Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل سموئیل 18 Bible Online

اوّل سموئیل 18 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل سموئیل 18

¹پس از گفت‌وگوی شائول با داوود، یوناتان علاقه زیادی به داوود پیدا کرد، به حدّی که او را به‌اندازۀ جان خود دوست می‌داشت.

²شائول، داوود را نزد خود نگاه ‌داشت و نگذاشت که او به خانۀ پدر خود بازگردد.

³یوناتان به‌خاطر علاقۀ زیادی که به داوود داشت، با او پیمان دوستی بست.

⁴یوناتان ردایی را که بر تن داشت و همچنین کمربند، کمان و شمشیر خود را به داوود داد.

⁵داوود در هر مأموریتی که شائول به او می‌داد، موفّق می‌شد. بنابراین شائول او را فرماندۀ سپاه خود نمود. این تصمیم سپاهیان و خدمتکاران را خشنود کرد.

⁶هنگامی‌که داوود و سربازان، پس از کشته شدن جُلیات برمی‌گشتند، زن‌ها از تمام شهرهای اسرائیل با رقص و آواز و نواختن دف و بربط به استقبال شائول پادشاه آمدند.

⁷آن‌ها شادی‌کنان این سرود را می‌خواندند: «شائول هزاران نفر را و داوود ده‌ها هزار نفر را کشته است.»

⁸شائول از شنیدن این سرود، سخت خشمگین شد و با خود گفت: «آن‌ها به داوود ده‌ها هزار نفر را و به من فقط هزاران نفر را نسبت می‌دهند. قدم بعدی آن‌ها این خواهد بود که او را پادشاه سازند.»

⁹بنابراین شائول از همان روز کینۀ داوود را به دل گرفت.

¹⁰فردای آن روز، ناگهان روح پلیدی از جانب خدا بر شائول فرود آمد و او را در خانه‌اش پریشان‌خاطر ساخت. داوود برای این‌که او را آرام سازد، مانند سابق برایش چنگ می‌نواخت.

¹¹ولی شائول نیزه‌ای را که در دست داشت به‌سوی داوود پرتاب کرد تا او را به دیوار میخکوب کند، امّا داوود، دو بار خود را کنار کشید.

¹²شائول از داوود می‌ترسید، زیرا خداوند با داوود بود ولی او را ترک کرده بود.

¹³پس شائول او را از نزد خود بیرون کرد و به رتبۀ فرمانده سپاه هزار نفری گماشت. داوود مردان خود را در جبهه رهبری می‌نمود.

¹⁴او در هر کاری که می‌کرد، موفّق می‌شد‌؛ زیرا خداوند با او بود.

¹⁵وقتی شائول موفّقیّت او را در همۀ کارها دید، از او بیشتر ترسید.

¹⁶امّا همۀ مردم اسرائیل و یهودا، داوود را دوست می‌داشتند، چون او رهبر موفّقی بود.

¹⁷روزی شائول به داوود گفت: «من می‌خواهم دختر بزرگ خود میرب را به عقد تو درآورم به‌شرط این‌که تو شجاعت و دلاوری خود را در جنگ‌های خداوند ثابت کنی.» در حقیقت هدف شائول این بود که داوود به دست فلسطینیان کشته شود، نه به دست خود او.

¹⁸داوود گفت: «من چه کسی هستم و خاندان پدرم و قوم من کیستند که من داماد پادشاه بشوم؟»

¹⁹امّا وقتی‌ داوود آماده شد که با میرب، دختر شائول عروسی کند، معلوم شد که او را به عدرئیل محولاتی داده بودند.

²⁰امّا میکال دختر دیگر شائول عاشق داوود شده بود. وقتی شائول این خبر را شنید، خوشحال شد.

²¹او با خود گفت: «دخترم میکال را به داوود می‌دهم تا دامی برای او گردد و او به دست فلسطینیان کشته شود.» بنابراین شائول برای بار دوّم به داوود پیشنهاد کرد که دامادش بشود.

²²او به خادمان خود گفت که محرمانه به داوود بگویند: «پادشاه از تو راضی است و همۀ کارکنان او هم تو را دوست دارند. پس حالا پیشنهاد پادشاه را قبول کن و داماد او بشو.»

²³وقتی خادمان پادشاه، پیام او را به داوود رساندند، داوود به آن‌ها گفت: «مگر داماد پادشاه شدن آسان است؟ من از خانوادۀ فقیر و ناچیزی هستم.»

²⁴خادمان پادشاه رفتند و جواب داوود را به او رساندند.

²⁵شائول گفت: «بروید و به داوود بگویید که من مهریه نمی‌خواهم. در عوض برای من صد قلفۀ [۵]فلسطینیان را بیاور تا از دشمنانم انتقام گرفته شود.» بازهم هدف شائول این بود که داوود به دست فلسطینیان به قتل برسد.

²⁶وقتی خادمان پادشاه به داوود خبر دادند، او این پیشنهاد را پسندید و موافقت کرد که داماد پادشاه بشود. پس داوود پیش از زمان تعیین‌شده،

²⁷با سپاه خود رفت و دویست فلسطینی را کشت و قلفۀ آن‌ها را بُرید. همه را تمام و کمال به پادشاه داد تا شرط او به‌جا آورده شود و داماد پادشاه گردد. شائول هم دختر خود میکال را به او داد.

²⁸آنگاه شائول دانست که خداوند با داوود است و میکال هم او را بسیار دوست دارد.

²⁹پس بیشتر از گذشته از داوود می‌ترسید و دشمنی و نفرت او به داوود روزبه‌روز بیشتر می‌شد.

³⁰هر زمان که سپاه فلسطینیان حمله می‌کرد، موفّقیّت داوود در شکست آن‌ها زیادتر از دیگر فرماندهان نظامی شائول بود، و به همین دلیل او بسیار معروف گردید.