ها را از سرزمین مصر آوردی، همه فاسد شده‌اند. آن‌ها سریع از راهی که من به آن‌ها نشان داده بودم، منحرف شده برای خود بُتی ساخته‌اند.'

¹³«خداوند همچنین گفت، 'این قوم واقعاً مردمی سرکش هستند.

¹⁴پس بگذار که آن‌ها را هلاک سازم و نامشان را از صفحۀ روزگار محو کنم. آنگاه از تو قومی قوی‌تر و بزرگ‌تر از آن‌ها به‌وجود می‌آورم.'

¹⁵«در‌حالی‌که کوه شعله‌ور بود و من دو لوح پیمان خداوند را در دست داشتم، از کوه پایین آمدم.

¹⁶آنگاه وقتی بُت گوساله‌ای را که برای خود ساخته بودید دیدم، فهمیدم که شما چه زود از احکام خداوند سرپیچی نموده نسبت به یَهْوه، خدای خود مرتکبِ گناه شده‌اید.

¹⁷من لوح‌هایی را که در دست داشتم در برابر چشمانتان بر زمین زده شکستم.

¹⁸بار دیگر مدّت چهل شبانه‌روز در حضور خداوند رو به خاک افتادم. نه نان خوردم و نه آب نوشیدم، زیرا به‌خاطر گناه شما و کارهای زشتی که در حضور او انجام داده بودید، خداوند را به خشم آورده بودید.

¹⁹من می‌ترسیدم که خداوند از شدّت خشم، شما را هلاک سازد، امّا خداوند بار دیگر دعایم را اجابت کرد.

²⁰خداوند بر هارون نیز چنان خشمگین شد که نزدیک بود او را هلاک کند، امّا من در همان موقع برای او شفاعت کردم.

²¹بعد گوساله‌ای‌ را که شما ساخته بودید و مظهر گناه شما بود، در آتش سوزاندم و آن‌ را خُرد کرده خوب ساییدم تا مانند خاک شد؛ آنگاه غبار آن‌ را در نهری که از کوه جاری بود ریختم.

²²«در تَبعیرَه، مَسّا، قبروت و هتاوه نیز خشم خداوند را برافروختید.

²³وقتی‌که خداوند در قادش بَرنیع به شما گفت، 'به سرزمینی که به شما داده‌ام بروید و آن‌ را تصرّف کنید،' شما امر یَهْوه، خدایتان را به‌جا نیاوردید؛ به او اعتماد ننموده از او اطاعت نکردید.

²⁴از روزی که من شما را شناخته‌ام، شما علیه خداوند سرکشی کرده‌اید.

²⁵«از آنجا که خداوند قصد داشت شما را هلاک سازد، من مدّت چهل شبانه‌روز در حضور او به خاک افتادم

²⁶و به درگاه او دعا کرده گفتم، 'ای یَهْوه، خداوند، این مردم را که قوم تو هستند، باقدرت عظیمت از مصر نجات دادی.

²⁷بندگانت ابراهیم، اسحاق و یعقوب را به‌یاد آور و از سرکشی، شرارت و گناه این مردم چشم بپوش،

²⁸مبادا مردم مصر بگویند، 'چون خداوند قادر نبود آن‌ها را به سرزمینی که وعده داده بود برساند و به‌خاطر این‌که از آن‌ها نفرت داشت، آن‌ها را از اینجا بیرون برد تا در بیابان هلاک سازد.'

²⁹امّا این مردم، قوم تو هستند و تو آن‌ها را باقدرت و بازوی پُرتوان به اینجا آوردی.