Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش داوران 20 Bible Online

داوران 20 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

داوران 20

¹آنگاه تمام قوم اسرائیل از دان تا بِئِرشِبَع‌ به‌ همراه اهالی جِلعاد به حضور خداوند در مِصفَه جمع شدند.

²رهبران طایفه‌های اسرائیل همراه با چهارصد هزار سرباز شمشیر به دست در آن جمع حضور داشتند.

³خبر اجتماع قوم اسرائیل در مِصفَه به سرزمین بنیامین رسید. مردان اسرائیل پرسیدند: «به ما بگو که این جنایت چگونه اتّفاق افتاد؟»

⁴مرد لاوی که صیغهٔ او به قتل رسیده بود، جواب داد: «من با صیغه‌ام به جِبعَهٔ بنیامین رفتم که شب را در آنجا بگذرانیم.

⁵مردان جِبعَه علیه من برخاستند. هنگام شب، خانه‌ای را که من در آن بودم، محاصره کردند و می‌خواستند که مرا بکُشند. در عوض به صیغۀ من تجاوز کردند و او مُرد.

⁶من جسد صیغه‌ام را قطعه‌قطعه کردم و به سراسر سرزمین اسرائیل فرستادم، زیرا مردم جِبعَه کار بسیار زشت و ناروایی در اسرائیل انجام داده‌اند.

⁷اکنون شما مردم اسرائیل در این‌باره فکر کنید و چاره‌ای بیندشید.»

⁸تمام سپاه با یک دل و یک زبان گفتند: «تا مردم جِبعَه را به سزای کارشان نرسانیم، هیچ‌کدام از ما به چادر یا خانۀ خود برنمی‌گردیم. تصمیم ما این است که طبق قرعه، یک دهم لشکر را انتخاب کنیم تا آذوقه و لوازم جنگی برای ما تهیّه کنند. بقیّۀ ما برای مجازات جِبعَه بنیامین به‌خاطر آن کار زشتی که در اسرائیل انجام داده‌اند، خواهیم رفت.»

⁹

¹⁰

¹¹به‌این‌ترتیب، تمام مردان اسرائیل برای حمله به شهر جِبعَه متّحد شدند.

¹²آن‌ها پیامی برای طایفۀ بنیامین فرستاده گفتند: «این چه‌ شرارتی است که انجام داده‌اید؟

¹³پس اکنون آن مردان پست و شریر را که در جِبعَه هستند به دست ما تسلیم کنید تا آن‌ها را به قتل برسانیم و این شرارت را از اسرائیل پاک کنیم.» امّا مردم بنیامین به تقاضای برادران اسرائیلی خود گوش ندادند،

¹⁴بلکه از همهٔ شهرهای بنیامین در شهر جِبعَه جمع شدند تا به جنگ مردم اسرائیل بروند.

¹⁵مردم بنیامین در آن روز بیست و شش هزار مرد مسلّح و هفت‌صد نفر از ساکنان جِبعَه را فراخواندند.

¹⁶از میان این سربازان، هفت‌صد نفر چپ‌دست را انتخاب کردند که هرکدام از آن‌ها می‌توانستند یک تار موی سر را با فلاخن نشانه بگیرند و خطا نکنند.

¹⁷مردم اسرائیل به‌غیراز مردان بنیامین، چهارصد هزار مرد مسلّح و جنگ‌آزموده را جمع نمودند.

¹⁸پیش از شروع جنگ، مردم اسرائیل به ‌بِیت‌ئیل‌ رفتند و از خداوند پرسیدند که اوّل کدام طایفه به جنگ بنیامین برود؟ خداوند در جواب فرمود: «طایفۀ یهودا.»

¹⁹صبح فردای آن روز، سپاه اسرائیل بیرون رفته در نزدیکی شهر جِبعَه اردو زدند و برای جنگ با لشکر بنیامین آماده حمله گردیدند.

²⁰

²¹سپاه بنیامین از شهر جِبعَه برای مقابله بیرون آمدند و در آن روز بیست و دو هزار نفر از سربازان اسرائیل را کشتند.

²²امّا اسرائیلیان جرأت خود را از دست ندادند و بار دیگر برای جنگ در همان‌جای سابق صف‌آرایی کردند.

²³قبل از جنگ، مردم اسرائیل در حضور خداوند تا به شام گریه کردند و از او پرسیدند که: «آیا دوباره برویم و با برادران بنیامینی خود جنگ کنیم؟» خداوند فرمود: «بلی، بروید.»

²⁴پس روز دوّم سپاه اسرائیل بار دیگر برای جنگ به اردوی بنیامین نزدیک شدند.

²⁵در همان روز لشکر بنیامین هم برای رویارویی با آن‌ها از جِبعَه بیرون آمدند. باز از سپاهیان اسرائیل هجده هزار نفر مرد مسلّح و جنگ‌آزموده به قتل رسیدند.

²⁶بار دیگر مردم اسرائیل با تمام سپاه خود به ‌بِیت‌ئیل‌ رفتند و شروع به گریه کردند. آن‌ها در حضور خداوند نشستند و تا غروب روزه گرفتند و قربانی سوختنی و سلامتی به حضور خداوند تقدیم کردند.

