Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش یوحنا 19 Bible Online

یوحنا 19 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

یوحنا 19

¹آنگاه پیلاطُس دستور داد عیسی را تازیانه بزنند

²و سربازان تاجی از خار بافته بر سر او گذاشتند و ردایی ارغوانی‌ رنگ به او پوشانیدند.

³سپس نزد او آمده می‌گفتند: «درود بر پادشاه یهود!» و به او سیلی می‌زدند.

⁴بار دیگر پیلاطُس بیرون آمد و به آن‌ها گفت: «ببینید، او را نزد شما می‌آورم تا بدانید که در او هیچ جرمی نمی‌بینم.»

⁵پس عیسی در‌حالی‌که تاج خاری بر سر و ردایی ارغوانی برتن داشت، بیرون آمد. پیلاطُس گفت: «ببینید، این هم آن مرد!»

⁶وقتی سران کاهنان و نگهبانان معبدِ بزرگ او را دیدند، فریاد زدند: «مصلوبش کن! مصلوبش کن!» پیلاطُس گفت: «شما خودتان او را برده مصلوبش کنید، چون من هیچ جرمی در او نمی‌بینم.»

⁷یهودیان پاسخ دادند: «ما شریعتی داریم که به موجب آن او باید بمیرد، زیرا ادّعا می‌کند که پسر خدا است.»

⁸وقتی پیلاطُس این‌ را شنید، بیش از پیش هراسان شد

⁹و باز به کاخ خود رفت و از عیسی پرسید: «تو اهل کجا هستی؟» امّا عیسی به او پاسخ نداد.

¹⁰پیلاطُس گفت: «آیا به من جواب نمی‌دهی؟ مگر نمی‌دانی که من قدرت دارم تو را آزاد سازم و قدرت دارم تو را مصلوب نمایم؟»

¹¹عیسی در جواب گفت: «تو هیچ قدرتی بر من نمی‌داشتی، اگر خدا آن‌ را به تو نمی‌داد. از‌این‌رو، کسی‌ که مرا به تو تسلیم نمود گناه بزرگ‌تری مرتکب شده است.»

¹²پس از این‌که پیلاطُس این‌ را شنید، سعی کرد او را آزاد سازد، ولی یهودیان دائماً فریاد می‌زدند: «اگر این مرد را آزاد کنی، دوست قیصر نیستی. هرکه ادّعای پادشاهی کند، دشمن قیصر است.»

¹³وقتی پیلاطُس این‌ را شنید، عیسی را بیرون آورد و خود در مَحلی موسوم به سنگ‌فرش که به زبان عبری آن‌ را جباتا می‌گفتند، بر مسند قضاوت نشست.

¹⁴وقت تهیّه فِصَح و نزدیک ظهر بود که پیلاطُس به یهودیان گفت: «این است پادشاه شما!»

¹⁵ولی آن‌ها فریاد زدند: «اعدامش کن! اعدامش کن! مصلوبش کن!» پیلاطُس گفت: «آیا می‌خواهید پادشاه شما را مصلوب کنم؟» سران کاهنان جواب دادند: «ما پادشاهی جز قیصر نداریم!»

¹⁶سرانجام پیلاطُس عیسی را به آن‌ها سپرد تا مصلوب شود. پس آن‌ها عیسی را تحویل گرفته بردند.

¹⁷عیسی در‌حالی‌که صلیب خود را حمل می‌کرد، به‌ جایی‌که به نام «جمجمه» که به عبری به جُلجُتا موسوم است، رفت.

¹⁸در آنجا او را به صلیب میخکوب کردند و با او دو نفر دیگر را در دو سمت او مصلوب کردند، یکی در دست راست و دیگری در دست چپ، و عیسی در بین آن دو نفر بود.

¹⁹پیلاطُس تقصیرنامه‌ای نوشت تا بر صلیب نصب گردد و آن نوشته چنین بود: «عیسای ناصری، پادشاه یهود.»

²⁰بسیاری از یهودیان این تقصیرنامه را خواندند، زیرا جایی‌که عیسی مصلوب شد نزدیک شهر بود و آن تقصیرنامه به زبان‌های عبری و لاتین و یونانی نوشته شده بود.

²¹بنابراین، سران کاهنان یهود به پیلاطُس گفتند: «ننویس پادشاه یهود؛ بنویس او ادّعا می‌کرد که پادشاه یهود است.»

