Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش عبرانیان 12 Bible Online

عبرانیان 12 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

عبرانیان 12

¹پس اکنون که گرداگرد ما چنین شاهدان امین بی‌شماری قرار گرفته‌اند، باید هر قیدوبند و هر گناهی را که دست و پای ما را بسته است، از خود دور کنیم و با پشتکار در میدانی که در برابر ما قرار گرفته است، بدویم.

²به عیسی، بنیان‌گذار و کامل‌کنندهٔ ایمان، چشم بدوزیم، که ایمان ما را به‌وجود آورده و آن‌ را کامل می‌گرداند، چشم بدوزیم، چون او به‌خاطر شادی‌ای که در انتظارش بود، متحمّل صلیب شد و به رسوایی مردن بر روی صلیب اهمیّت نداد و اکنون بر دست راست تخت خدا نشسته است.

³به آنچه او متحمّل شد و به ضدیّت و مخالفتی که او از طرف گناه‌کاران دید، بیندیشید و مأیوس و دل‌سرد نشوید.

⁴تاکنون شما در مبارزهٔ خود بر ضد گناه تا حدّ مرگ مقاومت نکرده‌اید.

⁵آیا این کلام تشویق‌آمیز خدا را از یاد برده‌اید که شما را فرزندان خود خطاب می‌کند؟ «ای فرزند من، تأدیب خداوند را ناچیز نشمار و وقتی او تو را توبیخ می‌کند ناامید نشو،

⁶زیرا خداوند هرکه را دوست دارد تأدیب می‌کند،[۳۴] و هرکه را به فرزندی می‌پذیرد توبیخ می‌نماید.»

⁷شما باید به‌خاطر این تأدیب‌ها، سختی‌ها را تحمّل کنید، زیرا این نشان می‌دهد که خدا با شما مانند فرزندان خود رفتار می‌کند. آیا هرگز فرزندی بوده است که به دست پدر خویش تأدیب نشده باشد؟

⁸پس اگر شما مانند سایر پسران او تأدیب نشوید، معلوم است که حرام‌زاده هستید و نه پسران حقیقی!

⁹ما نسبت به پدران جسمانی‌مان که ما را تأدیب نمودند، احترام لازم را نشان داده‌ایم، پس چقدر بیشتر باید مطیع پدر روحانی خود باشیم و حیات یابیم.

¹⁰پدران جسمانی برای زمانی کوتاه بر‌ طبق صلاحدید خویش، ما را تأدیب کردند، امّا خدا به‌خاطر خیریّت ما این‌ کار را می‌کند تا در قدّوسیّت او سهیم شویم.

¹¹زمانی‌‌که تنبیه می‌شویم نه‌تنها برای ما خوشایند نیست، بلکه دردناک است، امّا بعدها کسانی‌ که با چنین تنبیهی تأدیب شده‌اند، از ثمرهٔ آرامش یک زندگی نیکو بهره‌مند می‌شوند.

¹²پس دست‌های سُست خود را برافرازید و پای‌های لرزان خود را قوی سازید،

¹³و راه را برای گام‌های خود هموار سازید تا نه‌تنها پای معیوب شما بیشتر صدمه نبیند، بلکه شفا یابد.

¹⁴بکوشید تا با همۀ مردم در صلح باشید و زندگی شما پاک باشد، زیرا بدون آن هیچ‌کس خداوند را نخواهد دید.

¹⁵مراقب یکدیگر باشید تا مبادا کسی در میان شما از فیض خدا محروم شود، و اجازه ندهید هیچ‌گونه تلخی در میان شما ریشه بگیرد و موجب ناراحتی و آلودگی بسیاری گردد.

¹⁶مانند عیسو، بی‌عفاف و بی‌دین نباشید که حقّ نخست‌زادگی خود را به یک وعده غذا فروخت.

¹⁷شما می‌دانید که اگرچه او بعداً می‌خواست آن برکت را باز به دست آورد، ولی پذیرفته نشد، زیرا راهی برای بازگشت نداشت، اگرچه او اشک‌ریزان در پی آن بود.

¹⁸شما پیش آتش محسوس و مشتعل کوه سینا نیامده‌اید و در برابر تاریکی، تیرگی، گردباد،

¹⁹صدای شیپور و صداهایی که شنوندگان التماس کردند دیگر آن‌ها را نشنوند، قرار نگرفته‌اید.

²⁰زیرا آن‌ها نتوانستند فرمان خدا را بپذیرند که می‌فرماید: «حتّی اگر حیوانی کوه را لمس کند، باید سنگسار گردد.»[۳۵]

²¹آن منظره چنان ترسناک بود که خود موسی گفت: «می‌ترسم و می‌لرزم.»

²²امّا شما در مقابل کوه صهیون و شهر خدای زنده یعنی اورشلیم آسمانی ایستاده‌اید و در برابر فرشتگان بی‌شمار

²³و مجلس جشن و اجتماع نخست‌زادگانی که نام‌های آنان در عالم بالا ثبت شده است و در برابر خدا، داور همه، و ارواح نیکان که به کمال رسیده‌اند قرار گرفته‌اید

²⁴و نزد عیسی، واسطۀ پیمان تازه که خون پاشیده شدهٔ او حاکی از پیامی بهتر از خون هابیل است، آمده‌اید.

²⁵مراقب باشید که از شنیدن صدای او که سخن می‌گوید روی برنگردانید. آنانی که از شنیدن سخنان کسی‌ که بر روی زمین سخن می‌گفت سر باز زدند، نتوانستند از مجازات شدن بگریزند. پس ما اگر از آن کسی‌ که از آسمان سخن می‌گوید روی برگردانیم، چگونه از مجازات شدن بگریزیم؟!

²⁶در آن زمان صدای او زمین را به لرزه درآورد، امّا اکنون قول داده است که «یک‌بار دیگر نه‌تنها زمین، بلکه آسمان‌ها را نیز به لرزه در خواهد آورد.»[۳۶]

²⁷این عبارتِ «یک‌بار دیگر» اشاره است به از بین رفتن آنچه تزلزل‌ پذیر است، یعنی آفریده‌های او، تا این‌که آنچه تزلزل ناپذیر است باقی بماند.

²⁸خدا را برای آن پادشاهی تزلزل‌ ناپذیری که به ما می‌دهد، سپاس گوییم و او را آنطور که مقبول او است، عبادت نماییم، یعنی با ترس و احترام؛

²⁹زیرا خدای ما آتشی سوزاننده است.