Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش رومیان 4 Bible Online

رومیان 4 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

رومیان 4

¹پس دراین‌صورت دربارۀ جدّ ما ابراهیم چه بگوییم؟

²اگر به‌وسیلهٔ کارهای خود نزد خدا نیک شمرده شده بود، دلیلی برای بالیدن می‌داشت، امّا او نمی‌تواند در پیشگاه خدا به خود ببالد.

³زیرا نوشته شده است: «ابراهیم به خدا ایمان آورد و خدا آن ایمان را به‌عنوان نیکی ‌مطلق به حساب او گذاشت.»[۷]

⁴مزد شخصی ‌که کار می‌کند هدیه به‌حساب نمی‌آید، بلکه حقّ او است که باید به او پرداخت شود.

⁵و امّا کسی که متّکی به اعمالش نیست بلکه به خدایی ایمان می‌آورد که بی‌دینان را کاملاً نیک می‌گرداند، ایمان او نیکی مطلق به‌حساب می‌آید.

⁶داوود دربارۀ شادی شخصی ‌که خدا بدون در نظر گرفتن کارهایش او را کاملاً نیک به‌حساب می‌آورد، چنین می‌فرماید:

⁷«خوشا به حال آنانی که خدا خطاهای ایشان را بخشیده و گناهانشان را پوشانیده است.

⁸خوشا به حال کسی ‌که خداوند گناه او را به حسابش نمی‌گذارد.»

⁹آیا این خوشحالی تنها برای آنانی است که ختنه شده‌اند، یا همچنین برای کسانی‌ که ختنه نشده‌اند؟ چنان‌که نوشته شده است: «خدا ایمان ابراهیم را به‌عنوان نیکی ‌مطلق به‌حساب او گذاشت.»[۸]

¹⁰آیا این امر قبل از ختنه‌ شدن ابراهیم اتّفاق افتاد یا بعد از آن؟ البتّه قبل از ختنه‌شدن، نه بعد از آن.

¹¹ختنه‌اش علامتی بود برای اثبات این‌که به‌وسیلهٔ ایمانش خدا او را پیش از آنکه ختنه شود، کاملاً نیک شمرده بود. از‌این‌رو ابراهیم پدر همۀ کسانی است که به خدا ایمان می‌آورند و نیک شمرده می‌شوند، حتّی اگر ختنه نشده باشند.

¹²او همچنین پدر کسانی است که ختنه شده‌اند، نه‌تنها به‌خاطر این‌که ختنه شده‌اند بلکه به‌خاطر این‌که بر‌ طبق ایمانی که ابراهیم در وقت نامختونی داشت، زندگی می‌کنند.

¹³وعدۀ خدا به ابراهیم و فرزندانش که آن‌ها وارث جهان خواهند شد به‌خاطر اطاعت از شریعت نبود، بلکه به‌خاطر ایمان بود که نیک شمرده شد.

¹⁴زیرا اگر وعده‌های خدا به کسانی داده شود که از شریعت پیروی می‌کنند دیگر ایمان آدمی بیهوده و وعدۀ خدا باطل است؛

¹⁵زیرا شریعت، غضب الهی را موجب می‌شود، امّا جایی ‌که شریعت نیست تجاوز از شریعت هم وجود ندارد.

¹⁶پس این وعده به ایمان متّکی است ‌تا بر فیض خدا استوار بوده برای تمام فرزندان ابراهیم معتبر باشد، نه‌تنها برای آنانی که زیر شریعت هستند، بلکه برای کسانی هم که مانند ابراهیم ایمان می‌آورند، زیرا ابراهیم پدر همۀ ما است.

¹⁷چنان‌که نوشته شده است: «تو را پدر ملل بسیار ساخته‌ام.» [۹]از‌این‌رو این وعده در نظر خدایی که ابراهیم به او ایمان آورد معتبر است، آن خدایی که مردگان را زنده می‌کند و نیستی‌ها را هستی می‌بخشد.

¹⁸ابراهیم ایمان آورد و در آن هنگام که هیچ امیدی نبود، او امیدوار گشت و از‌این‌رو «پدر ملل بسیار» شد. چنان‌که نوشته شده است: «نسل تو بی‌شمار خواهد شد.»[۱۰]

¹⁹او در آن زمان تقریباً صد سال داشت، امّا با در نظر گرفتن بدنی چون بدن مُردۀ خود و رَحِم نازای سارا، ایمانش سُست نشد.

²⁰او ایمان خود را از دست نداد و به وعدهٔ خدا شک نکرد، بلکه در ایمان تقویت شده خدا را حمد می‌گفت؛

²¹زیرا اطمینان کامل داشت که خدا قادر است مطابق آنچه وعده فرموده است عمل کند.

²²به این دلیل است که ایمان ابراهیم «به‌عنوان نیکی مطلق محسوب شد.»

²³کلمات «محسوب شد» فقط برای او نوشته نشد،

²⁴بلکه همچنین برای ما نوشته شد که باید کاملاً‌ نیک شمرده شویم، ما که به خدایی ایمان داریم که خداوند ما عیسی را پس از مرگ زنده ساخت.

²⁵او به‌خاطر گناهان ما تسلیم مرگ گردید و زنده شد تا ما در پیشگاه خدا کاملاً نیک محسوب شویم.