Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل قرنتیان 9 Bible Online

اوّل قرنتیان 9 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل قرنتیان 9

¹مگر من آزاد و مختار نیستم؟ مگر من رسول نیستم؟ آیا من خداوند ما عیسی را ندیده‌ام؟ مگر شما نتیجۀ کار من در خداوند نیستید؟

²اگر برای دیگران رسول نباشم، حداقل برای شما که هستم، زیرا وجود شما در خداوند مُهر تأیید رسالت من است.

³این است دفاع من به آنانی که از من انتقاد می‌کنند:

⁴آیا این حقّ را نداریم که غذای خود را از کلیساها تأمین کنیم؟

⁵آیا مانند سایر رسولان و برادرانِ خداوند و پطرس، حقّ نداریم در مسافرت‌های خود همسر مسیحی با خود داشته باشیم؟

⁶آیا فقط من و برنابا باید برای امرار معاش خود کار کنیم؟

⁷چه کسی با خرج خود سربازی می‌کند؟ چه کسی در تاکستان خود انگور کاشته از میوۀ آن نمی‌خورد؟ کدام شبان است که گلّه‌ای را شبانی کند و از شیر آن استفاده نکند؟

⁸فقط به نمونه‌های انسانی اشاره نمی‌کنم؛ شریعت نیز همین را می‌گوید.

⁹زیرا در شریعت موسی نوشته شده است: «هنگامی‌که گاو خرمن را می‌کوبد، دهانش را نبند.» [۱۷]آیا خدا در فکر گاوان‌ است؟!

¹⁰یا واقعاً به‌خاطر ما بود که این‌گونه سخن گفت؟ البتّه در مورد ما نوشته شده است. زیرا آنکه شخم می‌زند و آنکه خرمن را می‌کوبد، به امید سهیم‌شدن در محصول کار می‌کند.

¹¹حال که ما در میان شما بذر روحانی کاشتیم، آیا جای تعجّب دارد که از شما کمک مادّی بگیریم؟

¹²اگر دیگران چنین توقّعی از شما دارند، آیا ما نباید توقّع بیشتری داشته باشیم؟ در هر صورت ما از حقّ خود استفاده ننموده‌ایم، بلکه همه‌‌چیز را تحمّل کرده‌ایم تا مانعی بر سر راه پیشرفت مژدۀ انجیل مسیح نگذارده باشیم.

¹³مگر نمی‌دانید که کارکنان معبدِ بزرگ از آنچه به معبدِ بزرگ اهدا می‌شود، می‌خورند و خادمان قربانگاه معبدِ بزرگ از قربانی‌های آن سهمی می‌گیرند؟

¹⁴به همان طریق، خداوند دستور داده است که کسانی‌ که بشارت می‌دهند، معاش آن‌ها نیز از آن راه تأمین شود.

¹⁵امّا من از هیچ‌یک از این حقوق استفاده نکرده‌ام و این‌ را نیز به آن منظور نمی‌نویسم که برای خود چنین حقّی کسب کنم. من ترجیح می‌دهم بمیرم تا این‌که کسی افتخارات مرا از من بگیرد.

¹⁶اگر من بشارت دهم نمی‌توانم فخر کنم، زیرا که ناگزیرم! وای بر من اگر بشارت ندهم!

¹⁷اگر کار خود را با ارادۀ خود انجام می‌دادم، می‌توانستم انتظار پاداش داشته باشم، ولی من خدمت خود را وظیفه‌ای می‌دانم که خدا به من سپرده است.

¹⁸پس پاداش من چیست؟ پاداش من این است که وقتی بشارت می‌دهم، مژدۀ انجیل را رایگان به دیگران برسانم! یعنی من از حقوق خود به‌عنوان یک مبشر صرف‌نظر می‌کنم.

¹⁹زیرا اگرچه کاملاً آزادم و غلام کسی نیستم، خود را غلام همه ساخته‌ام تا عدّۀ زیادی به مسیح ایمان آورند.

²⁰برای این منظور وقتی با یهودیان هستم، مانند یک یهودی زندگی می‌کنم و وقتی بین کسانی هستم که تابع شریعت موسی هستند، مانند آن‌ها رفتار می‌کنم اگرچه من تابع شریعت نیستم.

²¹و برای این‌که غیریهودیان که شریعت موسی را ندارند به مسیح ایمان آورند، همانند آنان شدم. منظورم نافرمانی از شریعت خدا نیست، چون درواقع من تحت فرمان مسیح هستم.

²²همچنین در میان افراد ضعیف مثل آن‌ها ضعیف شدم تا به مسیح ایمان آورند. درواقع همانند همه شده‌ام تا به هر نحوی وسیلۀ نجات آن‌ها بشوم.

²³همۀ این‌ کارها را به‌خاطر مژدۀ انجیل انجام می‌دهم تا در برکات آن سهیم گردم.

²⁴مگر نمی‌دانید که در مسابقۀ دو، اگرچه همۀ شرکت‌کنندگان می‌دوند، ولی فقط یک نفر جایزه می‌گیرد؟ شما نیز طوری بدوید که آن جایزه نصیب شما شود.

²⁵ورزشکاری که خود را برای مسابقه آماده می‌کند، سخت می‌کوشد و از زیاده‌روی خودداری می‌کند. آن‌ها برای به دست آوردن تاج گُلی که فانی است، چنین می‌کنند، ولی ما این‌ کار را به‌خاطر تاجی که تا ابد باقی می‌ماند، انجام می‌دهیم.

²⁶بنابراین من می‌دوم ولی نه بدون هدف؛ من مشت می‌زنم امّا نه مثل کسی‌ که به هوا مشت می‌زند.

²⁷بدن خود را می‌کوبم و آن‌ را تحت فرمان خود در می‌آورم، مبادا پس از دعوت، خودم از شرکت در آن محروم شوم.