Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش یعقوب 3 Bible Online

یعقوب 3 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

یعقوب 3

¹ای برادران [۱۱]من، مبادا بسیاری از شما بخواهید معلّم دیگران باشید، چون می‌دانید که روز داوری برای ما معلّمین سخت‌تر خواهد بود.

²همۀ ما مرتکب خطاهای بسیاری می‌شویم ولی کسی‌ که در سخن گفتن خطا نکند، انسان کاملی است و می‌تواند تمام وجود خود را مهار کند.

³ما به دهان اسبان دهنه می‌زنیم تا مطیع ما شوند و به‌این‌وسیله تمام بدن آن‌ها را به هر طرف که بخواهیم هدایت می‌کنیم.

⁴همچنین می‌توان کشتی‌های بسیار بزرگ را که با بادهای تند به حرکت در‌می‌آیند، با استفاده از سکّان بسیار کوچکی مهار کرد و به هر جا که ناخدا بخواهد، هدایت نمود.

⁵زبان هم همین‌طور است؛ گرچه عضو کوچکی است ولی ادّعاهای بسیار بزرگی می‌نماید. چه جنگل‌های بزرگ که با جرقه‌ای، آتش می‌گیرند.

⁶زبان هم آتش است! در میان تمام اعضای بدن ما، زبان دنیایی از شرارت است که همۀ وجودمان را آلوده می‌سازد و آتش آن تمام زندگی ما را می‌سوزاند، آتشی که از جهنّم سرچشمه می‌گیرد.

⁷انسان توانسته است و بازهم می‌تواند تمام حیوانات وحشی و پرندگان و خزندگان و ماهیان را رام کند،

⁸ولی هیچ‌کس نمی‌تواند زبان را مهار کند. زبان، شرور و رام نشدنی و پُر از زهر کُشنده است.

⁹ما با آن، هم خداوند و پدر را حمد و سپاس می‌گوییم و هم انسان را که به‌صورت خدا آفریده شده است، لعنت می‌کنیم.

¹⁰از یک دهان هم شکر و سپاس شنیده می‌شود و هم لعنت! ای برادران [۱۲]من، نباید چنین باشد.

¹¹آیا یک چشمه می‌تواند از یک شکاف هم آب شیرین و هم آب شور جاری سازد؟

¹²ای برادران [۱۳]من، آیا درخت انجیر می‌تواند زیتون و یا درخت انگور، انجیر به بار آورد؟ همین‌طور چشمۀ آب شور هم نمی‌تواند از خود آب شیرین جاری سازد.

¹³در میان شما چه کسی عاقل و فهیم است؟ او باید با زندگی و کارهای نیک خود که با تواضعی که از حکمت سرچشمه می‌گیرد، آن‌ را نشان دهد.

¹⁴امّا اگر شما حسود و تندخو و خودخواه هستید، به خود فخر نکنید و برخلاف حقیقت به دروغ سخن نگویید؛

¹⁵این حکمت از بالا نیست، بلکه دنیوی، نفسانی و شیطانی است.

¹⁶چون هر جا حسد و جاه‌طلبی هست، در آنجا بی‌نظمی و شرارت نیز هست.

¹⁷امّا حکمتی که از عالم بالا است، اوّل پاک است، بعد صلح‌جو، باگذشت، مهربان، بی‌غرض و بی‌ریا، پُر از شفقّت و ثمرات نیکو.

¹⁸نیکی و عدالت، میوۀ بذرهایی است که به دست صالحان در صلح و صفا کاشته می‌شود.