Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش یوشع 7 Bible Online

یوشع 7 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

یوشع 7

¹بنی‌اسرائیل از فرمان خدا در مورد چیزهای حرام شده سرپیچی کردند، چون عخان پسر کَرْمی، نوۀ زَبْدی از خاندان زِراح، که از طایفۀ یهودا بود، از آنچه که حرام شده بود، برای خود غنیمت گرفت. پس خداوند بر بنی‌اسرائیل خشمگین شد.

²یوشع چند نفر را از اریحا به شهر عای که در شرق ‌بِیت‌ئیل‌ و در نزدیکی بِیت‌آون بود، فرستاد تا اطّلاعاتی درباره آنجا به دست آورند. آن‌ها پس از آنکه مأموریت خود را انجام دادند،

³نزد یوشع برگشته گفتند: «لازم نیست که همگی برای حمله بروند چون عای شهر کوچکی است؛ فقط دو یا سه هزار نفر برای تسخیر آن شهر کافی است.»

⁴پس در حدود سه هزار سرباز رفته حمله را شروع کردند. امّا اسرائیلی‌ها شکست خورده فرار کردند.

⁵سربازان عای آن‌ها را تا به دروازۀ شباریم تعقیب کردند و سی و شش نفرشان را کشتند. مردم اسرائیل جرأت خود را از دست داده به وحشت افتادند.

⁶یوشع و رهبران اسرائیل لباس خود را دریدند و تا شام در برابر صندوق پیمان خداوند به خاک افتاده خاک بر سَرخود ریختند.

⁷پس یوشع گفت: «ای یَهْوه، خداوند، آیا ما را از رود اُردن عبور دادی و به اینجا آوردی تا به دست اَموریان کشته شویم؟ ای‌کاش در آن‌طرف رود اُردن می‌ماندیم.

⁸خداوندا، اکنون که مردم اسرائیل از نزد دشمنان فرار کرده‌اند چه می‌توانم بگویم؟

⁹اگر کنعانیان و دیگر قوم‌های این سرزمین از این ماجرا باخبر شوند، ما را محاصره کرده همهٔ ما را نیست و نابود خواهند کرد. آنگاه برای حفظ نام عظیم خود چه خواهی کرد؟»

¹⁰خداوند به یوشع گفت: «برخیز، چرا به روی خاک افتاده‌ای؟

¹¹اسرائیل گناه کرده است! ایشان پیمانی را که با آن‌ها بسته بودم، شکسته‌اند. آن‌ها برخی از اشیایی را که من دستور داده بودم نابود شود، دزدیدند و دروغ گفتند و سپس آن‌ها را در میان وسایل خود پنهان نمودند.

¹²به همین سبب است که مردم اسرائیل نمی‌توانند در برابر دشمنان مقاومت کنند، بلکه فرار می‌کنند، چون اینک خودشان لعنت شده‌اند. اینک اگر آن چیزهای حرام را از بین نبرید، من دیگر با شما نخواهم بود.

¹³پس برخیز و به مردم بگو که خود را پاک کنند و برای فردا آماده شوند. به ایشان بگو که یَهْوه، خدای اسرائیل چنین می‌فرماید، 'شما ای مردم اسرائیل چیزهای حرام را که باید از بین برده می‌شدند، برای خود نگاه داشته‌اید و تا آن چیزها را دور نکنید، نمی‌توانید در برابر دشمن مقاومت نمایید.'

¹⁴بنابراین فردا صبح، شما باید طایفه به طایفه‌ جلو بیایید. طایفه‌ای را که من انتخاب می‌کنم، برحسب خاندان‌هایشان جلو بیایند. خاندانی را که من انتخاب می‌کنم، برحسب خانواده‌هایش جلو بیاید. خانواده‌ای را که من انتخاب می‌کنم، عضو به عضو جلو بیایند.

¹⁵شخصی را که مشخّص می‌کنم، همان شخصی است که مال حرام را برداشته است؛ او و تمام دارایی‌اش در آتش سوزانیده شود، چون آن شخص پیمان خداوند را شکسته و شرم بر بنی‌اسرائیل آورده است.»

¹⁶پس یوشع روز بعد، صبح زود برخاسته بنی‌اسرائیل را طایفه به طایفه جمع کرد و طایفۀ یهودا مسئول شناخته شد.

¹⁷سپس هر خاندان یهودا پیش آمد و قرعه به نام خاندان زارَح درآمد. آنگاه هر خانواده پیش آمد و خانوادهٔ زَبْدی را جدا کردند.

¹⁸وقتی‌که مردان خانوادۀ زَبْدی پیش آمدند، عخان پسر کَرْمی نوۀ زَبدی از خاندان زِراح از طایفۀ یهودا، گناهکار شناخته شد.

¹⁹آنگاه یوشع به عخان گفت: «فرزندم، یَهْوه، خدای اسرائیل را تجلیل و تمجید کن و راست بگو که چه کرده‌ای. چیزی از من پنهان نکن.»

²⁰عخان جواب داد: «به‌راستی من در برابر یَهْوه، خدای اسرائیل گناه کرده‌ام و کار بدی که از من سرزده است، این است:

²¹‌از بین اموال غنیمت، یک ردای زیبای شِنعاری، [۱]صد تکّه نقره و یک شمش طلا، به وزن پنجاه تکّه نقره دیدم و از روی طمع آن‌ها را برداشتم و در چادر خود، در زیر خاک پنهان کرده‌ام، و نقره زیر همه قرار دارد.»

²²یوشع چند نفر را فرستاد و آن‌ها به‌طرف چادر دویدند و دیدند که به‌راستی همۀ آن چیزها را در چادر پنهان کرده بود و نقره را در زیر آن‌ها.

²³آن‌ها را از چادر نزد یوشع و مردم اسرائیل آوردند و به حضور خداوند قرار دادند.

²⁴پس یوشع همراه همۀ مردم اسرائیل، عخان پسر زِراح را با نقره، ردا، میلۀ طلا، پسران، دختران، گاوها، الاغ‌ها، گوسفندان، چادر و همۀ دارایی‌اش گرفته به دشت عخور آوردند.

²⁵یوشع به عخان گفت: «چرا این‌همه مصیبت را بر سر ما آوردی؟ حالا خداوند، تو را به مصیبت گرفتار می‌کند!» آنگاه همگی عخان را همراه با خانواده‌اش سنگسار کردند و بعد همه را در آتش سوزاندند.

²⁶سپس تودۀ بزرگی از سنگ برروی جنازۀ او برپا کردند که تا به امروز باقی است. به‌این‌ترتیب، خشم خداوند فرونشست. ازاین‌رو آنجا را دشت عخور، یعنی مصیبت، نامیدند.