Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش یوحنا 6 Bible Online

یوحنا 6 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

یوحنا 6

¹بعدازاین، عیسی به‌طرف دیگر دریاچۀ جلیل که همان دریاچهٔ طبریه است، رفت.

²عدّۀ زیادی که معجزات او را در شفا دادنِ بیماران دیده بودند، به‌دنبال او رفتند.

³آنگاه عیسی به بالای کوهی رفت و با شاگردان خود در آنجا نشست.

⁵وقتی عیسی به اطراف نگاه کرد و دید که عدّۀ زیادی به‌طرف او می‌آیند، از فیلیپُس پرسید: «از کجا باید نان بخریم تا این‌ها بخورند؟»

⁶عیسی این‌ را از روی امتحان به او گفت زیرا خود او می‌دانست چه باید کرد.

⁷فیلیپُس پاسخ داد: «دویست دینار [۱۰]نان هم کافی نیست که هریک اندکی از آن بخورد.»

⁸یکی از شاگردانش به نام اَندریاس که برادر شمعون پطرس بود، به او گفت:

⁹«پسر بچّه‌ای در اینجا هست که پنج نان جو و دو ماهی دارد، ولی آن برای این همه مردم کافی نیست.»

¹⁰عیسی گفت: «مردم را بنشانید. در آن محل چمن‌زار وسیعی بود. پس مردم نشستند. در آن جمع در حدود پنج هزار مرد بودند.

¹¹آنگاه عیسی نان‌ها را برداشت، خدا را شکر کرد و در میان مردم که بر روی زمین نشسته بودند، تقسیم نمود. ماهی‌ها را نیز همین‌طور تقسیم کرد و همه هرقدر که می‌خواستند از آن خوردند.

¹²وقتی همه سیر شدند، به شاگردان خود گفت: «خورده‌های نان را جمع کنید تا چیزی هدر نرود.»

¹³پس آن‌ها را جمع کردند و از خورده‌های آن پنج نان جو، دوازده سبد پُر نمودند.

¹⁴وقتی مردم این معجزۀ عیسی را دیدند، گفتند: «درحقیقت این همان نبی موعود است که می‌بایست به جهان بیاید.»

¹⁵چون عیسی متوجّه شد که آن‌ها می‌خواهند او را به‌زور گرفته پادشاه سازند، آنجا را ترک نمود و تنها به کوهستان رفت.

¹⁶در وقت غروب، شاگردان به‌طرف دریا رفتند

¹⁷و سوار قایق شده به آن‌طرف دریا به‌سوی کفرناحوم حرکت کردند. هوا تاریک شده بود و عیسی هنوز نزد ایشان برنگشته بود.

¹⁸باد شدیدی شروع به وزیدن کرد و دریا توفانی شد.

¹⁹وقتی در حدود شش کیلومتر جلو رفته بودند، عیسی را دیدند که قدم‌زنان بر روی آب به قایق نزدیک می‌شود. آن‌ها ترسیدند.

²⁰امّا عیسی به آن‌ها گفت: «من هستم؛ نترسید.»

²¹آن‌ها می‌خواستند او را به داخل قایق بیاورند، ولی در همان لحظه قایق به مقصد رسید.

²²روز بعد، مردمی که در کنارۀ دیگر دریا ایستاده بودند، متوجّه شدند که به‌جز همان قایقی که شاگردان سوار آن شده بودند، قایق دیگری در آنجا نبود و عیسی هم سوار آن نشده بود، بلکه شاگردان بدون عیسی رفته بودند.

²³در این موقع، قایق‌های دیگری از طبریه به نزدیکی همان مَحلی که مردم نان‌ها را بعد از شکرگزاری خداوند خورده بودند، رسیدند.

²⁴وقتی مردم دیدند که عیسی و شاگردانش در آنجا نیستند، سوار آن قایق‌ها شده در جستجوی عیسی به کفرناحوم رفتند.

