Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش یوحنا 4 Bible Online

یوحنا 4 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

یوحنا 4

¹وقتی خداوند دریافت که فریسیان شنیده‌اند که او بیشتر از یحیی شاگرد پیدا کرده و آن‌ها را تعمید می‌دهد،

²هرچند شاگردان عیسی تعمید می‌دادند و نه خود او،

³یهودیه را ترک کرد و به جلیل بازگشت،

⁴ولی لازم بود از سامره عبور کند.

⁵او به شهری از سامره که سوخار نام داشت، نزدیک مزرعه‌ای که یعقوب به پسر خود یوسف بخشیده بود، رسید.

⁶چاه یعقوب در آنجا بود و عیسی که از سفر خسته شده بود، در کنار چاه نشست. تقریباً ظهر بود.

⁷یک زن سامری برای کشیدن آب آمد. عیسی به او گفت: «قدری به من آب بده،»

⁸زیرا شاگردانش برای خرید غذا به شهر رفته بودند.

⁹زن سامری گفت: «چطور تو که یک یهودی هستی از من که یک زن سامری هستم آب می‌خواهی؟» (او این‌ را گفت چون یهودیان با سامریان معاشرت نمی‌کنند.[۸])

¹⁰عیسی به او پاسخ داد: «اگر می‌دانستی بخشش خدا چیست و کیست که از تو آب می‌خواهد، حتماً از او خواهش می‌کردی و او به تو آب حیات‌بخش عطا می‌کرد.»

¹¹زن گفت: «ای آقا، دلو نداری و این چاه عمیق است. از کجا آب حیات‌بخش می‌آوری؟

¹²آیا تو از جدّ ما یعقوب بزرگ‌تری که این چاه را به ما بخشید و خود او و پسران و گلّه‌اش از آن آشامیدند؟»

¹³عیسی گفت: «هرکه از این آب بنوشد، باز تشنه خواهد شد،

¹⁴امّا هر‌کس از آبی که من می‌بخشم بنوشد، هرگز تشنه نخواهد شد، زیرا آن آبی که به او می‌دهم در درون او به چشمه‌ٔ آبی تبدیل خواهد شد که تا حیات جاودان خواهد جوشید.»

¹⁵زن گفت: «ای آقا، آن آب را به من بده تا دیگر تشنه نشوم و برای کشیدن آب به اینجا نیایم.»

¹⁶عیسی به او فرمود: «برو شوهرت را صدا کن و به اینجا برگرد.»

¹⁷زن پاسخ داد: «شوهر ندارم.» عیسی گفت: «راست می‌گویی که شوهر نداری،

¹⁸زیرا تو پنج شوهر داشته‌ای و آن مردی هم که اکنون با تو زندگی می‌کند، شوهر تو نیست. آنچه گفتی درست است.»

¹⁹زن گفت: «ای آقا، می‌بینم که تو نبی هستی.

²⁰پدران ما بر روی این کوه عبادت می‌کردند، امّا شما یهودیان می‌گویید، باید خدا را در اورشلیم عبادت کرد.»

²¹عیسی گفت: «ای زن، باور کن زمانی خواهد آمد که پدر را نه بر روی این کوه پرستش خواهید کرد و نه در اورشلیم.

²²شما سامریان آنچه را که نمی‌شناسید، می‌پرستید، امّا‌ ما آنچه را که می‌شناسیم، عبادت می‌کنیم، زیرا رستگاری به‌واسطۀ قوم یهود می‌آید.

²³امّا زمانی می‌آید، و این زمان هم‌اکنون شروع شده است، که پرستندگان حقیقی، پدر را با روح و راستی عبادت خواهند کرد، زیرا پدر طالب این‌گونه پرستندگان می‌باشد.

²⁴خدا روح است و هرکه او را می‌پرستد، باید با روح و راستی پرستش نماید.»

²⁵زن گفت: «من می‌دانم مسیح یعنی همان کریستوس خواهد آمد و هر وقت بیاید، همه‌‌چیز را به ما خواهد گفت.»

²⁶عیسی گفت: «من که با تو صحبت می‌کنم، همان هستم.»

