Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش یوحنا 8 Bible Online

یوحنا 8 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

یوحنا 8

²صبح زود، او باز به معبدِ بزرگ آمد. همۀ مردم به دور او جمع شدند و او نشسته به تعلیم دادن آن‌ها مشغول شد.

³در این وقت، علما و فریسیان زنی را که در هنگام عمل زنا گرفته بودند، نزد او آوردند و وادارش کردند که جلوی همه بایستد.

⁴آنان به او گفتند: «ای استاد، این زن در هنگام عمل زنا گرفته‌ شده است.

⁵موسی در تورات به ما دستور داده است که چنین زن‌هایی باید سنگسار شوند. امّا تو در این‌باره چه می‌گویی؟»

⁶آنان این‌ را از روی امتحان از عیسی پرسیدند تا دلیلی برای اتّهام او پیدا کنند. امّا عیسی به جلو خم شده با انگشت روی زمین می‌نوشت.

⁷ولی چون آنان با اصرار به سؤال خود ادامه دادند، عیسی سَرخود را بلند کرده گفت: «آن کسی‌ که در میان شما بی‌گناه است، سنگ اوّل را به او بزند.»

⁸عیسی باز خم شده بر زمین می‌نوشت.

⁹وقتی آن‌ها این‌ را شنیدند، از پیران شروع کرده یک به یک بیرون رفتند و عیسی تنها با آن زن که در وسط ایستاده بود، باقی ماند.

¹⁰عیسی سَرخود را بلند کرد و به آن زن گفت: «آن‌ها کجا رفتند؟ هیچ‌کس تو را محکوم نکرد؟»

¹¹زن گفت: «هیچ‌کس، ای آقا.» عیسی گفت: «من هم تو را محکوم نمی‌کنم. برو و دیگر گناه نکن.»]

¹²عیسی بار دیگر با مردم صحبت کرده گفت: «من نور جهان هستم. کسی‌ که از من پیروی کند، هرگز در تاریکی راه نخواهد رفت، بلکه نور حیات را خواهد داشت.»

¹³فریسیان به او گفتند: «تو دربارۀ خودت شهادت می‌دهی؛ پس شهادت تو اعتباری ندارد.»

¹⁴عیسی در پاسخ گفت: «حتّی اگر من بر خود شهادت بدهم، شهادتم معتبر است، زیرا من می‌دانم از کجا آمده‌ام و به کجا می‌روم، ولی شما نمی‌دانید که من از کجا آمده‌ام و به کجا می‌روم.

¹⁵شما با معیارهای انسانی قضاوت می‌کنید، ولی من دربارۀ هیچ‌کس قضاوت نمی‌کنم.

¹⁶اگر قضاوت هم بکنم، قضاوت من درست است، چون در این‌ کار تنها نیستم، بلکه پدری که مرا فرستاد نیز با من است.

¹⁷در شریعت شما هم نوشته شده است که گواهی دو شاهد معتبر است:

¹⁸یکی خود من هستم که برخود شهادت می‌دهم و شاهد دیگر پدری است که مرا فرستاد.»

¹⁹به او گفتند: «پدر تو کجا است؟» عیسی پاسخ داد: «شما نه مرا می‌شناسید و نه پدر مرا. اگر مرا می‌شناختید، پدر مرا نیز می‌شناختید.»

²⁰عیسی این سخنان را هنگامی‌ گفت که در خزانهٔ معبدِ بزرگ تعلیم می‌داد، و کسی به‌طرف او دست دراز نکرد، زیرا وقت او هنوز نرسیده بود.

²¹باز عیسی به ایشان گفت: «من می‌روم و شما به‌دنبال من خواهید گشت، ولی در گناهان خود خواهید مُرد و به‌ جایی‌که من می‌روم، نمی‌توانید بیایید.»

²²سران یهود به یکدیگر گفتند: «وقتی می‌گوید جایی‌که من می‌روم، شما نمی‌توانید بیایید، آیا منظورش این است که او می‌خواهد خودش را بکُشد؟»

²³عیسی به آن‌ها گفت: «شما به این عالم پایین تعلّق دارید، امّا من از عالم بالا آمده‌ام؛ شما از این جهان هستید، ولی من از این جهان نیستم.

²⁴به‌این‌جهت به شما گفتم که در گناهان خود خواهید مرد. اگر ایمان نیاورید که من 'او هستم'[۱۶]، در گناهان خود خواهید مرد.»

²⁵آنان از او پرسیدند: «تو کیستی؟» عیسی جواب داد: «من همان کسی هستم که از اوّل هم به شما گفتم.

²⁶چیزهای زیادی دارم که دربارۀ شما بگویم و داوری نمایم، امّا فرستندۀ من حقیقت محض است و من آنچه را که از او شنیده‌ام، به جهان اعلام می‌کنم.»

²⁷آن‌ها نفهمیدند که او دربارۀ پدر با آنان سخن می‌گوید.

²⁸به همین دلیل عیسی به آنان گفت: «وقتی شما پسر انسان [۱۷]را از زمین بلند کردید، آنگاه خواهید دانست که من او هستم و از خود کاری نمی‌کنم، بلکه همان‌طور که پدر به من تعلیم داده است، سخن می‌گویم.

²⁹فرستندۀ من با من است. پدر مرا تنها نگذاشته است، زیرا من همیشه آنچه که او را خشنود می‌سازد، انجام می‌دهم.»

³⁰در نتیجۀ این سخنان بسیاری به او گرویدند.

