Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش داوران 18 Bible Online

داوران 18 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

داوران 18

¹در آن زمان، در اسرائیل پادشاهی نبود. طایفۀ دان جایی برای سکونت می‌جستند، زیرا تا آن‌وقت، طایفۀ دان تنها طایفه‌ای بود که هنوز در بین طایفه‌های اسرائیل جایی برای سکونت نیافته بود.

²پس آن‌ها پنج نفر از جنگ‌جویان زُبدۀ خود را از صُرعه و اِشتائُل برای جاسوسی فرستادند تا وضعیّت سرزمینی را که می‌خواستند در آن سکونت کنند، بررسی نمایند. آن‌ها به کوهستان اِفرایِم رسیدند و در خانۀ میکاه اقامت کردند.

³آن‌ها در آنجا لهجهٔ لاوی جوان را شناختند. سپس او را به گوشه‌ای برده پرسیدند: «تو را چه کسی به اینجا آورد؟ در اینجا چه می‌کنی و وظیفه‌ات چیست؟»

⁴او پاسخ داد: «من با میکاه قراردادی بسته‌ام. او به من حقوق می‌دهد تا کاهن او باشم.»

⁵آن‌ها به او گفتند: «لطفاً از خداوند سؤال کن که آیا ما در این سفر کامیاب می‌شویم یا نه.»

⁶کاهن به آن‌ها گفت: «به‌سلامت بروید، زیرا در این سفر خداوند همراه شما است.»

⁷بعد آن پنج نفر به راه افتادند و به لایِش رسیدند. در آنجا مردمی را دیدند که در امنیّت بودند و مانند ساکنان صیدون در صلح و آرامش زندگی می‌کردند. آن‌ها ثروتمند بودند و چیزی کم نداشتند. علاوه بر این از صیدونیان هم دور بودند و با دیگران کاری نداشتند.

⁸وقتی آن پنج نفر نزد مردم خود به صُرعه و اِشتائُل بازگشتند، مردم از آن‌ها پرسیدند: «چه گزارشی دارید؟»

⁹آن‌ها جواب دادند: «بیایید برای حمله آماده شویم. ما آن زمین را دیدیم. بسیار عالی است. درنگ نکنید، بلکه فوراً بروید و سرزمین را تسخیر نمایید.

¹⁰وقتی به آنجا برسید، مردمی را می‌بینید که بی‌دفاع هستند و سرزمین‌شان نیز وسیع و حاصل‌خیز است و چیزی کم ندارند و خداوند آن‌ را به شما داده است.»

¹¹پس شش‌صد نفر از طایفۀ دان که همه مسلّح بودند، از صُرعه و اِشتائُل حرکت کردند.

¹²درسر راه خود در قَریهٔ‌یِعاریم در سرزمین یهودا اردو زدند و آن اردوگاه را که در غرب قَریت‌یِعاریم بود، اردوگاه دان نامیدند که تا به امروز به همین نام خوانده می‌شود.

¹³آن‌ها از آنجا گذشته به کوهستان اِفرایِم و به خانهٔ میکاه رفتند.

¹⁴آن پنج نفر که برای جاسوسی به لایِش رفته بودند، به مردم گفتند: «می‌دانید که در این خانه‌ها بُت‌های تراشیده و ریخته شده وجود دارند. پس حال خوب فکر کنید که چه باید کرد.»

¹⁵آن پنج نفر نزد جوان لاوی به خانۀ میکاه رفتند و با او به گفت‌وگو پرداختند.

¹⁶آن شش‌صد نفر مردان دان که مسلّح به سلاح جنگی بودند، در ورودی دروازه ایستاده بودند.

¹⁷آن پنج نفر جاسوس به داخل بُت‌خانه رفتند و بُت‌ها و ایفود را برداشتند، در‌حالی‌که کاهن با مردان مسلّح در ورودی دروازه ایستاده بود.

¹⁸وقتی کاهن دید که آن‌ها مجسمه‌ها را می‌برند، از آن‌ها پرسید: «چه می‌کنید؟»

¹⁹آن‌ها جواب دادند: «ساکت باش، صدایت را در نیاور! همراه ما بیا و پدر و کاهن ما باش. کدام بهتر است، کاهن خانۀ یک نفر باشی یا کاهن یک طایفه و خاندان در اسرائیل؟»

²⁰دل کاهن بسیار شاد شد و ایفود، بُت‌های خانگی و تمثال تراشیده را گرفته همراه آن‌ها رفت.

²¹آن‌ها دوباره به راه افتادند. اطفال، گلّه و رمه و اثاث خود را در صف جلو قرار دادند.

²²وقتی مسافتی از خانهٔ میکاه دور شدند، میکاه همسایگان خود را به جنگ خواند. آن‌ها مردان دان را تعقیب کردند و چون به آن‌ها رسیدند،

²³فریاد برآوردند. مردان دان بازگشتند و از میکاه پرسیدند: «مشکلت چیست؟ چرا ما را تعقیب می‌کنی؟»

²⁴او جواب داد: «شما بُت‌های مرا که ساخته بودم و همچنین کاهن مرا گرفته بردید. اینک هیچ‌چیز برای من باقی نگذاشتید؛ بازهم می‌پرسید چرا شما را با این مردان تعقیب می‌کنیم؟»

²⁵مردان دان گفتند: «صدایت را بلند نکن، مبادا مردان ما بشنوند و خشمگین شده به شما حمله کنند و شما و خانوادۀ شما را بکُشند.»

²⁶آن‌ها به راه خود ادامه دادند. چون میکاه فهمید که یارای مقاومت با آن‌ها را ندارد، بازگشته به خانۀ خود رفت.

²⁷مردان دان پس از کاهن و آنچه میکاه ساخته بود، به شهر آرام و بی‌دفاع لایِش رفتند. مردم آنجا را کشتند و شهر را آتش زدند.

²⁸کسی نبود که به آن‌ها کمک کند، زیرا از صیدون بسیار دور بودند و با مردمان دیگر هم رابطه‌ای نداشتند. آن شهر در یک دشت در نزدیکی بِیت‌رحوب واقع بود. مردم طایفۀ دان آن شهر را دوباره آباد کردند و در آنجا ساکن شدند.

²⁹آن شهر را که قبلاً لایِش نام داشت، به احترام جدّ خود، دان، که یکی از پسران یعقوب بود، دان نامیدند.

³⁰مردم دان بُت‌ها را برای خود در جای مخصوصی قرار دادند. یوناتان، پسر جِرشوم نوه موسی و پسرانش تا زمانی‌‌که مردم به اسارت برده شدند، کاهنان طایفۀ دان بودند.

³¹طایفۀ دان تا روزی که خیمۀ خدا در شیلوه بود، بُت‌های میکاه را پرستش می‌کردند.