²²پیلاطُس پاسخ داد: «آنچه نوشتم، نوشتم.»

²³پس از این‌که سربازان عیسی را به صلیب میخکوب کردند، لباس‌های او را برداشتند و چهار قسمت کردند و هریک از سربازان یک قسمت از آن‌ را برداشت، ولی ردای او که درز نداشت و از بالا تا پایین یک‌پارچه بافته شده بود، باقی ماند.

²⁴پس سربازان به یکدیگر گفتند: «بیایید ردایش را پاره نکنیم، بلکه قرعه بیندازیم تا ببینیم از آنچه کسی خواهد شد.» و سربازان قرعه انداختند تا این نوشته به حقیقت بپیوندد: «لباس‌های مرا در میان خود تقسیم کردند و بر ردای من قرعه افکندند.»[۳۱]

²⁵نزدیک صلیب عیسی، مادر او به اتّفاق خواهرش مریم زن کلوپاس و مریم مجدلیه ایستاده بودند.

²⁶وقتی عیسی مادر خود را دید که پهلوی همان شاگردی که او را دوست می‌داشت ایستاده است، به مادر خود گفت: «ای زن، این پسر تو می‌باشد.»

²⁷و بعد به شاگرد خود گفت: «و این مادر تو می‌باشد.» از همان لحظه، آن شاگرد او را به خانۀ خود برد.

²⁸بعد از آن، وقتی عیسی دید که همه‌‌چیز انجام شده است، گفت: «تشنه‌ام.» [۳۲]و به‌این‌طریق پیشگویی کتب مقدّس تحقّق یافت.

²⁹ظرفی پُر از شراب تُرشیده در آنجا قرار داشت. آن‌ها اسفنجی را به شراب آغشته کردند و آن‌ را بر سر نی‌ای گذارده جلوی دهان او گرفتند.

³⁰وقتی عیسی شراب را چشید، گفت: «تمام شد.» بعد سر به‌ زیر افکنده جان سپرد.

³¹چون جمعه با روز تهیّه فِصَح مصادف بود و سران یهود نمی‌خواستند اجساد مصلوب شدگان در آن سَبَّت بزرگ بر روی صلیب بماند، از پیلاطُس درخواست کردند که ساق پای آن سه را بشکنند و آن‌ها را از صلیب پایین بیاورند.

³²پس سربازان جلو آمدند و ساق پای آن دو نفری را که با عیسی مصلوب شده بودند، شکستند.

³³امّا وقتی نزد عیسی آمدند، دیدند که او مُرده است و از‌این‌رو ساق‌های او را نشکستند.

³⁴امّا یکی از سربازان نیزه‌ای به پهلوی او فروکرد و خون و آب از بدنش جاری شد.

³⁵(کسی‌ که خود شاهد این واقعه بود، این‌ را می‌گوید و شهادت او راست است؛ او حقیقت را می‌گوید تا شما نیز ایمان آورید.)

³⁶چنین شد تا این پیشگویی تحقّق یابد: «هیچ‌یک از استخوان‌هایش شکسته نخواهد شد»[۳۳].

³⁷و در جای دیگر نوشته شده است: «آن‌ها به کسی‌ که نیزه زده‌اند نگاه خواهند کرد.»[۳۴]

³⁸بعد از آن، یوسف رامَه‌ای که به علّت ترس از سران یهود مخفیانه شاگرد عیسی بود، نزد پیلاطُس رفت و اجازه خواست که جنازۀ عیسی را بردارد. پیلاطُس به او اجازه داد. پس او آمده جسد عیسی را برداشت.

³⁹نیقودیموس، یعنی همان کسی‌ که ابتدا شبانه به دیدن عیسی رفته بود، نیز آمد و با خود مخلوطی از مُرّ و چوب عود که در حدود سی کیلو می‌شد، آورد.

⁴⁰آن‌ها بدن عیسی را بردند و مطابق مراسم تدفین یهود در پارچه‌ای کتانی با ادویه‌جات معطّر پیچیدند.

⁴¹در نزدیکی مَحلی که او مصلوب شده بود، باغی بود و در آن باغ قبر تازه‌ای قرار داشت که هنوز کسی در آن دفن نشده بود.

⁴²چون روز قبل از سَبَّت بود و قبر هم در همان نزدیکی قرار داشت، جسد عیسی را در آنجا دفن کردند.