Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل سموئیل 22 Bible Online

اوّل سموئیل 22 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل سموئیل 22

¹داوود از شهر جَت فرار کرد و به غاری نزدیک شهر عَدُلّام پناه برد. وقتی‌که برادران و دیگر اعضای فامیل او باخبر شدند، همه به او پیوستند.

²همچنین تمام افراد تنگدست و آنانی که بدهکار بودند و تمام مردمی که ناراضی بودند، همه به دور او جمع شدند، داوود رهبر آن‌ها شد. تعداد مردمی که به آنجا آمدند، در حدود چهارصد نفر بودند.

³داوود از آنجا به مصفۀ موآب رفت و به پادشاه موآب گفت: «خواهش می‌کنم به پدر و مادرم اجازه بدهی که پیش تو بمانند تا وقتی‌که بدانم خداوند برای من چه نقشه‌ای دارد.»

⁴پس او پدر و مادر خود را نزد پادشاه موآب برد، و در تمام مدّتی که داوود در غار پنهان بود، آن‌ها نزد او ماندند.

⁵سپس جاد نبی به داوود گفت: «از غار بیرون بیا و به سرزمین یهودا برو.» پس داوود آنجا را ترک کرد و به جنگل حارث رفت.

⁶روزی شائول در جِبعَه زیر یک درخت بلوط، بر تپّه‌ای نشسته بود. او نیزه‌ای در دست داشت و محافظینش دور او ایستاده بودند. به او خبر داده بودند که داوود و یارانش پیدا شده‌اند.

⁷شائول به آن‌هایی که دور او ایستاده بودند گفت: «ای مردم بنیامین، بشنوید! آیا پسر یَسّی به شما وعدۀ زمین و تاکستان و مقام و منصب نظامی داده است

⁸که همه علیه من هم‌دست شده‌‌اید؟ وقتی پسر من با پسر یَسّی متّفق شد، کسی به من اطّلاع نداد. هیچ‌کس به فکر من نبود. هیچ‌کدام از شما تا به امروز به من خبر نداده که داوود، یکی از افراد من، هم‌اکنون منتظر فرصتی است که مرا هلاک کند، و این‌که پسرم او را ترغیب کرده است.»

⁹دوآغ اَدومی که با خادمان شائول ایستاده بود، جواب داد: «من پسر یَسّی را دیدم که به نوب، نزد اَخیمِلِک پسر اَخیطوب آمد.

¹⁰اَخیمِلِک دربارۀ او از خداوند پرسید و بعد آذوقه و همچنین شمشیر جُلیات فلسطینی را به او داد.»

¹¹شائول فوراً اَخیمِلِک کاهن، پسر اَخیطوب، را با تمام خانوادۀ پدرش که کاهنان نوب بودند به حضور خود خواند.

¹²شائول گفت: «بشنو، ای اَخیمِلِک پسر اَخیطوب!» او جواب داد: «بفرمایید، آقا، من در خدمت شما هستم.»

¹³شائول از او پرسید: «چرا تو و پسر یَسّی علیه من هم‌دست شدید؟ تو به او آذوقه و شمشیر دادی و از طرف او با خداوند مشورت کردی. او اکنون علیه من برخاسته و منتظر فرصت مناسب است تا مرا بکُشد.»

¹⁴اَخیمِلِک در جواب پادشاه گفت: «در بین خادمانت چه کسی مثل داوود وفادار و صادق است؟ به‌علاوه او داماد پادشاه و همچنین فرماندۀ گارد محافظ و شخص محترمی در خاندان سلطنتی است!

¹⁵این، بار اوّل نیست که من دربارۀ او با خداوند مشورت کرده‌ام! خدا نکند که من و خانواده‌ام خیال بدی دربارۀ پادشاه داشته باشیم و پادشاه نباید ما را متّهم سازد. من دربارۀ این موضوع هیچ‌چیزی نمی‌دانم.»

¹⁶پادشاه گفت: «اَخیمِلِک، تو و خاندان پدرت سزاوار مرگ هستید.»

¹⁷آنگاه به محافظینی که به دورش ایستاده بودند گفت: «این کاهنان خداوند را بکُشید، زیرا با داوود هم‌دست هستند. این‌ها خبر داشتند که داوود از نزد من فرار کرده بود، ولی به من اطّلاع ندادند!» امّا محافظین او نخواستند که دست خود را به روی کاهنان خداوند بلند کنند.

¹⁸پس پادشاه به دوآغ اَدومی گفت: «تو آن‌ها را بکُش.» دوآغ قبول کرد و کاهنان خداوند را کشت. تعداد آن‌ها هشتاد و پنج نفر بود و همه ایفود کتانی دربرداشتند.

¹⁹بعد به نوب که شهر کاهنان بود رفت و خانواده‌های کاهنان را از مرد و زن گرفته تا اطفال و کودکان شیرخوار همه را کشت. حتّی گاوان، الاغ‌ها و گوسفندان آن‌ها را هم زنده نگذاشت.

²⁰امّا یکی از پسران اَخیمِلِک پسر اَخیطوب که اَبْیاتار نام داشت از آنجا گریخت و نزد داوود رفت.

²¹او به داوود گفت که شائول، کاهنان خداوند را کشته است.

²²داوود به اَبْیاتار گفت: «همان روزی که دوآغ اَدومی را در نوب دیدم، دانستم که او به شائول خبر خواهد داد. پس من مسئول مرگ خاندان پدرت هستم.

²³تو در همین‌جا نزد من بمان و نترس. هرکسی که قصد کشتن تو را داشته باشد، قصد کشتن مرا هم دارد. بنابراین بودن تو همراه من برایت خطری ندارد.»