²⁵همین‌که مردم او را در آن‌طرف دریا پیدا کردند، به او گفتند: «ای استاد، کی به اینجا آمدی؟»

²⁶عیسی پاسخ داد: «درحقیقت به شما می‌گویم که به علّت معجزاتی که دیده‌اید نیست که به‌دنبال من آمده‌اید، بلکه به‌خاطر نانی که خوردید و سیر شدید.

²⁷برای خوراکی که از بین می‌رود تلاش نکنید، بلکه برای خوراکی تلاش کنید که تا حیات جاودان باقی می‌ماند، یعنی خوراکی که پسر انسان [۱۱]به شما خواهد داد، زیرا که خدای پدر بر او مُهر تأیید زده است.»

²⁸آن‌ها از او پرسیدند: «چه کنیم تا کارهایی را که خدا از ما می‌خواهد، انجام دهیم؟»

²⁹عیسی به ایشان پاسخ داد: «آنچه خدا از شما می‌خواهد این است که به آن کسی‌ که فرستاده است، ایمان بیاورید.»

³⁰آن‌ها گفتند: «چه معجزه‌ای نشان می‌دهی تا با دیدن آن به تو ایمان بیاوریم؟ تو چه می‌کنی؟

³¹نیاکان ما در بیابان مَنّا را خوردند و چنان‌که نوشته شده است، 'او از آسمان به آن‌ها نان عطا فرمود تا بخورند.'»[۱۲]

³²عیسی به آنان گفت: «درحقیقت به شما می‌گویم که این موسی نبود که نان را از آسمان به شما داد، بلکه پدر من است که نان حقیقی را از آسمان به شما می‌دهد،

³³زیرا نان خدا آن است که از آسمان نازل شده به جهان حیات می‌بخشد.»

³⁴آن‌ها به او گفتند: «ای آقا، همیشه این نان را به ما بده.»

³⁵عیسی به آن‌ها گفت: «من نان حیات هستم. هرکه نزد من بیاید، هرگز گرسنه نخواهد شد، و هرکه به من ایمان بیاورد، هرگز تشنه نخواهد گردید.

³⁶امّا چنان‌که گفتم، شما با این‌که مرا دیده‌اید ایمان نمی‌آورید.

³⁷همۀ کسانی‌ که پدر به من می‌بخشد، به‌سوی من خواهند آمد و کسی را که نزد من می‌آید، هرگز بیرون نخواهم کرد.

³⁸من از آسمان به زمین آمده‌ام، نه به‌خاطر آنکه ارادۀ خود را به‌عمل آورم، بلکه ارادۀ فرستندۀ خویش را‌.

³⁹و ارادۀ فرستندۀ من این است که من از همۀ کسانی‌ که او به من داده است، حتّی یک نفر را هم از دست ندهم، بلکه در روز بازپسین آن‌ها را برخیزانم.

⁴⁰زیرا خواست پدر من این است که هر‌کس پسر را می‌بیند و به او ایمان می‌آورد، صاحب حیات جاودان گردد؛ و من او را در روز بازپسین برخواهم خیزانید.»

⁴¹پس مردم شکایت‌کنان به او اعتراض کردند، زیرا او گفته بود: «من آن نانی هستم که از آسمان نازل شده است.»

⁴²آن‌ها گفتند: «آیا این مرد، عیسی پسر یوسف نیست؟ ما پدر و مادر او را می‌شناسیم. پس چگونه می‌تواند بگوید، 'من از آسمان آمده‌ام.'»

⁴³عیسی در جواب گفت: «این‌قدر شکایت نکنید.

⁴⁴هیچ‌کس نمی‌تواند نزد من بیاید، مگر این‌که پدری که مرا فرستاد او را به‌طرف من جذب نماید، و من او را در روز بازپسین برخواهم خیزانید.

⁴⁵در کتب انبیا نوشته شده است، 'همه از خدا تعلیم خواهند یافت.' [۱۳]بنابراین هر‌کس صدای پدر را شنیده و از او تعلیم گرفته باشد، نزد من می‌آید.

⁴⁶هیچ‌کس پدر را ندیده است مگر کسی‌ که از خدا است؛ او پدر را دیده است.

⁴⁷درحقیقت به شما می‌گویم کسی‌ که به من ایمان ‌آورد، حیات جاودان دارد.