²⁷در آن روزها صندوق پیمان خداوند در ‌بِیت‌ئیل‌ بود

²⁸و فینِحاس پسر اِلعازار نوۀ هارون در آنجا مسئولیّت صندوق پیمان را به عهده داشت. آن‌ها از خداوند سؤال کردند: «آیا به جنگ با برادران بنیامینی خود بازگردیم و یا منصرف بشویم؟» خداوند جواب داد: «بروید، و من فردا آن‌ها را به دست شما تسلیم خواهم کرد.»

²⁹سپاه اسرائیل در اطراف جِبعَه کمین کردند.

³⁰آن‌ها در روز سوّم به مقابله با لشکر بنیامین رفتند و مثل دفعات گذشته در جِبعَه صف‌آرایی کردند.

³¹لشکر بنیامین هم برای حمله بیرون آمدند. سپاه اسرائیل عقب‌نشینی کرد و سپاهیان بنیامین در تعقیب ایشان از شهر دور شدند. آن‌ها در شاهراهی که بین ‌بِیت‌ئیل‌ و جِبعَه بود، مانند دفعات پیش شروع به کشتن اسرائیلیان کردند. درنتیجه در حدود سی نفر از سپاهیان اسرائیلی به قتل رسیدند.

³²مردم بنیامین گفتند: «باز آن‌ها را شکست دادیم.» امّا ‌سپاه اسرائیل قبلاً نقشه کشیده بودند که عقب‌نشینی کنند تا سپاه بنیامین بیشتر از شهر دور شوند.

³³هنگامی‌که سپاه اصلی اسرائیل عقب‌نشینی کرد و دوباره در بَعَل‌تامار صف‌آرایی کردند، آن دسته از مردان اسرائیل نیز که در غرب جِبعَه کمین کرده بودند، با شتاب بیرون آمدند.

³⁴ده‌هزار نفر از مردان اسرائیل که برگزیده شده بودند، به جِبعَه حمله کردند و جنگ سختی درگرفت. سپاهیان بنیامین خبر نداشتند که چه بلای ناگهانی بر سرشان خواهد آمد.

³⁵خداوند به اسرائیل کمک کرد که بنیامین را شکست بدهد. در همان روز اسرائیلیان بیست و پنج هزار و صد نفرشان را که همه مردان مسلّح بودند، به قتل رسانیدند.

³⁶سرانجام بنیامینان پی بردند که شکست خورده‌اند. سپاه اسرائیل عقب‌نشینی کرد تا به مردان خود که در نزدیک جِبعَه کمین کرده بودند، فرصت بدهند که حمله را شروع کنند.

³⁷پس آن‌ مردان از کمینگاه خود بیرون آمده با یک حملۀ ناگهانی به داخل شهر رفتند و همۀ ساکنان آن‌ را کشتند.

³⁸سپاهیان اسرائیل و مردانی که در کمین بودند، قرار گذاشته بودند که وقتی‌که دود از شهر به آسمان بلند شد،

³⁹سپاهیان اسرائیل که در بیرون شهر بودند، بازگردند. تا این زمان، بنیامینیان سی‌ تن از مردان اسرائیلی را کشته بودند و با خود می‌گفتند که مثل قبل اسرائیلیان را شکست داده‌اند. ‏

⁴⁰وقتی علامت ظاهر شد، یعنی یک ستون دود از شهر برخاست، مردان بنیامین به عقب نگاه کردند و با تعجّب دیدند که تمام شهر شعله‌ور شده است.

⁴¹سپس مردان اسرائیل بازگشتند، و مردان بنیامین به وحشت افتادند، زیرا پی‌بردند که در معرض نابودی هستند.

⁴²آن‌ها از دست اسرائیلیان فرار کرده به بیابان گریختند، امّا موفّق به فرار نشدند و بین سپاه اصلی و آنانی که از شهر می‌آمدند گیرافتاده به قتل رسیدند.

⁴³مردان اسرائیلی باقی‌ماندۀ سپاه بنیامین را محاصره و تعقیب نموده از نوحَه تا نزدیک جِبعَه در شرق، آن‌ها را پایمال کردند.

⁴⁴هجده هزار سپاهی بنیامین که همه مردان جنگی و دلاور بودند، به قتل رسیدند.

⁴⁵آن‌هایی که زنده ماندند، به بیابان به‌طرف صخر‌ۀ رِمون گریختند. پنج هزار نفرشان در راه فرار و دو هزار نفر در جدعوم که همگی مردان جنگی بودند، کشته شدند.

⁴⁶در همان روز تعداد سپاهیان بنیامین که همگی مردان جنگی بودند و به دست سپاه اسرائیل کشته شدند، بیست و پنج هزار نفر بود.

⁴⁷امّا تنها شش‌صد نفر توانستند، به بیابان فرار کرده خود را به صخرۀ رِمون برسانند. آن‌ها مدّت چهار ماه در آنجا ماندند.

⁴⁸بعد سپاه اسرائیل برگشته تمام مردم بنیامین و اطفال و حیوانات طایفۀ بنیامین را کشتند و همۀ شهرهای آن‌ها را به آتش کشیدند.