Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش کارهای رسولان 26 Bible Online

کارهای رسولان 26 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

کارهای رسولان 26

¹اَغریپاس خطاب به پولس گفت: «اجازه داری از خود دفاع کنی.» پولس دست‌های خود را گشود و از خود چنین دفاع کرد:

²«ای اَغریپاس پادشاه، برای من کمال خوشوقتی است که امروز در پیشگاه آن حضرت در خصوص شکایاتی که یهودیان از من دارند از خود دفاع نمایم،

³به خصوص که آن ‌جناب به همۀ آداب و رسوم یهودیان و اختلافات بین آنان آشنایی کامل دارند. تمنّا دارم لطف فرموده به عرایض بنده توجّه نمایید.

⁴«همۀ یهودیان طرز زندگی مرا از همان جوانی‌ام به‌خوبی می‌دانند که چگونه از ابتدا در بین ملّت خودم و در اورشلیم زندگی می‌کردم.

⁵آنان مرا از اوّل می‌شناختند و اگر بخواهند می‌توانند آن‌ را تصدیق کنند. آن‌ها می‌دانند که من به‌عنوان یک فریسی پیرو سخت‌ترین فرقهٔ دین خود بودم.

⁶و حالا به‌خاطر امید به آن وعده‌ای که خدا به نیاکان ما داده است محاکمه می‌شوم.

⁷این همان وعده‌ای است که دوازده طایفۀ ما از صمیم دل، شب و روز به امید دستیابی به آن عبادت می‌کنند. آری، به‌خاطر همین امید است که یهودیان از من شکایت کرده‌اند. ای پادشاه،

⁸چرا به نظر شما محال می‌آید که خدا مردگان را زنده گرداند؟

⁹«من هم روزی وظیفۀ خود می‌دانستم که به هر وسیله‌ای با عیسای ناصری مخالفت کنم.

¹⁰و در اورشلیم هم همین کار را کردم و با اختیاراتی که از سران کاهنان گرفته بودم، بسیاری از مقدّسان را به زندان انداختم و وقتی آنان را محکوم به مرگ می‌کردند، من هم برضدشان رأی می‌دادم،

¹¹و اغلب با مجازات آن‌ها در کنیسه‌ها سعی می‌کردم آنان را به انکار ایمانشان مجبور سازم. خشم و غضب من به‌جایی رسید که برای آزارشان آن‌ها را تا شهرهای دوردست تعقیب می‌کردم.

¹²«در چنین حالی با داشتن اختیارات تام و دستوراتی از جانب سران کاهنان به دمشق می‌رفتم که

¹³در هنگام ظهر در بین راه، ای پادشاه، نوری از آسمان روشنتر از نور خورشید به دور من و همسفرانم تابید.

¹⁴همگی به زمین افتادیم. بعد من صدایی شنیدم که به زبان عبری به من می‌گفت، 'ای شائول، ای شائول، چرا بر من جفا می‌کنی؟ بر میخ‌ها لگد‌زدن باعث آزار خودت می‌شود.'

¹⁵پرسیدم، 'خداوندا تو کیستی؟' خداوند گفت، 'من همان عیسایی هستم که تو به او جفا می‌رسانی.

¹⁶بلند شو و روی پای خود بایست. من به تو ظاهر شدم تا تو را خادم و شاهد خود سازم. تو باید دربارۀ آنچه امروز دیده‌ای و آنچه در آینده خواهی دید، شهادت دهی.

¹⁷من تو را از دست این قوم و نیز از دست ملّت‌های بیگانه که تو را نزد آنان می‌فرستم، خواهم رهانید. تو را می‌فرستم

¹⁸تا چشم‌های آنان را باز کنی و ایشان را از تاریکی به نور و از قلمرو شیطان به‌سوی خدا بازگردانی تا از راه ایمان به من، گناهانشان آمرزیده شود و در بین مقدّسین خدا سهمی داشته باشند.'

¹⁹«بنابراین ای اَغریپاس پادشاه، من نسبت به رؤیای آسمانی نافرمانی نکردم،

²⁰بلکه اوّل به یهودیان ساکن دمشق و اورشلیم و سرتاسر یهودیه و سپس در میان ملل غیریهود اعلام می‌کردم که باید توبه کنند و به‌ سوی خدا بازگردند و رفتاری شاسیتۀ این توبه داشته باشند.

²¹به همین دلیل یهودیان مرا در معبدِ بزرگ گرفتند و خواستند مرا بکُشند.

²²امّا به یاری خدا امروز در اینجا ایستاده‌ام و به همه، از کوچک تا بزرگ، شهادت می‌دهم و چیزی جز آنچه انبیا و موسی از قبل پیشگویی کردند به زبان نمی‌آورم،

²³یعنی این‌که مسیح باید متحمّل درد و رنج شود و نخستین کسی باشد که پس از مرگ زنده می‌شود تا طلوع نور را به این قوم و ملل دیگر اعلام نماید.»

²⁴وقتی دفاع پولس به اینجا رسید، فِستوس فریاد زد: «ای پولس، عقلت را از دست داده‌ای! دانش زیاد تو را دیوانه کرده است.»

²⁵پولس پاسخ داد: «خیر، عالی‌جناب فستوس، دیوانه نیستم، بلکه در کمال هشیاری عَین حقیقت را بیان می‌کنم.

²⁶پادشاه از این چیزها اطّلاع دارند و من می‌توانم آزادانه پیش آن ‌جناب صحبت کنم. فکر نمی‌کنم در این‌باره چیزی از‌ نظر ایشان دور مانده باشد، زیرا هیچ‌یک از این امور در خفا صورت نگرفته است.

²⁷ای اَغریپاس پادشاه، آیا شما به انبیا اعتقاد دارید؟ می‌دانم که اعتقاد دارید.»

²⁸اَغریپاس به پولس گفت: «خیال می‌کنی به این زودی می‌توانی مرا مسیحی کنی؟»

²⁹پولس گفت: «از خدا می‌خواهم که دیر یا زود نه‌تنها حضرتعالی بلکه جمیع کسانی‌ که امروز سخنان مرا می‌شنوند مثل من بشوند، البتّه نه در این زنجیرها.»

³⁰آنگاه پادشاه از جا برخاست و فرماندار و بِرنیکی و بقیّۀ حاضران هم برخاستند.

³¹وقتی از تالار بیرون رفتند، به یکدیگر گفتند: «این شخص کاری که سزاوار مرگ یا زندان باشد، انجام نداده است.»

³²اَغریپاس به فِستوس گفت: «اگر این مرد از قیصر دادخواهی نکرده بود، می‌توانست آزاد شود.»