Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش رومیان 8 Bible Online

رومیان 8 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

رومیان 8

¹پس دیگر برای کسانی‌ که در اتّحاد با مسیح عیسی به سر می‌برند، هیچ محکومیّتی وجود ندارد،

²زیرا فرمان حیات‌بخش روح‌القدس که در اتّحاد با مسیح عیسی یافت می‌شود، مرا از فرمان گناه و مرگ آزاد کرده است.

³آنچه را که شریعت به علّت ضعف طبیعت نفسانی انسان نتوانست انجام دهد، خدا انجام داد. او پسر خود را به‌شباهت انسان گناهکار فرستاد تا قربانی گناه انسان شود، و به‌این‌وسیله جریمهٔ محکومیّت گناه انسان پرداخته شد.

⁴خدا چنین کرد تا احکام شریعت به‌وسیلهٔ ما که دیگر گرفتار طبیعت نفسانی خود نیستیم، بلکه مطیع روح خدا می‌باشیم، به‌جا آورده شود.

⁵زیرا کسانی‌ که بر‌ طبق خواهش‌های نفس زندگی می‌کنند، در فکر چیزهای نفسانی هستند، ولی کسانی ‌که مطیع روح خدا هستند، در فکر چیزهای روحانی می‌باشند.

⁶عاقبتِ دلبستگی به امور نفسانی، مرگ و عاقبتِ پیروی از امور روحانی، حیات و آرامش است.

⁷زیرا دلبستگی به امور نفسانی دشمنی با خدا است، کسی که تفکّر نفسانی دارد، در دشمنی با خدا زندگی می‌کند. چنین شخصی از شریعت خدا اطاعت نمی‌کند و درواقع نمی‌تواند اطاعت کند.

⁸پس انسان‌های نفسانی نمی‌توانند خدا را خشنود سازند.

⁹امّا شما نه طبق امیال نفسانی، بلکه طبق روح زندگی می‌کنید، اگر در‌واقع روح خدا در شما ساکن است. هرکه روح مسیح را ندارد، از آن مسیح نیست.

¹⁰امّا اگر مسیح در وجود شما ساکن است، حتّی اگر بدن شما به علّت گناه محکوم به مرگ باشد، روح خدا به شما حیات می‌بخشد، چون شما کاملاً نیک محسوب شده‌اید.

¹¹اگر روح خدا که مسیح را پس از مرگ زنده گردانید، در وجود شما ساکن باشد، همان‌طور که او را پس از مرگ زنده گردانید، به‌وسیلهٔ همان روح‌القدس که در شما ساکن است، به جسم فانی شما هم حیات خواهد بخشید.

¹²پس ای برادران [۱۳]من، ما مدیونیم، امّا نه به طبیعت نفسانی خود و نه به پیروی از خواهش‌های نفس.

¹³زیرا اگر مطابق طبیعت نفسانی خود زندگی کنید، خواهید مرد. امّا اگر به یاری روح خدا، اعمال نفسانی را بکُشید، خواهید زیست.

¹⁴زیرا کسانی ‌که به‌وسیلۀ روح خدا هدایت می‌شوند، فرزندان خدا هستند.

¹⁵چون آن روحی که خدا به شما داده است، شما را برده نمی‌سازد تا باز در ترس بسر برید، بلکه آن روح شما را فرزندان خدا می‌گرداند، و ما به‌وسیلهٔ آن روح در پیشگاه خدا فریاد می‌زنیم: «اَبّا، ای پدر!»

¹⁶روح خدا با روح ما با هم شهادت می‌دهند که ما فرزندان خدا هستیم.

¹⁷و چون فرزندان او هستیم، پس وارثان نیز هستیم، یعنی وارثان خدا و هم‌ارث با مسیح؛ و چون در رنج‌های مسیح شریک هستیم، در جلال او نیز شریک خواهیم شد.

¹⁸به عقیدۀ من درد و رنج کنونی ما ابداً با جلالی که در آینده برای ما آشکار می‌شود، قابل مقایسه نیست.

¹⁹تمامی خلقت با اشتیاق فراوان در انتظار ظهور فرزندان خدا به سر می‌برد.

