Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش داوران 13 Bible Online

داوران 13 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

داوران 13

¹مردم اسرائیل دوباره علیه خداوند گناه کردند و خداوند گذاشت که فلسطینیان چهل سال بر آن‌ها حکمرانی کنند.

²در آن زمان مردی به نام مانوح از طایفه دان در شهر صُرعه زندگی می‌کرد. زن او نازا بود و نمی‌توانست فرزندی داشته باشد.

³روزی فرشتۀ خداوند نزد آن زن آمده گفت: «تو نازا هستی و طفلی نداری، امّا تو حامله شده پسری به دنیا خواهی آورد.

⁴باید از خوردن شراب و هر نوع مسکرات خودداری کنی و چیزهای حرام نخوری.

⁵بعد از این‌که پسرت به‌ دنیا آمد، نباید موی او را بتراشی، چون پسرت از ابتدای تولّد، نذر خداوند می‌باشد. او قوم اسرائیل را از دست فلسطینیان نجات خواهد داد.»

⁶سپس آن زن نزد شوهر خود رفته گفت: «یک مرد خدا نزد من آمد. چهره‌اش مانند چهرهٔ یک فرشته مهیب بود. من نپرسیدم که از کجا آمده بود. او هم به من نگفت که نامش چیست.

⁷به من گفت، 'تو حامله شده پسری به دنیا خواهی آورد. از نوشیدن شراب و مسکرات دوری کن و چیزهای حرام نخور، زیرا پسرت از زمان تولّد تا روز وفات نذر خداوند می‌باشد.'»

⁸آنگاه مانوح از خداوند درخواست کرده گفت: «خداوندا، از تو تمنّا می‌کنم که آن مرد خدا را دوباره بفرستی تا به ما یاد بدهد که وقتی طفل متولّد شد، چگونه او را تربیت کنیم.»

⁹خداوند خواهش او را قبول کرد و وقتی‌که آن زن در مزرعه نشسته بود، دوباره فرشته نزد او آمد. شوهرش مانوح با او نبود.

¹⁰زن با شتاب نزد شوهر خود رفته گفت: «آن مردی که روز پیش اینجا آمده بود، دوباره آمده است.»

¹¹مانوح برخاست و به‌دنبال زن خود، نزد آن مرد رفت و پرسید: «تو بودی که با زن من حرف زدی؟» او جواب داد: «بلی، من بودم.»

¹²مانوح گفت: «به ما بگو، پس از آنکه همۀ سخنان تو انجام شد، او را چگونه تربیت کنیم؟»

¹³فرشتۀ خداوند جواب داد: «زنت باید آنچه را که به او گفته‌ام انجام دهد.

¹⁴او نباید از هیچ‌یک از فرآوده‌های تاک بخورد. از شراب و دیگر مسکرات پرهیز کند و چیزهای حرام نخورد. او باید آنچه را به او گفته‌ام، انجام دهد.»

¹⁵مانوح به فرشتۀ خداوند گفت: «خواهش می‌کنم اینجا بمان تا بُزغاله‌ای برایت بپزیم.»

¹⁶فرشته گفت: «من جایی نمی‌روم، امّا نان تو را نمی‌خورم. ولی اگر می‌خواهی قربانی سوختنی بگذرانی، آن‌ را به خداوند تقدیم کن.» مانوح نمی‌دانست که او فرشتهٔ خداوند است.

¹⁷مانوح از فرشته پرسید: «نامت را به ما بگو تا بعد از آنکه پیشگویی تو حقیقت پیدا کرد، تو را حرمت کنیم.»

¹⁸فرشتۀ خداوند گفت: «چرا می‌خواهی نام مرا بدانی، زیرا فهمیدن نام من از قدرت و فهم بشر خارج است.»

¹⁹مانوح بُزغاله و هدیهٔ غلّه را گرفته بر روی یک سنگ برای خداوند تقدیم کرد. خداوند در برابر چشمان مانوح و زنش کار عجیبی انجام داد.

²⁰وقتی‌که شعلۀ آتش از سر قربانگاه به‌طرف آسمان بلند شد، فرشتۀ خداوند هم در میان آن شعله به آسمان بالا رفت. با دیدن آن صحنه، مانوح و زنش به سجده افتادند.

²¹پس از آن فرشتهٔ خداوند دیگر بر مانوح و زنش ظاهر نشد. آنگاه مانوح دانست که آن شخص فرشتۀ خداوند بود.

²²او به زن خود گفت: «حالا مُردن ما حتمی است، زیرا خدا را دیده‌ایم.»

²³امّا زنش گفت: «اگر خداوند قصد کشتن ما را می‌داشت، قربانی‌ سوختنی و هدیهٔ غلّه را از دست ما قبول نمی‌کرد و این معجزات عجیب را نشان نمی‌داد و این سخنان را به ما نمی‌گفت.»

²⁴وقتی‌که آن زن طفل خود را به دنیا آورد، او را سامسون نامید. طفل بزرگ شد و خداوند او را برکت داد.

²⁵و روح خداوند در اردوگاه دان، هنگامی‌که او میان صُرعه و اِشتائُل بود، به او قدرت می‌داد.