Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش یعقوب 4 Bible Online

یعقوب 4 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

یعقوب 4

¹جنگ‌وجدال میان شما از کجا سرچشمه می‌گیرند؟ آیا علّت آن‌ها خواهش‌های نفسانی شما نیست، خواهش‌هایی که در تمام اعضای بدن شما در ستیز هستند؟

²شما در حسرت چیزهایی هستید که ندارید؛ پس به‌خاطر آن‌ها حاضرید دیگران را بکُشید. حسد می‌ورزید، ولی نمی‌توانید آنچه را که می‌خواهید به دست آورید؛ پس با یکدیگر به جنگ‌وجدال می‌پردازید. شما آنچه را که می‌خواهید ندارید چون آن‌ را از خدا نخواسته‌اید.

³اگر از خدا هم بخواهید، دیگر حاجت شما برآورده نمی‌شود، چون با نیّت بد و به‌منظور ارضای هوس‌های خود آن‌ را می‌طلبید.

⁴ای مردم خیانتکار و بی‌وفا، آیا نمی‌دانید که دلبستگی به این دنیا، دشمنی با خدا است؟ هرکه بخواهد دنیا را دوست داشته باشد، خود را دشمن خدا می‌گرداند.

⁵آیا تصوّر می‌کنید کلام‌ خدا بی‌معنی است وقتی می‌فرماید: «خدا به آن روحی که خود در دل انسان قرار داده، به‌شدّت علاقه دارد»[۱۴]؟

⁶امّا فیضی که خدا می‌بخشد، بسی بیشتر است، زیرا نوشته شده است: «خدا با متکبّران مخالفت می‌کند و به فروتنان فیض می‌بخشد.»[۱۵]

⁷پس از خدا اطاعت کنید و در مقابل ابلیس مقاومت نمایید تا از شما بگریزد.

⁸به خدا نزدیک شوید که او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناه‌کاران، دست‌های خود را بشویید. ای ریاکاران، دل‌های خود را پاک سازید،

⁹ماتم بگیرید، گریه و ناله کنید. خندۀ شما به گریه و شادی شما به غم مبدّل شود.

¹⁰در پیشگاه خدا فروتن شوید و او شما را سرافراز خواهد ساخت.

¹¹ای برادران، از یکدیگر بد نگویید. کسی‌ که از دیگری بد بگوید و یا نسبت به او داوری کند از شریعت بد گفته و آن‌ را محکوم ساخته است. اگر نسبت به شریعت داوری کنی، تو داور شریعت شده‌ای و نه به‌جا آورندۀ آن.

¹²قانونگذار و داور یکی است، یعنی همان‌که قادر است انسان را نجات بخشد یا هلاک سازد. پس تو کیستی که دربارۀ همسایۀ خود داوری می‌کنی؟

¹³ای کسانی‌ که می‌گویید: «امروز یا فردا به فلان شهر می‌رویم و در آنجا یک‌سال تجارت می‌کنیم و سود فراوان می‌بریم،»

¹⁴ولی نمی‌دانید فردا چه خواهد شد، حیات شما مثل بخاری است که لحظه‌ای دیده می‌شود و بعد ناپدید می‌شود.

¹⁵در عوض آن، شما باید بگویید: «اگر خدا بخواهد، زنده می‌مانیم و چنین و چنان می‌کنیم.»

¹⁶امّا شما از خودستایی لذّت می‌برید و این‌گونه فخر خطا است.

¹⁷بنابراین کسی‌ که بداند کار نیک چیست و آن‌ را انجام ندهد، گناه کرده است.