Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش داوران 21 Bible Online

داوران 21 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

داوران 21

¹مردم اسرائیل در مِصفَه قسم خورده گفتند: «هیچ‌کسی از ما نباید بگذارد که دخترش با مردی بنیامینی ازدواج کند.»

²مردم همه در ‌بِیت‌ئیل‌ جمع شده تا غروب در حضور خداوند نشستند و با آواز بلند زارزار گریه کرده

³گفتند: «یَهْوه، خدای اسرائیل چرا چنین مصیبتی بر سر مردم اسرائیل آمده که امروز طایفه‌ای از بنی‌اسرائیل از میان برود؟»

⁴صبح روز بعد، مردم یک قربانگاه ساختند و قربانی‌های سوختنی و سلامتی تقدیم کردند.

⁵بعد پرسیدند: «کدام طایفۀ اسرائیل در اجتماع ما به حضور خداوند حاضر نشد؟» آن‌ها قسم خورده بودند که اگر کسی به حضور خداوند در مِصفَه نیاید، حتماً کشته می‌شود.

⁶در عَین حال، آن‌ها به‌خاطر برادران بنیامینی خود بسیار غمگین بودند و می‌گفتند: «امروز یک طایفۀ اسرائیل کم شد.

⁷حال با مردانی که زنده مانده‌اند چه‌ کنیم؟ زیرا ما به نام خداوند قسم خورده‌ایم که دختران خود را به آن‌ها ندهیم.»

⁸دوباره پرسیدند: «کدام طایفۀ اسرائیل به حضور خداوند در مِصفَه حاضر نشده است؟» پس معلوم شد که از یابیش جِلعاد هیچ‌کسی نیامده بود،

⁹زیرا هنگام حضور و غیاب حتّی یک نفر هم از ساکنان یابیش جِلعاد پاسخ نداده بود.

¹⁰پس آن‌ها دوازده هزار نفر از مردان دلیر خود را به آنجا فرستاده گفتند: «به یابیش جِلعاد بروید و همۀ ساکنان آنجا را با زن‌ها و کودکان بکُشید؛

¹¹شما باید همۀ مردان و همچنین زنانی را که باکره نیستند، به‌کلّی از بین ببرید.»

¹²آن‌ها رفتند و در بین مردم جِلعاد، چهارصد دختر جوان باکره یافتند و آن‌ها را به اردوگاه شیلوه، در سرزمین کنعان آوردند.

¹³بعد مردم اسرائیل به بازماندگان طایفۀ بنیامین که در صخر‌ۀ رِمون بودند، پیامی فرستاده پیشنهاد صلح کردند.

¹⁴مردان بنیامین به شیلوه بازگشتند و اسرائیل آن دختران یابیشی را که زنده نگاه داشته بودند، به آن‌ها دادند. امّا تعداد آن دخترها برای همۀ آن‌ها کافی نبود.

¹⁵مردم اسرائیل بسیار غمگین بودند، زیرا خداوند بین آن‌ها نفاق انداخته بود.

¹⁶رهبران قوم گفتند: «چون زن‌های طایفۀ بنیامین از بین رفته‌اند، پس برای بقیّۀ مردان آن‌ها از کجا زن پیدا کنیم؟

¹⁷بازماندگان طایفۀ بنیامین باید وارث داشته باشند تا آن طایفۀ به‌کلّی از بین نرود.

¹⁸در عَین حال، ما هم نمی‌توانیم که دختران خود را به آن‌ها بدهیم، زیرا قسم خورده‌ گفته‌ایم، 'لعنت بر ما، اگر دختران خود را به مردان بنیامینی بدهیم.'»

¹⁹بعد به فکرشان رسید که در شیلوه، بین لبونه و ‌بِیت‌ئیل‌ در امتداد قسمت شرقی، شاهراهی که از ‌بِیت‌ئیل‌ به شِکیم می‌رود، برای خداوند جشن سالانه برپا می‌شود.

²⁰به مردان بنیامین گفتند: «بروید و در تاکستان‌ها پنهان شوید.

²¹صبر کنید تا دختران شیلوه برای رقص بیرون بیایند. آنگاه از مخفیگاه‌ خود خارج شوید و هر کدامتان یکی از دخترها را برای خود گرفته به سرزمین بنیامین بروید.

²²اگر پدران یا برادرانشان نزد شما آمدند و اعتراض کردند، شما می‌توانید به آن‌ها چنین بگویید، 'لطفاً اجازه دهید آن‌ها را نگاه داریم، چراکه ما آن‌ها را در جنگ از شما به اسیری نگرفته‌ایم تا همسران ما باشند. از آنجا که شما آن‌ها را به ما نداده‌اید، مقصّر شکستن سوگند خود نیستید.'»

²³مردان بنیامین طبق دستور آن‌ها رفتار کردند. هرکدام برای خود یکی از آن دخترانی را که می‌رقصیدند، گرفته به سرزمین خود بردند. شهرها را دوباره آباد کردند و در آنجا زندگی را از نو شروع کردند.

²⁴مردم اسرائیل هم هرکدام به طایفۀ و خانواده و سرزمین خود بازگشتند.

²⁵در آن زمان در اسرائیل پادشاهی نبود و هر کس هرآنچه در نظرش درست می‌آمد، می‌کرد.