Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش غلاطیان 3 Bible Online

غلاطیان 3 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

غلاطیان 3

¹ای غلاطیان نادان، مرگ عیسای مسیح با چنان روشنی بیان شد که گویی او در برابر چشمان شما مصلوب شده است. پس چه کسی شما را افسون کرده است؟

²من از شما فقط یک سؤال دارم: آیا شما روح‌القدس را از راه انجام شریعت به دست آوردید یا با ایمان آوردن به مژده‌ای که شنیدید؟

³چطور می‌توانید تا به این اندازه احمق باشید؟ شما که باقدرت روح‌القدس شروع کردید، آیا اکنون می‌خواهید باقدرت جسمانی به کمال برسید؟

⁴آیا این‌همه تجربیّات شما بیهوده بوده است؟ تصوّر نمی‌کنم.

⁵آیا خدایی که روح‌القدس را به شما می‌بخشد و در میان شما معجزه‌ها می‌کند، این‌ کارها را به‌خاطر این‌که احکام شریعت را به‌جا می‌آورید انجام می‌دهد یا به‌ سبب آنکه انجیل را شنید‌ه‌اید و به آن ایمان دارید؟

⁶برای ابراهیم درست همین‌طور شد. چنان‌که نوشته شده است، «او به خدا ایمان آورد و خدا آن ایمان را به‌عنوان نیکی مطلق به حسابش گذاشت.»[۲]

⁷پس باید بدانید که فرزندان حقیقی ابراهیم ایمان‌داران هستند.

⁸چون نوشتۀ کتب مقدّس زمانی را پیش‌بینی کرده بود که خدا غیریهودیان را از راه ایمان کاملاً نیک محسوب می‌کند، پس به ابراهیم بشارت داده گفت: «به وسیلۀ تو تمام ملّت‌ها برکت خواهند یافت.»[۳]

⁹بنابراین ایمان‌داران در برکات ابراهیم ایماندار، شریک و سهیم هستند.

¹⁰از طرف دیگر همۀ آنانی که به اطاعت از شریعت متّکی هستند، ملعونند، زیرا نوشته شده است: «هرکه در انجام تمام آنچه در شریعت نوشته شده است ثابت نماند، ملعون است.»[۴]

¹¹اکنون کاملاً روشن است که هیچ‌کس در حضور خدا به شریعت نیک شمرده نمی‌شود، زیرا «شخص نیکو به‌وسیلهٔ ایمان زندگی خواهد کرد.»[۵]

¹²امّا شریعت بستگی به ایمان ندارد. بلکه «آنکه به انجام شریعت می‌پردازد، در شریعت هم زندگی خواهد کرد.»[۶]

¹³وقتی مسیح به‌خاطر ما ملعون شد، ما را از لعنت شریعت آزاد کرد. زیرا نوشته شده است: «هرکه به دار آویخته شود ملعون است.»[۷]

¹⁴این‌همه واقع شد تا برکتی که خدا به ابراهیم وعده داده بود، به‌وسیلهٔ عیسای مسیح به غیریهودیان برسد تا ما روح‌القدس موعود را از راه ایمان به دست آوریم.

¹⁵ای برادران [۸]من، می‌خواهم از یک مَثَل روزمرّه استفاده کنم: هیچ‌کس نمی‌تواند به پیمانی که تأیید شده است چیزی بیفزاید یا آن‌ را باطل سازد.

¹⁶باری، وعده‌ها به ابراهیم و فرزند او داده شد و نمی‌گوید: «فرزندان» تا شامل بسیاری گردد. بلکه به یک فرزند یعنی به مسیح اشاره می‌کند.

¹⁷مقصود من این است: شریعتی که چهارصد و سی [۹]سال بعد برقرار گردید، نمی‌تواند پیمانی را که خدا با ابراهیم بست، فسخ نماید به‌طوری‌که وعدۀ خدا را باطل سازد.

¹⁸زیرا اگر کسب برکت بسته به شریعت باشد، دیگر به وعدۀ خدا بستگی ندارد. امّا خدا بنابر وعدۀ خود آن‌ را به ابراهیم عنایت فرمود.

¹⁹پس مقصود از شریعت چیست؟ شریعت بعدها برای تشخیص گناه اضافه شد و قرار بود فقط تا زمان ظهور فرزند ابراهیم که وعده به او داده شده بود، دوام داشته باشد. همین شریعت به‌وسیلهٔ فرشتگان و با دست یک واسطه برقرار شد.

²⁰واسطه‌ بین دو نفر عمل می‌کند، در‌حالی‌که وعده از طرف خدایی است که واحد است.

²¹پس آیا شریعت برخلاف وعده‌های خدا است؟ ابداً! زیرا اگر شریعتی داده شده بود که قادر به بخشیدن حیات بود، البتّه نیکی مطلق نیز به‌وسیلهٔ شریعت میسّر می‌شد.

²²امّا طبق نوشتۀ کتب مقدّس همه اسیر گناه هستند تا برکت موعود که از راه ایمان به عیسای مسیح به دست می‌آید، به ایمان‌داران عطا شود.

²³امّا قبل از رسیدن دورۀ ایمان، همۀ ما محبوس و تحت تسلّط شریعت بودیم و در انتظار آن ایمانی که در شُرف ظهور بود به‌سر‌ می‌بردیم.

²⁴به‌این‌ترتیب، شریعت سرپرست ما بود که ما را به مسیح برساند تا به‌وسیلهٔ ایمان، کاملاً نیک محسوب شویم،

²⁵امّا چون اکنون دورۀ ایمان رسیده است، دیگر تحت مراقبت سرپرست نیستیم.

²⁶به‌وسیلهٔ ایمان همۀ شما در اتّحاد با مسیح عیسی، فرزندان خدا هستید.

²⁷شما که در اتّحاد با مسیح تعمید گرفتید، مسیح را در بر کرده‌اید.

²⁸پس دیگر هیچ تفاوتی میان یهودی و غیریهودی، غلام و آزاد، مرد و زن وجود ندارد، زیرا همۀ شما در اتّحاد با عیسای مسیح یک هستید.

²⁹و اگر متعلّق به مسیح هستید، فرزند ابراهیم و مطابق وعدۀ خدا، وارث او هستید.