Read Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش اوّل سموئیل 24 Bible Online

اوّل سموئیل 24 - Today's Persian Version Revised مژده برای عصر جدید - ویرایش bible

اوّل سموئیل 24

¹وقتی شائول از جنگ با فلسطینیان بازگشت، به او خبر دادند که داوود به بیابان عِین‌جدّی رفته است.

²پس شائول با یک سپاه مخصوص سه هزار نفری از بهترین سربازان اسرائیل، برای یافتن داوود و همراهانش در بین صخره‌های موسوم به صخره‌های بُزهای کوهی به جستجو پرداخت.

³او در سر راه خود غاری را دید که نزدیک طویله‌ای بود. شائول برای قضای حاجت به آن غار رفت. اتّفاقاً داوود و مردان او هم در درون همان غار پنهان شده بودند.

⁴همراهان داوود به او گفتند: «امروز همان روزی است که خداوند فرمود: من دشمنت را به دست تو تسلیم می‌کنم. هرچه دلت بخواهد با او بکن!» آنگاه داوود برخاست و آهسته رفت و گوشۀ ردای شائول را بُرید.

⁵امّا بعداً وجدانش او را ناراحت کرد که گوشۀ ردای شائول را بُریده است.

⁶او به همراهان خود گفت: «حاشا از من که به سرورم که مسح‌شدهٔ خداوند است، چنین کنم و دست خود را بر برگزیدهٔ خداوند دراز نمایم.»

⁷سخنان داوود همراهانش را متقاعد کرد که اجازه ندارند به شائول ضرری برسانند. بعد شائول از غار خارج شد و به راه خود رفت.

⁸داوود هم برخاست و از غار بیرون رفت و از پشت سر شائول را صدا کرد: «ای پادشاه!» وقتی شائول به عقب نگاه کرد، داوود خَم شده تعظیم کرد

⁹و به شائول گفت: «چرا حرف مردمی که می‌گویند من می‌خواهم به تو آسیب برسانم، گوش می‌دهی؟

¹⁰تو می‌توانی ببینی که خداوند در آن غار تو را به دست من داد و حتّی بعضی از همراهانم مرا تشویق کردند که تو را بکُشم، امّا من بر تو رحم کردم و گفتم که هرگز دست خود را بر آقای خود بلند نمی‌کنم، زیرا که او پادشاه برگزیدۀ خداوند است.

¹¹ببین، این یک تکّه از ردای تو است که من آن‌ را بُریدم، ولی تو را نکُشتم. پس بدان و یقین داشته باش که من قصد ندارم به تو هیچ آسیبی برسانم. من هیچ گناهی نکرده‌ام، امّا تو برای کشتن من در همه‌جا به‌دنبال من هستی.

¹²باشد که خداوند بین من و تو داوری کند و انتقام مرا از تو بگیرد، زیرا من به تو هیچ ضرری نخواهم رسانید.

¹³همان‌طور که یک مَثَل قدیمی می‌گوید، 'شرارت از شریران سر می‌زند.' و من قصد آزار تو را ندارم.

¹⁴پادشاه اسرائیل می‌خواهد چه کسی را بکُشد و در تعقیب چه کسی است؟ یک سگ مُرده و یا یک پشۀ ناچیز؟

¹⁵خداوند خودش در بین ما داوری کرده معلوم کند که اشتباه از چه کسی است و مرا حفظ کرده از دست تو نجات دهد.»

¹⁶وقتی داوود سخنان خود را تمام کرد، شائول گفت: «داوود فرزندم، آیا واقعاً این تو هستی؟» آنگاه شائول با صدای بلند گریه کرد

¹⁷و به داوود گفت: «حقّ با تو است، و من اشتباه کردم. با این‌که من در مورد تو این‌همه بدی کردم، تو به من خوبی کردی.

¹⁸بلی، امروز به من ثابت شد که تو چه احسان بزرگی در حقّ من کردی. زیرا خداوند مرا به دست تو سپرد، ولی تو مرا نکُشتی.

¹⁹چه کسی است که دشمنش را به چنگ آورد و هیچ آسیبی به او نرساند و او را رها کند؟ خداوند به‌خاطر این احسانی که امروز در حقّ من کردی به تو پاداش بدهد.

²⁰اکنون اطمینان دارم که تو به پادشاهی خواهی رسید و سلطنت اسرائیل را استوار خواهی نمود.

²¹پس به نام خداوند قسم بُخور که بعد از من، نسل مرا از بین نخواهی برد تا این‌که نام من و نام خانوادۀ من محو نگردند.»

²²داوود قسم خورد. بعد شائول به خانۀ خود رفت و داوود و همراهانش به غار بازگشتند.