⁴⁸من نان حیات هستم.

⁴⁹نیاکان شما در بیابان مَنّا را خوردند، ولی مردند.

⁵⁰امّا من دربارۀ نانی صحبت می‌کنم که از آسمان نازل شده است و هر‌کس از آن بخورد، هرگز نخواهد مُرد.

⁵¹من آن نان زنده هستم که از آسمان آمده است. هرکه این نان را بخورد، تا ابد زنده خواهد ماند. نانی که من خواهم داد، بدن خودم می‌باشد که آن‌ را به‌خاطر حیات جهانیان می‌دهم.»

⁵²آن‌ها با یکدیگر به مشاجره پرداختند و می‌گفتند: «چگونه این شخص می‌تواند بدن خود را به ما بدهد که بخوریم؟»

⁵³عیسی پاسخ داد: «درحقیقت به شما می‌گویم که اگر بدن پسر انسان [۱۴]را نخورید و خون او را نیاشامید، در خودتان حیات ندارید.

⁵⁴هرکه بدن مرا بخورد و خون مرا بیاشامد، حیات جاودان دارد و من در روز بازپسین او را برخواهم خیزانید.

⁵⁵زیرا جسم من خوراک حقیقی و خون من نوشیدنی حقیقی است.

⁵⁶هرکه جسم مرا می‌خورد و خون مرا می‌آشامد، در من ساکن است و من در او.

⁵⁷همان طوری که پدرِ زنده مرا فرستاد و من در پدرْ زنده هستم، هرکه مرا بخورد، او نیز در من زنده خواهد ماند.

⁵⁸این نانی که از آسمان نازل شده، مانند نانی نیست که نیاکان شما خوردند و مردند؛ زیرا هرکه از این نان بخورد، تا ابد زنده خواهد ماند.»

⁵⁹عیسی این چیزها را هنگامی‌که در کنیسه‌ای در کفرناحوم تعلیم می‌داد، فرمود.

⁶⁰بسیاری از پیروانش هنگامی‌که این‌ را شنیدند، گفتند: «این تعلیم سخت است؛ چه کسی می‌تواند به آن گوش دهد؟»

⁶¹عیسی با آگاهی از این‌که پیروانش دربارۀ این موضوع شکایت می‌کنند، به آن‌ها گفت: «آیا این مطلب باعث لغزش شما می‌شود؟

⁶²پس اگر پسر انسان [۱۵]را ببینید که به مکان اوّل خود صعود می‌کند، چه خواهید کرد؟

⁶³روح است که حیات می‌بخشد، ولی جسم فایده‌ای ندارد. سخنانی که به شما می‌گویم روح و حیات است،

⁶⁴ولی بعضی از شما ایمان نمی‌آورید.» زیرا عیسی از ابتدا کسانی را که ایمان نمی‌آورند، و همچنین آن کسی را که بعداً او را تسلیم خواهد کرد، می‌شناخت.

⁶⁵پس گفت: «به همین دلیل به شما گفتم که هیچ‌کس نمی‌تواند نزد من بیاید مگر آنکه پدر این‌ را به او عطا کرده باشد.»

⁶⁶به همین خاطر بسیاری از پیروان او بازگشتند و دیگر با او همراهی نکردند.

⁶⁷آن‌وقت عیسی از دوازده شاگرد پرسید: «آیا شما هم می‌خواهید مرا ترک کنید؟»

⁶⁸شمعون پطرس در جواب گفت: «ای خداوند، نزد که برویم؟ کلمات حیات جاودانی نزد تو است.

⁶⁹ما ایمان آورده و فهمیده‌ایم که تو آن قدّوس خدا هستی.»

⁷⁰عیسی پاسخ داد: «آیا من شما دوازده نفر را برنگزیدم؟ در‌حالی‌که یکی از شما یک ابلیس است.»

⁷¹این‌ را دربارۀ یهودای اَسخَریوطی پسر شمعون گفت، زیرا او که یکی از آن دوازده شاگرد بود، قصد داشت عیسی را تسلیم کند.