Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش عبرانیان 9 Bible Online

عبرانیان 9 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

عبرانیان 9

¹پیمان اوّل شامل آداب و رسوم مذهبی و عبادتگاه زمینی بود،

²خیمه‌ای که از دو قسمت تشکیل شده بود: در قسمت بیرونی که مکان مقدّس خوانده می‌شد، چراغدان و میز نان و نان مقدّسی که به خدا تقدیم شده بود، قرار داشت.

³در پشت پردۀ دوّم، اتاقی بود که مقدّس‌ترین مکان نام داشت.

⁴آتشدان زرّین که برای سوزانیدن بخور بکار می‌رفت و صندوق پیمان که تماماً از طلا پوشیده شده بود، در آنجا بود. در آن صندوق، ظرف زرّین نان مَنّا، عصای شکوفه کردۀ هارون و دو لوح پیمان که بر آن ده احکام نوشته شده بود، قرار داشت.

⁵در بالای این صندوق، فرشتگان نگهبان که نشانهٔ حضور خدا هستند، بال‌های خود را بر تخت رحمت گسترده بودند. اکنون فرصت آن نیست که جزئیات را به تفصیل شرح دهیم.

⁶پس از این‌که همۀ این چیزها آماده می‌شد، کاهنان هر روز به قسمت بیرونی آن داخل می‌شوند تا وظایف خود را انجام دهند،

⁷امّا فقط کاهن اعظم به مقدّس‌ترین مکان وارد می‌شد و آن هم سالی یک‌ بار! او با خودش خون می‌بَرد تا آن‌ را به‌خاطر خود و به‌خاطر گناهانی که مردم ناآگاهانه انجام داده‌اند، تقدیم نماید.

⁸روح‌القدس به‌این‌وسیله به ما نشان می‌دهد که تا وقتی خیمۀ بیرونی هنوز برپا است، راه مقدّس‌ترین مکان به‌سوی ما باز نشده است.

⁹این امر به زمان حاضر اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که هدایا و قربانی‌هایی که به پیشگاه خداوند تقدیم می‌شد، نمی‌توانست وجدان عبادت‌کننده را کاملاً آسودگی ببخشد.

¹⁰این‌ها فقط خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها و راه‌های گوناگون تطهیر و قوانین مربوط به بدن انسان می‌باشند و فقط تا زمانی‌‌که خدا همه‌‌چیز را اصلاح کند، دارای اعتبار هستند.

¹¹امّا وقتی مسیح به‌عنوان کاهن اعظم و آورندۀ برکات سماوی آینده ظهور کرد، به خیمه‌ای بزرگ‌تر و کامل‌تر که به دست‌های انسان ساخته نشده، یعنی به این خلقت تعلّق ندارد، وارد شد.

¹²وقتی عیسی یک‌بار و برای همیشه وارد مقدّس‌ترین مکان شد، خون بُزها و گوساله‌ها را با خود نبرد، بلکه با خون خود به آنجا رفت و نجات جاودان را برای ما فراهم ساخت.

¹³زیرا اگر خون بُزها و گاوهای نر و پاشیدن خاکستر گوسالۀ مادّه می‌تواند آنانی را که جسماً ناپاک بوده‌اند پاک سازد،

¹⁴چقدر بیشتر خون مسیح انسان را پاک می‌گرداند! او خود را به‌عنوان قربانی بی‌عیب به‌وسیلهٔ روح جاودانی به خدا تقدیم کرد. خون او وجدان ما را از آیین مُرده پاک خواهد کرد تا ما بتوانیم خدای زنده را خدمت کنیم.

¹⁵به‌این‌جهت او واسطۀ یک پیمان تازه است تا کسانی‌ که از طرف خدا خوانده شده‌اند، برکات جاودانی را که خدا وعده فرموده است، دریافت کنند. این‌ کار عملی است، زیرا مرگ او وسیلۀ آمرزش از خطاهایی است که مردم در زمان پیمان اوّل مرتکب شده بودند.

¹⁶برای این‌که یک وصیّت‌نامه قابل اجرا باشد، باید ثابت شود که وصیّت کننده مُرده است.

¹⁷زیرا وصیّت‌نامه بعد از مرگ معتبر است و تا زمانی‌‌که وصیّت‌کننده زنده است، قابل اجرا نیست.

¹⁸و به این علّت است که پیمان اوّل بدون ریختن خون نتوانست اعتبار داشته باشد.

¹⁹زیرا وقتی موسی همۀ فرمان‌های شریعت را به مردم رسانید، خون بُز و گوساله را گرفته با آب و پشم قرمز و زوفا بر خود طومار شریعت و بر همۀ مردم پاشید

²⁰و گفت: «این خون، پیمانی را که خدا برای شما مقرّر فرموده است، تأیید می‌کند.»[۲۶]

²¹به همان طریق او همچنین بر خیمۀ مقدّس و بر تمام ظروفی که برای مراسم مذهبی به‌کار می‌رفت، خون پاشید.

²²درواقع بر‌ طبق شریعت تقریباً همه‌‌چیز با خون پاک می‌شود و بدون ریختن خون، آمرزش گناهان وجود ندارد.

²³پس اگر این چیزها که نمونه‌هایی از حقایق آسمانی هستند، باید به این طرز پاک شوند، مسلّم است که واقعیّات آسمانی احتیاج به قربانی‌های بهتری دارند.

²⁴زیرا مسیح به آن مکان مقدّسی که ساختۀ دست‌های انسان و فقط نشانه‌ای از آن مکان مقدّس باشد وارد نشده است، بلکه او به خودِ آسمان وارد شد تا در حال حاضر از جانب ما در پیشگاه خدا حضور داشته باشد.

²⁵کاهن اعظم هر سال به مقدّس‌ترین مکان وارد می‌شود و خون تقدیم می‌کند، ولی نه خون خودش را، امّا عیسی برای تقدیم خود به‌عنوان قربانی، به تکرار وارد نشد.

²⁶اگر چنان می‌شد، او می‌بایست از زمان خلقت عالم تا به امروز بارها متحمّل مرگ شده باشد، ولی چنین نشد؛ زیرا او فقط یک‌بار و آن هم برای همیشه در زمان آخر ظاهر شد تا با مرگ خود به‌عنوان قربانی، گناه را از بین ببرد.

²⁷همان‌طور که همه باید یک‌بار بمیرند و بعد از آن برای داوری در حضور خدا قرار گیرند،

²⁸مسیح نیز یک‌بار به‌عنوان قربانی تقدیم شد تا بار گناهان بسیاری را به دوش بگیرد و بار دوّم که ظاهر شود برای کفّارۀ گناهان نخواهد آمد، بلکه برای نجات آنانی که چشم به راه او هستند، می‌آید.