²⁷در همان موقع شاگردان عیسی بازگشتند و چون او را دیدند که با یک زن سخن می‌گوید، تعجّب کردند، ولی هیچ‌کس از آن زن نپرسید: «چه می‌خواهی؟» و به عیسی نیز نگفتند: «چرا با او سخن می‌گویی؟»

²⁸زن سبوی خود را به زمین گذاشت و به شهر رفت و به مردم گفت:

²⁹«بیایید و مردی را ببینید که آنچه را که تا‌به‌حال کرده بودم، به من گفت. آیا این مسیح نیست؟»

³⁰پس مردم از شهر خارج شده نزد عیسی رفتند.

³¹در این میان، شاگردان از عیسی خواهش کرده گفتند: «ای استاد، چیزی بخور.»

³²امّا او گفت: «من غذایی برای خوردن دارم که شما از آن چیزی نمی‌دانید.»

³³پس شاگردان از یکدیگر پرسیدند: «آیا کسی برای او غذا آورده است؟»

³⁴عیسی به ایشان گفت: «غذای من این است که ارادۀ فرستندۀ خود را به‌جا آورم و کارهای او را انجام دهم.

³⁵مگر شما نمی‌گویید، 'هنوز چهار ماه به موسم درو مانده است؟' توجّه کنید، به شما می‌گویم به کشتزارها نگاه کنید و ببینید که حالا برای درو آماده هستند.

³⁶دروگر مزد خود را می‌گیرد و محصولی برای حیات جاودانی جمع می‌کند تا این که کارنده و درو کننده با هم شادی کنند.

³⁷در اینجا این گفته مصداق پیدا می‌کند که یکی می‌کارد و دیگری درو می‌کند.

³⁸من شما را فرستادم تا محصولی را درو کنید که برای آن زحمت نکشیده‌اید. دیگران برای آن زحمت کشیدند و شما از نتایج کار ایشان استفاده می‌برید.»

³⁹به‌خاطر شهادت آن زن که گفته بود «آنچه تا‌به‌حال کرده بودم به من گفت» در آن شهر عدّۀ زیادی از سامریان به عیسی ایمان آوردند.

⁴⁰وقتی سامریان نزد عیسی آمدند، از او خواهش کردند که نزد آن‌ها بماند. پس عیسی دو روز در آنجا ماند.

⁴¹عدّۀ زیادی به‌خاطر سخنان او ایمان آوردند،

⁴²و به آن زن گفتند: «حالا دیگر به‌خاطر حرف تو نیست که ما ایمان داریم، زیرا ما خود سخنان او را شنیده‌ایم و می‌دانیم که او درحقیقت نجات‌دهندۀ عالم است.»

⁴³پس از دو روز، عیسی آنجا را ترک کرد و به‌طرف جلیل رفت،

⁴⁴زیرا خود او فرموده بود که نبی در دیار خود احترامی ندارد،

⁴⁵امّا وقتی به جلیل وارد شد، مردم از او استقبال کردند، زیرا آن‌ها هم در روزهای عید در اورشلیم بودند و آنچه را که در اورشلیم انجام داده بود، دیده بودند.

⁴⁶عیسی بار دیگر به قانای جلیل، جایی‌که آب را به شراب تبدیل کرده بود، رفت. یکی از مأموران دولت که پسرش در کفرناحوم بیمار و بستری بود، در آنجا بود.

⁴⁷وقتی شنید که عیسی از یهودیه به جلیل آمده است، نزد او آمده خواهش کرد که به کفرناحوم برود و پسرش را که در آستانۀ مرگ بود، شفا بخشد.

⁴⁸عیسی به او گفت: «شما بدون دیدن نشانه‌ها و معجزات به‌هیچ‌وجه ایمان نمی‌آورید.»

⁴⁹آن شخص گفت: «ای آقا، پیش از آنکه بچّۀ من بمیرد، بیا.»

⁵⁰آنگاه عیسی گفت: «برو، پسرت زنده خواهد ماند.» آن مرد با ایمان به سخن عیسی به‌طرف منزل به راه افتاد.

⁵¹او در راه بود که خدمتکارانش در بین راه او را دیدند و به او مژده دادند: «پسرت زنده و تندرست است.»

⁵²او پرسید: «در چه ساعتی حالش خوب شد؟» گفتند: «دیروز در ساعت یک بعد از ظهر تب او قطع شد.»

⁵³پدر فهمید که این درست همان ساعتی بود که عیسی به او گفته بود: «پسرت زنده خواهد ماند.» پس او و تمام اهل خانه‌اش ایمان آوردند.

⁵⁴این دوّمین معجزه‌ای بود که عیسی پس از آنکه از یهودیه به جلیل آمد، انجام داد.