²⁰زیرا خلقت نه به ارادۀ خود بلکه به خواست خدا دچار بیهودگی شد تا این امید باقی بماند

²¹که روزی خود آفرینش از بندگی فساد آزاد گردد و در آزادی پُرشکوه فرزندان خدا سهیم شود.

²²زیرا می‌دانیم که تمامی آفرینش تا زمان حاضر از دردی مانند درد زایمان می‌نالد.

²³نه‌تنها خلقت بلکه ما نیز که روح خدا را به‌عنوان نوبر عطایای خدا دریافت کرده‌ایم، در درون خود می‌نالیم و در انتظار آن هستیم که خدا ما را به فرزندی پذیرفته کلّ بدن ما را آزاد سازد.

²⁴زیرا با چنین امیدی بود که ما نجات یافتیم؛ امّا امیدی که برآورده شده باشد، دیگر امید نیست. چه کسی در انتظار چیزی است که قبلاً آن‌ را یافته است؟

²⁵امّا اگر در امید چیزی هستیم که هنوز نیافته‌ایم، با صبر منتظر آن می‌شویم.

²⁶به همین طریق روح خدا ما را در عَین ضعف و ناتوانی یاری می‌کند، زیرا ما نمی‌دانیم چگونه باید دعا کنیم. امّا خود روح خدا با ناله‌هایی ‌که با کلمات نمی‌توان بیان کرد، برای ما شفاعت می‌کند،

²⁷و او که قلب‌های انسان را تفتیش می‌کند، از نیّت روح آگاه است؛ چون روح‌القدس مطابق ارداۀ خدا برای مقدّسین شفاعت می‌کند.

²⁸ما می‌دانیم همه‌‌چیز برای خیریّت آنانی که خدا را دوست دارند و به حسب ارادۀ او خوانده شده‌اند، با هم در کارند.

²⁹زیرا خدا آنانی را که از پیش می‌شناخت از قبل برگزید تا به شکل پسر او درآیند و تا پسر، نخستین برادر در میان ایمان‌داران بسیار باشد.

³⁰او کسانی را که قبلاً برگزیده بود، به‌سوی خود خوانده است و خوانده‌شدگان را کاملاً نیک محسوب کرد و آنانی را که نیک محسوب کرد، جاه و جلال بخشید.

³¹پس با توجّه به این واقعیّت‌ها چه بگوییم؟ اگر خدا پشتیبان ما است، کیست که بر ضد ما باشد؟

³²آیا خدایی که پسر خود را دریغ نداشت بلکه او را در راه همۀ ما تسلیم کرد، با بخشیدن او همه‌‌چیز را با سخاوتمندی به ما نخواهد بخشید؟

³³چه کسی برگزیدگان خدا را متّهم خواهد کرد؟ خود خدا آنان را نیک شمرده است!

³⁴پس کیست که بتواند آنان را محکوم سازد؟ آیا عیسی مسیح؟ به هیچ‌وجه! مسیح عیسی مُرد و دوباره زنده شد و اکنون در دست راست خدا برای ما شفاعت می‌کند!

³⁵کیست که ما را از محبّت مسیح جدا سازد؟ آیا مصیبت یا پریشانی یا جفا یا گرسنگی یا تُهی‌دستی یا خطر و یا شمشیر قادر است ما را از مسیح جدا سازد؟

³⁶چنان‌که نوشته شده است: «به‌خاطر تو تمام روز با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را چون گوسفندانی که به کشتارگاه می‌روند، به‌حساب می‌آورند»[۱۴]

³⁷با وجود همۀ این چیزها، به‌وسیلهٔ او که ما را دوست داشت، پیروزی ما کامل می‌شود.

³⁸زیرا یقین دارم که نه موت و نه حیات، نه فرشتگان و نه ریاست‌های بشری، نه پیشامدهای امروز و نه وقایع آینده، نه قدرت‌های آسمانی

³⁹و نه بلندی و نه پستی و خلاصه هیچ‌چیز در تمام آفرینش نمی‌تواند ما را از محبّت خدا که در خداوند ما عیسای مسیح است، جدا سازد.