Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش کارهای رسولان 20 Bible Online

کارهای رسولان 20 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

کارهای رسولان 20

¹همین‌که سر و صداها خوابید، پولس به‌دنبال ایمان‌داران فرستاد و پس از تشویق آنان خداحافظی کرده عازم مقدونیه شد.

²او در حین گذر از آن نواحی، همه‌جا با سخنان خود به ایمان‌داران دلگرمی می‌داد تا به‌این‌ترتیب به یونان رسید.

³پس از سه ماه اقامت در آنجا، هنگامی‌که خواست با کشتی به سوریه برود، فهمید که یهودیان علیه او توطئه چیده‌اند. بنابراین او تصمیم گرفت از راه مقدونیه بازگردد.

⁴همراهان او عبارت بودند از سوپاتِرس پسر پیروس از بیریه و اَرِسْتَرخُس و سِکُندُس تَسالونیکی و غایوس دِربِه‌ای و تیموتاؤس و تیخیکاس و تروفیمُس که از اهالی استان آسیا بودند.

⁵این‌ها زودتر از ما رفتند و در شهر تروآس در انتظار ما ماندند.

⁶خود ما پس از روزهای عید فطیر از فیلیپی سوار کشتی شدیم و پنج روز بعد در بندر تروآس به آنان رسیدیم و یک هفته در آنجا ماندیم.

⁷در شنبه‌شب وقتی ما برای پاره کردن نان دور هم جمع شدیم، پولس به تفصیل برای آنان صحبت کرد، و چون روز بعد عازم سفر بود تا نصف شب به سخنان خود ادامه داد.

⁸در بالا‌خانه‌ای که ما در آن جمع شده بودیم، چراغ‌های زیادی روشن بود.

⁹جوانی به نام اِفتیخُس جلوی پنجره نشسته بود و همین‌طور که پولس صحبت می‌کرد، رفته‌رفته خوابش گرفت؛ سرانجام خواب کاملاً بر او چیره شد و از طبقۀ سوّم به زیر افتاد و وقتی او را برداشتند مُرده بود.

¹⁰پولس پایین رفت و خود را روی او انداخت و او را در آغوش گرفت و به آنان گفت: «مضطرب نباشید؛ او هنوز زنده است!»

¹¹پس پولس دوباره بالا رفت و نان را پاره کرده خورد و پس از گفت‌وگوهای بسیار که تا سپیدۀ صبح به طول انجامید، شهر را ترک کرد.

¹²و آنان آن جوان را زنده به خانه بردند و خاطر همه از این بابت کاملاً راحت شد.

¹³ما قبل از دیگران به‌طرف کشتی رفته به‌سوی اَسس حرکت کردیم تا در آنجا پولس را طبق قرار قبلی سوار کنیم، زیرا او می‌خواست که از راه خشکی به آنجا برود.

¹⁴وقتی پولس در آسوس به ما ملحق شد، او را سوار کشتی نمودیم و به بندر متیلینی آمدیم.

¹⁵روز بعد از دریا به مقابل جزیرۀ خیوس رسیدیم و در روز دوّم از آنجا به جزیره ساموس رفتیم. فردای آن روز وارد بندر میلیتوس شدیم.

¹⁶پولس تصمیم گرفته بود که از راه دریا از کنار اَفِسُس عبور نماید تا از اتلاف وقت در استان آسیا جلوگیری شود زیرا او اشتیاق بسیار داشت که در صورت امکان قبل از روز پنتیکاست در اورشلیم باشد.

¹⁷پولس از میلیتوس پیامی به اَفِسُس فرستاد و مشایخ کلیسا را فراخواند.

¹⁸وقتی آن‌ها رسیدند، به آنان گفت: «شما می‌دانید که از اوّلین روزی که من به استان آسیا پا گذاشتم، در تمام اوقاتی که با شما بودم چگونه رفتار نمودم،

¹⁹و چگونه با کمال فروتنی و با اشک‌های بسیار و تحمّل زحماتی که حاصل دسیسه‌های یهودیان بود، خداوند را خدمت کردم.

²⁰شما می‌دانید که من برای خیر و صلاح شما از هیچ‌چیز مضایقه نکردم. من پیام را به شما رساندم و شما را در جمع و در خانه‌هایتان تعلیم دادم.

²¹من به یهودیان و یونانیان صریحاً اعلام کردم که آن‌ها باید از گناهان خود توبه کرده به خدا روی آورند و به خداوند ما عیسی ایمان داشته باشند.

²²اکنون در بندگی روح‌القدس عازم اورشلیم هستم و از آنچه به سرم خواهد آمد چیزی نمی‌دانم،

²³جز این‌که روح‌القدس در هر شهر هشدار می‌دهد که حبس‌ها و سختی‌ها در انتظار من است.

²⁴امّا جان من آن‌قدر ارزش ندارد که نگران آن باشم. تنها آرزوی من این است که مأموریت خود را انجام دهم و خدمتی را که عیسای خداوند به من سپرده بود، یعنی اعلام مژدۀ فیض خدا را به پایان برسانم.

²⁵«و اکنون خاطرجمع هستم که هیچ‌یک از شما که برای اعلام پادشاهی خدا در میانتان رفت‌وآمد داشته‌ام، دیگر روی مرا نخواهد دید.

²⁶بنابراین امروز به شما اعلام می‌کنم که من مسئول هلاکت هیچ‌یک از شما نیستم،

²⁷زیرا برای اعلام جمیع مقاصد الهی به شما از هیچ کاری کوتاهی نکرده‌ام.

²⁸مواظب خود و گلّه‌ای که روح‌القدس شما را به نظارت آن برگزیده است باشید، و کلیسایی را که خداوند [۳۹]با خون خود خریده است، شبانی کنید.

²⁹من می‌دانم که بعد از رفتن من گرگ‌های درّنده به میان شما خواهند آمد که به گلّه ترحّم نخواهند کرد.

³⁰حتّی از میان خود شما افرادی برخواهند خاست که حقیقت را تغییر داده پیروانی را به‌دنبال خود خواهند کشید.

³¹پس آگاه باشید و فراموش نکنید که چگونه دائماً مدّت سه سال روز و شب به شما تعلیم و هشدار دادم و برای شما اشک ریختم.

³²«اکنون شما را به خدا و کلام فیض بخش او می‌سپارم، کلامی که قادر است شما را بنا کند و میراثی را که از آن مقدّسان او است، به شما عطا فرماید.

³³من به طلا و نقره یا لباس کسی چشم ندوخته‌ام.

³⁴خودتان می‌دانید که با این دست‌ها زحمت کشیده‌ام و نیازمندی‌های خود و همراهانم را تأمین کرده‌ام.

³⁵من عملاً به شما نشان داده‌ام که ما باید زحمت بکشیم و ناتوانان را یاری نماییم، و سخنان عیسای خداوند را به‌یاد داشته باشیم که فرمود: «دادن از گرفتن فرخنده‌تر است.»

³⁶وقتی پولس سخنان خود را به پایان رسانید، با همۀ آنان زانو زده دعا کرد.

³⁷همه با صدای بلند گریه می‌کردند و او را در آغوش گرفته می‌بوسیدند.

³⁸آنچه بیش از هر چیز آنان را غمگین می‌ساخت این گفتۀ پولس بود که آن‌ها دیگر روی او را نخواهند دید. پس او را تا کشتی بدرقه نمودند.