³¹آنگاه عیسی به یهودیانی که به او ایمان آورده بودند گفت: «اگر مطابق کلام من عمل کنید، درواقع شاگردان من خواهید بود

³²و حقیقت را خواهید شناخت و حقیقت شما را آزاد خواهد کرد.»

³³آن‌ها به او جواب دادند: «ما فرزندان ابراهیم هستیم و هرگز غلام کسی نبوده‌ایم. مقصود تو از این‌که می‌گویی شما آزاد خواهید شد، چیست؟»

³⁴عیسی به ایشان گفت: «درحقیقت به شما می‌گویم که هرکسی که گناه می‌کند، غلام گناه است

³⁵و غلام همیشه در میان اهل خانه نمی‌ماند، ولی پسر همیشه می‌ماند.

³⁶پس اگر پسر شما را آزاد سازد، واقعاً آزاد خواهید بود.

³⁷می‌دانم که شما فرزندان ابراهیم هستید. امّا چون تعالیم من در دل‌های شما جایی ندارد، می‌خواهید مرا بکُشید.

³⁸من دربارۀ آنچه در حضور پدر دیده‌ام، سخن می‌گویم و شما هم آنچه را از پدر خود آموخته‌اید، انجام می‌دهید.»

³⁹آن‌ها در پاسخ گفتند: «ابراهیم پدر ما است.» عیسی به آن‌ها گفت: «اگر فرزندان ابراهیم می‌بودید، کارهای او را به‌جا می‌آوردید،

⁴⁰ولی حالا می‌خواهید مرا بکُشید. من همان کسی هستم که حقیقت را آن‌چنان‌که از خدا شنیده‌ام، به شما می‌گویم، ولی شما می‌خواهید مرا بکُشید؛ ابراهیم چنین کاری نکرد.

⁴¹شما کارهای پدر خود را به‌جا می‌آورید.» آن‌ها به او گفتند: «ما حرام‌زاده نیستیم؛ ما یک پدر داریم و آن خود خدا است.»

⁴²عیسی به آن‌ها گفت: «اگر خدا پدر شما می‌بود، مرا دوست می‌داشتید، زیرا من از جانب خدا آمده‌ام و در بین شما هستم. من به اختیار خود نیامده‌ام، بلکه او مرا فرستاد.

⁴³چرا سخنان مرا نمی‌فهمید؟ برای این‌که طاقت شنیدن چنین سخنانی را ندارید.

⁴⁴شما فرزندان پدر خود ابلیس هستید و آرزوهای پدر خود را به‌عمل می‌آورید. او از اوّل قاتل بوده و از راستی بی‌خبر، چون در او هیچ راستی نیست. وقتی دروغ می‌گوید، مطابق سرشت خود رفتار می‌نماید، زیرا او دروغ‌گو و پدر تمام دروغ‌ها است.

⁴⁵امّا من چون حقیقت را به شما می‌گویم، به من ایمان نمی‌آورید.

⁴⁶کدام‌یک از شما می‌تواند گناهی به من نسبت دهد؟ پس اگر من حقیقت را می‌گویم، چرا به من ایمان نمی‌آورید؟

⁴⁷کسی‌ که از خدا باشد، به کلام خدا گوش می‌دهد. شما به کلام خدا گوش نمی‌دهید، چون از خدا نیستید.»

⁴⁸آن‌ها در جواب به او گفتند: «آیا درست نگفتیم که تو سامری هستی و دیو داری؟»

⁴⁹عیسی پاسخ داد: «من دیو ندارم، بلکه به پدر خود احترام می‌گذارم، ولی شما مرا بی‌حرمت می‌سازید.

⁵⁰من طالب جلال خود نیستم. کس دیگری هست که طالب آن است و او قضاوت می‌کند.

⁵¹درحقیقت به شما می‌گویم که اگر کسی از کلام من اطاعت نماید، هرگز نخواهد مرد.»

⁵²آن‌ها به او گفتند: «حالا مطمئن شدیم که تو دیو داری. ابراهیم و همۀ انبیا مردند، ولی تو می‌گویی، 'هر که از کلام من اطاعت نماید، هرگز نخواهد مرد.'

⁵³آیا تو از پدر ما ابراهیم و همۀ انبیایی که مرده‌اند، بزرگ‌تری؟ فکر می‌کنی که هستی؟»

⁵⁴عیسی پاسخ داد: «اگر من خود را بزرگ بدانم، این بزرگی ارزشی ندارد. آن پدر من است که مرا بزرگی و جلال می‌بخشد، همان کسی‌ که شما می‌گویید خدای شما است.

⁵⁵شما هیچ‌وقت او را نشناخته‌اید، امّا من او را می‌شناسم و اگر بگویم که او را نمی‌شناسم، مانند شما دروغ‌گو خواهم بود، ولی من او را می‌شناسم و از کلام او اطاعت می‌کنم.

⁵⁶پدر شما ابراهیم شادی می‌کرد که روز [۱۸]مرا خواهد دید؛ او آن‌ را دید و شادمان شد.»

⁵⁷آن‌ها به او گفتند: «تو هنوز پنجاه سال نداری و می‌گویی ابراهیم را دیده‌ای؟»

⁵⁸عیسی به ایشان گفت: «درحقیقت به شما می‌گویم که پیش از تولّد ابراهیم، 'من هستم'[۱۹].»

⁵⁹آن‌ها سنگ برداشتند که بر عیسی پرتاب کنند، ولی او از‌ نظر مردم پنهان شد و معبدِ بزرگ را ترک کرده رفت.