Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل تسالونیکیان 2 Bible Online

اوّل تسالونیکیان 2 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل تسالونیکیان 2

¹خود شما ای برادران [۲]می‌دانید که آمدن ما نزد شما بی‌نتیجه نبود.

²برعکس، چنان‌که اطّلاع دارید، پس از آن‌همه آزار و اهانت که در شهر فیلیپی دیدیم، با کمک خدا جرأت یافتیم مژدهٔ انجیلِ خدا را، با وجودِ مخالفت‌های شدید، به شما برسانیم.

³اصرار ما به شما اشتباه و یا از روی انگیزه‌های ناپاک نبود و ما سعی نداشتیم کسی را فریب دهیم،

⁴امّا چون خدا ما را لایق دانسته است و انتشار مژدۀ انجیل را به عهدۀ ما گذاشته است، سخن می‌گوییم. منظور ما جلب رضایت انسان نیست، بلکه ما می‌خواهیم خدایی را خشنود کنیم که دل‌های ما را پیوسته می‌آزماید.

⁵شما خوب می‌دانید و خدا شاهد است که ما هرگز چاپلوسی نکردیم و سخنان ما از روی طمع نبود.

⁶و به هیچ وجه ما جویای احترام و ستایش مردم، خواه شما و خواه دیگران، نبودیم،

⁷اگرچه ما به‌عنوان رسولان مسیح حقّی به گردن شما داشتیم، ولی مانند مادری که فرزندان خود را پرورش می‌دهد، با شما به ملایمت رفتار کردیم.

⁸به‌خاطر علاقه‌ای که نسبت به شما داشتیم، حاضر بودیم نه فقط مژدۀ انجیل خدا را به شما برسانیم، بلکه جان خود را نیز در راه شما فدا سازیم، چون شما برای ما بسیار عزیز شده بودید!

⁹ای برادران[۳]، به‌خاطر دارید که ما چگونه کار می‌کردیم و زحمت می‌کشیدیم و شب و روز مشغول کار بودیم تا در موقع اعلام مژدۀ انجیل خدا در میان شما بر هیچ‌کس تحمیل نشویم.

¹⁰هم شما شاهد هستید و هم خدا که رفتار ما نسبت به شما ایمان‌داران تا چه اندازه پاک، درست و بی‌عیب بود.

¹¹شما خوب می‌دانید که رفتار ما با فردفرد شما درست مانند رفتار یک پدر با فرزندان خود بود.

¹²ما شما را تشویق می‌کردیم، دل‌داری می‌دادیم و اصرار می‌ورزیدیم که زندگی و رفتار شما پسندیدۀ خدا باشد، آن خدایی که شما را به پادشاهی و جلال خود دعوت می‌کند.

¹³پیوسته خدا را برای این نیز شکر می‌کنم که وقتی کلام خدا را از ما شنیدید، آن‌ را به‌عنوان پیامی از جانب بشر نپذیرفتید، بلکه آن‌ را از طرف خدا دانستید و درحقیقت همین‌طور هم هست، چنان‌که همان کلام اکنون نیز در میان شما ایمان‌داران عمل می‌کند.

¹⁴ای برادران[۴]، شما درست به همان راهی می‌روید که کلیساهای یهودیه در اتّحاد با مسیح عیسای خداوند رفته‌اند، زیرا شما از هموطنان خود همان آزارهایی را دیده‌اید که آنان از یهودیان دیدند،

¹⁵‌یهودیانی که هم عیسای خداوند و هم انبیا را کشتند و بر ما هم سخت جفا رساندند؛ آن‌ها خدا را خشنود نمی‌سازند و با همۀ مردم دشمنی می‌کنند.

¹⁶آن‌ها حتّی نمی‌گذارند ما به غیریهودیان موعظه کنیم تا نجات یابند. آن‌ها با این عمل خود پیمانۀ گناهان خود را پُرتر می‌سازند، تا سرانجام غضب خدا به‌کمال بر آن‌ها ریخته شود.

¹⁷امّا ای برادران، چون برای مدّت کوتاهی، و آن هم جسماً، نه قلباً از شما جدا شدیم، چقدر بیشتر مشتاق دیدار شما شدیم و سخت می‌کوشیدیم تا دوباره شما را ببینیم.

¹⁸آری، مایل بودیم نزد شما بیاییم و من، پولس، یکی دو بار خواستم بیایم، امّا شیطان مانع ما می‌شد.

¹⁹برای ما چه امیدی یا شادمانی‌ای یا تاج افتخاری در حضور خداوند ما عیسای مسیح به هنگام آمدن او وجود دارد؟ مگر شما نیستید؟

²⁰به‌راستی، شما مایۀ افتخار و شادمانی ما هستید!